Sangam Lit

In this episode, we listen to thoughtful words spoken to the heart, as depicted in Sangam Literary work, Aganaanooru 33, penned by Madurai Alakkar Gnaazhaar Makanaar Mallanaar. Set in the ‘Paalai’ or ‘Drylands landscape’, the verse highlights the conflict between work and love in those times.

வினை நன்றாதல் வெறுப்பக் காட்டி,
மனை மாண் கற்பின் வாணுதல் ஒழிய,
கவை முறி இழந்த செந் நிலை யாஅத்து
ஒன்று ஓங்கு உயர் சினை இருந்த, வன் பறை,
வீளைப் பருந்தின் கோள் வல் சேவல்
வளை வாய்ப் பேடை வரு திறம் பயிரும்
இளி தேர் தீம் குரல் இசைக்கும் அத்தம்
செலவு அருங்குரைய என்னாது, சென்று, அவள்
மலர் பாடு ஆன்ற, மை எழில், மழைக் கண்
தெளியா நோக்கம் உள்ளினை, உளி வாய்
வெம் பரல் அதர குன்று பல நீந்தி,
யாமே எமியம் ஆக, நீயே
ஒழியச் சூழ்ந்தனைஆயின் முனாஅது
வெல் போர் வானவன் கொல்லி மீமிசை,
நுணங்கு அமை புரையும் வணங்கு இறைப் பணைத் தோள்,
வரி அணி அல்குல், வால் எயிற்றோள்வயின்
பிரியாய்ஆயின் நன்றுமன் தில்ல.
அன்று நம் அறியாய்ஆயினும், இன்று நம்
செய்வினை ஆற்றுற விலங்கின்,
எய்துவைஅல்லையோ, பிறர் நகு பொருளே?

Back to the drylands and here, we are following the man’s trail in the harsh landscape and listening to these words he speaks to his heart:

“Emphasising how important the mission of gathering wealth was, you made me le

In this episode, we perceive a romance brewing, as depicted in Sangam Literary work, Aganaanooru 32, penned by Nalvelliyaar. Set amidst the millet fields in the ‘Kurinji’ or ‘Mountain landscape’, the verse paints a vivid portrait of inner emotions and outer reactions.

நெருநல் எல்லை ஏனல் தோன்றி,
திரு மணி ஒளிர்வரும் பூணன் வந்து,
புரவலன் போலும் தோற்றம் உறழ்கொள,
இரவல் மாக்களின் பணிமொழி பயிற்றி,
“சிறு தினைப் படு கிளி கடீஇயர், பல் மாண்
குளிர் கொள் தட்டை மதன் இல புடையா,
சூரரமகளிரின் நின்ற நீ மற்று
யாரையோ? எம் அணங்கியோய்! உண்கு” எனச்
சிறுபுறம் கவையினனாக, அதற்கொண்டு
இகு பெயல் மண்ணின் ஞெகிழ்பு, அஞர் உற்ற என்
உள் அவன் அறிதல் அஞ்சி, உள் இல்
கடிய கூறி, கை பிணி விடாஅ,
வெரூஉம் மான் பிணையின் ஒரீஇ, நின்ற
என் உரத் தகைமையின் பெயர்த்து, பிறிது என்வயின்
சொல்ல வல்லிற்றும்இலனே; அல்லாந்து,
இனம் தீர் களிற்றின் பெயர்ந்தோன் இன்றும்
தோலாவாறு இல்லை தோழி! நாம் சென்மோ.
சாய் இறைப் பணைத் தோட் கிழமை தனக்கே
மாசு இன்றாதலும் அறியான், ஏசற்று,
என் குறைப் புறனிலை முயலும்
அண்கணாளனை நகுகம், யாமே.

We are back amidst the picturesque mountains, and here, we hear the lady narrate an incident to her confidante. Her words are:

“Yesterday, a man adorned with wealthy ornaments, radiant with precious gems, appeared amidst the mill

In this episode, we perceive the fearsome nature of the region, as portrayed in Sangam Literary work, Aganaanooru 31, penned by Maamoolanaar. Set in the ‘Paalai’ or ‘Drylands landscape’, the verse offers insights about the extent of the domain, ruled by ancient Tamil kings.

நெருப்பு எனச் சிவந்த உருப்பு அவிர் மண்டிலம்
புலங்கடை மடங்கத் தெறுதலின், ஞொள்கி,
”நிலம் புடைபெயர்வது அன்றுகொல், இன்று?” என,
மன் உயிர் மடிந்த மழை மாறு அமையத்து,
இலை இல ஓங்கிய நிலை உயர் யாஅத்து
மேற் கவட்டு இருந்த பார்ப்பினங்கட்கு,
கல்லுடைக் குறும்பின் வயவர் வில் இட,
நிண வரிக் குறைந்த நிறத்த அதர்தொறும்,
கணவிர மாலை இடூஉக் கழிந்தன்ன
புண் உமிழ் குருதி பரிப்பக் கிடந்தோர்
கண் உமிழ் கழுகின் கானம் நீந்தி,
”சென்றார்” என்பு இலர் தோழி! வென்றியொடு
வில் அலைத்து உண்ணும் வல் ஆண் வாழ்க்கைத்
தமிழ் கெழு மூவர் காக்கும்
மொழி பெயர் தேஎத்த பல் மலை இறந்தே.

The drylands and the theme of separation seem to pop up again and again, unfailingly. In this instance, the man has parted away from the lady and the lady loses her health and beauty, pining for him. At this time, the people of the town spread slander seeing the change in her form. In response, the lady turns to her confidante and renders these words:

“Reddening akin to fire, as the heat showering sun blazes, scor

In this episode, we relish intriguing similes on ancient professions, as depicted in Sangam Literary work, Aganaanooru 30, penned by Mudangi Kidantha Neduncheralaathan. The verse is situated amidst the roaring seas of the ‘Neythal’ or ‘Coastal landscape’ and relays a hidden rebuke.

நெடுங் கயிறு வலந்த குறுங் கண் அவ் வலை,
கடல் பாடு அழிய, இன மீன் முகந்து,
துணை புணர் உவகையர் பரத மாக்கள்
இளையரும் முதியரும் கிளையுடன் துவன்றி,
உப்பு ஒய் உமணர் அருந் துறைபோக்கும்
ஒழுகை நோன் பகடு ஒப்பக் குழீஇ,
அயிர் திணி அடைகரை ஒலிப்ப வாங்கி,
பெருங் களம் தொகுத்த உழவர் போல,
இரந்தோர் வறுங் கலம் மல்க வீசி,
பாடு பல அமைத்து, கொள்ளை சாற்றி,
கோடு உயர் திணி மணல் துஞ்சும் துறைவ!
பெருமை என்பது கெடுமோ ஒரு நாள்
மண்ணா முத்தம் அரும்பிய புன்னைத்
தண் நறுங் கானல் வந்து, ”நும்
வண்ணம் எவனோ?” என்றனிர் செலினே?

After ten songs, it’s time for a trip to the shore, and here, we hear the confidante speaking to the man, when he comes to tryst with the lady after a long gap. The confidante’s words are:

“Wielding beautiful, small-eyed nets, tied with long ropes, diminishing the glory of the seas, gathering great schools of fish, with the joy of uniting with partners, those fisherfolk, young and old, along with their kith and kin, assemble toget

In this episode, we understand perspectives about the pursuit of wealth, as portrayed in Sangam Literary work, Aganaanooru 29, penned by Vellaadiyanaar. Set in the ‘Paalai’ or ‘Drylands landscape’, the verse echoes the emotions of the one who parted away and the one waiting for their return.

“தொடங்கு வினை தவிரா, அசைவு இல் நோன் தாள்,
கிடந்து உயிர் மறுகுவதுஆயினும், இடம் படின்
வீழ் களிறு மிசையாப் புலியினும் சிறந்த
தாழ்வு இல் உள்ளம் தலைதலைச் சிறப்ப,
செய்வினைக்கு அகன்ற காலை, எஃகு உற்று
இரு வேறு ஆகிய தெரி தகு வனப்பின்
மாவின் நறு வடி போல, காண்தொறும்
மேவல் தண்டா மகிழ் நோக்கு உண்கண்
நினையாது கழிந்த வைகல், எனையதூஉம்,
வாழலென் யான்” எனத் தேற்றி, பல் மாண்
தாழக் கூறிய தகைசால் நல் மொழி
மறந்தனிர் போறிர் எம்” எனச் சிறந்த நின்
எயிறு கெழு துவர் வாய் இன் நகை அழுங்க
வினவல் ஆனாப் புனைஇழை! கேள் இனி

வெம்மை தண்டா எரி உகு பறந்தலை,
கொம்மை வாடிய இயவுள் யானை
நீர் மருங்கு அறியாது, தேர் மருங்கு ஓடி,
அறு நீர் அம்பியின் நெறிமுதல் உணங்கும்
உள்ளுநர்ப் பனிக்கும் ஊக்கு அருங் கடத்திடை,
எள்ளல் நோனாப் பொருள் தரல் விருப்பொடு
நாணுத் தளை ஆக வைகி, மாண் வினைக்கு
உடம்பு ஆண்டு ஒழிந்தமை அல்லதை,
மடம் கெழு நெஞ்சம் நின் உழையதுவே!

It’s the drylands again but the good news is that the man’s back home. Here,

In this episode, we perceive the communication of a hidden message, as portrayed in Sangam Literary work, Aganaanooru 28, penned by the Pandya King Arivudai Nambi. The verse is situated amidst the millets fields and parrot sounds of the ‘Kurinji’ or ‘Mountain Landscape’ and persuades a person to choose the path of permanent happiness.

மெய்யின் தீரா மேவரு காமமொடு
எய்யாய் ஆயினும், உரைப்பல் தோழி!
கொய்யா முன்னும், குரல் வார்பு, தினையே
அருவி ஆன்ற பைங் கால் தோறும்
இருவி தோன்றின பலவே. நீயே,
முருகு முரண்கொள்ளும் தேம் பாய் கண்ணி,
பரியல் நாயொடு பல் மலைப் படரும்
வேட்டுவற் பெறலொடு அமைந்தனை; யாழ நின்
பூக் கெழு தொடலை நுடங்க, எழுந்து எழுந்து,
கிள்ளைத் தெள் விளி இடைஇடை பயிற்றி,
ஆங்கு ஆங்கு ஒழுகாய்ஆயின், அன்னை,
”சிறு கிளி கடிதல் தேற்றாள், இவள்” என,
பிறர்த் தந்து நிறுக்குவள்ஆயின்,
உறற்கு அரிது ஆகும், அவன் மலர்ந்த மார்பே.

A quaint little verse from the mountains, and here, we hear the confidante say these words to the lady, pretending not to notice the man, waiting by the hedge, but making sure he’s in earshot:

“Owing to your excessive passion that arises from a ceaseless union, you realise not the consequences, my friend, let me tell you about it! Even before the luxuriant stalks of millets have been harvested,

In this episode, we listen to an interesting argument for allaying fear, as portrayed in Sangam Literary work, Aganaanooru 27, penned by Madurai Kanakkaayanaar. Set in the ‘Paalai’ or ‘Drylands landscape’, the verse reveals the perceived power of the lady’s beauty.

“கொடு வரி இரும் புலி தயங்க, நெடு வரை
ஆடு கழை இரு வெதிர் கோடைக்கு ஒல்கும்
கானம் கடிய என்னார், நாம் அழ,
நின்றது இல் பொருட் பிணிச் சென்று இவண் தருமார்,
செல்ப” என்ப என்போய்! நல்ல
மடவைமன்ற நீயே; வடவயின்
வேங்கடம் பயந்த வெண் கோட்டு யானை,
மறப் போர்ப் பாண்டியர் அறத்தின் காக்கும்
கொற்கை அம் பெரும் துறை முத்தின் அன்ன
நகைப் பொலிந்து இலங்கும் எயிறு கெழு துவர் வாய்
தகைப்பத் தங்கலர்ஆயினும், இகப்ப
யாங்ஙனம் விடுமோ மற்றே தேம் படத்
தெள் நீர்க்கு ஏற்ற திரள் காற் குவளைப்
பெருந்தகை சிதைத்தும், அமையா, பருந்து பட,
வேத்து அமர்க் கடந்த வென்றி நல் வேல்
குருதியொடு துயல்வந்தன்ன நின்
அரி வேய் உண்கண் அமர்த்த நோக்கே?

Yet again, we are in the drylands and the fear of parting gazes at us, with piercing eyes. The lady’s confidante says these words to the lady, at the moment when the lady worries about the man’s imminent parting away to the drylands:

“You say to me, ‘Revealing the huge tiger with curving stripes, swaying bamboos in the tall ranges, pushe

In this episode, we perceive a moment when the heart wins over the head, as depicted in Sangam Literary work, Aganaanooru 26, penned by Paandiyan Kaanapereyil Thantha Ukkira Peruvazhuthi. The verse is situated amidst the lush fields of the ‘Marutham’ or ‘Farmlands landscape’ and sketches the nuanced changes in a woman’s life after childbirth.

கூன் முள் முள்ளிக் குவிகுலைக் கழன்ற,
மீன் முள் அன்ன, வெண் கால் மா மலர்
பொய்தல் மகளிர் விழவு அணிக் கூட்டும்
அவ் வயல் நண்ணிய வளம் கேழ் ஊரனைப்
புலத்தல் கூடுமோ தோழி! அல்கல்
பெருங் கதவு பொருத யானை மருப்பின்
இரும்பு செய் தொடியின் ஏர ஆகி,
மாக் கண் அடைய மார்பகம் பொருந்தி
முயங்கல் விடாஅல் இவை’ என மயங்கி,
‘யான் ஓம்’ என்னவும் ஒல்லார், தாம் மற்று
இவை பாராட்டிய பருவமும் உளவே; இனியே
புதல்வற் தடுத்த பாலொடு தடைஇ,
திதலை அணிந்த தேம் கொள் மென் முலை
நறுஞ் சாந்து அணிந்த கேழ் கிளர் அகலம்
வீங்க முயங்கல் யாம் வேண்டினமே;
தீம் பால் படுதல் தாம் அஞ்சினரே; ஆயிடைக்
கவவுக் கை நெகிழ்ந்தமை போற்றி, மதவு நடைச்
செவிலி கை என் புதல்வனை நோக்கி,
‘நல்லோர்க்கு ஒத்தனிர் நீயிர்; இஃதோ
செல்வற்கு ஒத்தனம், யாம்’ என, மெல்ல என்
மகன்வயின் பெயர்தந்தேனே; அது கண்டு,
‘யாமும் காதலம், அவற்கு’ எனச் சாஅய்,
சிறு புறம் கவையினனாக, உறு பெயல்
தண் துளிக்கு ஏற்ற பல உழு செஞ் செய்
ம

 In this episode, we hear words of consolation rendered to a grieving heart, as portrayed in Sangam Literary work, Aganaanooru 25, penned by Ollaiyoor Thantha Boothappaandiyan. Set in the ‘Paalai’ or ‘Drylands landscape’, the verse highlights the picturesque changes in the season of spring.

நெடுங் கரைக் கான்யாற்றுக் கடும் புனல் சாஅய்,
அவிர் அறல் கொண்ட விரவு மணல் அகன் துறைத்
தண் கயம் நண்ணிய பொழில்தொறும், காஞ்சிப்
பைந் தாது அணிந்த போது மலி எக்கர்,
வதுவை நாற்றம் புதுவது கஞல,
மா நனை கொழுதிய மணி நிற இருங் குயில்
படு நா விளி யானடுநின்று, அல்கலும்
உரைப்ப போல, ஊழ் கொள்பு கூவ,
இனச் சிதர் உகுத்த இலவத்துஆங்கண்,
சினைப் பூங் கோங்கின் நுண் தாது பகர்நர்
பவளச் செப்பில் பொன் சொரிந்தன்ன,
இகழுநர் இகழா இள நாள் அமையம்
செய்தோர் மன்ற குறி” என, நீ நின்
பைதல் உண்கண் பனி வார்பு உறைப்ப,
வாராமையின் புலந்த நெஞ்சமொடு,
நோவல், குறுமகள்! நோயியர், என் உயிர்!” என,
மெல்லிய இனிய கூறி, வல்லே
வருவர், வாழி தோழி! பொருநர்
செல் சமம் கடந்த வில் கெழு தடக் கைப்
பொதியிற் செல்வன், பொலந்தேர்த் திதியன்,
இன் இசை இயத்தின் கறங்கும்
கல்மிசை அருவிய காடு இறந்தோரே.

One of those curious drylands verses that shirk the usual depiction of a barren summer, and instead, focus on the blooms of nature in the season of spring.

In this episode, we perceive a man’s angst, as portrayed in Sangam Literary work, Aganaanooru 24, penned by Aavoor Moolankizhaar. Set amidst the flowering bushes of the ‘Mullai’ or ‘Forest landscape’, the verse sketches the pain in parting with vivid images.

வேளாப் பார்ப்பான் வாளரந் துமித்த
வளை களைந்து ஒழிந்த கொழுந்தின் அன்ன,
தளை பிணி அவிழா, சுரி முகப் பகன்றை,
சிதரல் அம் துவலை தூவலின், மலரும்
தைஇ நின்ற தண் பெயல் கடைநாள்,
வயங்கு கதிர் கரந்த வாடை வைகறை,
விசும்பு உரிவதுபோல், வியல் இடத்து ஒழுகி,
மங்குல் மா மழை, தென் புலம் படரும்
பனி இருங் கங்குலும் தமியள் நீந்தி,
தம் ஊரோளே, நன்னுதல்; யாமே,
கடி மதில் கதவம் பாய்தலின், தொடி பிளந்து,
நுதி முகம் மழுகிய மண்ணை வெண் கோட்டு,
சிறு கண் யானை நெடு நா ஒண் மணி,
கழிப் பிணிக் கறைத் தோல் பொழி கணை உதைப்பு,
தழங்குகுரல் முரசமொடு முழங்கும் யாமத்து,
கழித்து உறை செறியா வாளுடை எறுழ்த் தோள்,
இரவுத் துயில் மடிந்த தானை,
உரவுச் சின வேந்தன் பாசறையேமே.

The hues of the forest and the drylands fuse together in this verse, as we hear these words from the man, as he remains away from his beloved:

“A member of the priestly tribe, who doesn’t perform fire rituals, cuts bangles with a sword from a conch shell and leaves behind the curving head portion. Akin to these

In this episode, we relish the beauty of changing seasons, as depicted in Sangam Literary work, Aganaanooru 23, penned by Orodakathu Kantharathanaar. Set in the 'Paalai' or 'Drylands landscape', the verse echoes the anxiety of a maiden waiting for the return of her beloved.

In this episode, we hear a strong statement defending a person, as depicted in Sangam Literary work, Aganaanooru 22, penned by Veri Paadiya Kaamakanniyaar. Set amidst the cascades and slopes of the 'Kurinji' or 'Mountain landscape', the verse paints a portrait of the beliefs and rituals of those times.

In this episode, we perceive a path to face the fall in motivation, as depicted in Sangam Literary work, Aganaanooru 21, penned by Kaavanmullai Poothanaar. Set in the 'Paalai' or 'Drylands landscape', the verse portrays an attempt to boost a flagging heart.

In this episode, we perceive a subtle plea for a change in action, as portrayed in Sangam Literary work, Aganaanooru 20, penned by Ulochchanaar. Set amidst the sands and groves of the 'Neythal' or 'Coastal Landscape', the verse vividly sketches a day in the life of Sangam maiden.

In this episode, we observe a person's dilemma at the crossroads, as depicted in Sangam Literary work, Aganaanooru 19, penned by Porunthil Ilankeeranaar. The verse is situated in the 'Paalai' or 'Drylands Landscape' and relays a conversation between a man and his heart.

In this episode, we perceive the dangers in trysting, as depicted in Sangam Literary work, Aganaanooru 18, penned by Kabilar. Set amidst the wild streams of the 'Kurinji' or 'Mountain Landscape', the verse presents a persuasive plea for a change in action.

In this episode, we listen to a mother's lament, as portrayed in Sangam Literary work, Aganaanooru 17, penned by Kayamanaar. Set in the 'Paalai' or 'Drylands landscape', the verse echoes the thoughts of a mother at the juncture of her daughter's elopement.

In this episode, we listen to a response to a denial, as portrayed in Sangam Literary work, Aganaanooru 16, penned by Saakalaasanaar. Set amidst the lush lotuses of the 'Marutham' or 'Farmlands landscape', the verse brings out the relationship dynamics in a household.

In this episode, we get to know some historical characters, as depicted in Sangam Literary work, Aganaanooru 15, penned by Maamoolanaar. The verse is situated in the 'Paalai' or 'Drylands landscape' and portrays a mother's wish for her daughter's well-being.

In this episode, we perceive a before-and-after story, as depicted in Sangam Literary work, Aganaanooru 14, penned by Okkoor Maasaathanaar. Set amidst the moist red earth of the 'Mullai' or 'Forest landscape', the verse portrays an evening hour and a much-awaited arrival.

In this episode, we listen to a thoughtful response, as depicted in Sangam Literary work, Aganaanooru 13, penned by Perunthalai Saaththanaar. The verse is situated in the 'Paalai' or 'Drylands landscape' and paints a portrait of the pain in parting.

In this episode, we perceive a strategy for course correction, as depicted in Sangam Literary work, Aganaanooru 12, penned by Kabilar. Set amidst the squeaks and squawks of squirrels and parrots in the 'Kurinji' or 'Mountain landscape', the verse attempts to offer a new perspective to a perplexed person.

In this episode, we listen to a parted lady's anguish, as portrayed in Sangam Literary work, Aganaanooru 11, penned by the prolific Sangam poet Avvaiyaar. The verse is situated in the 'Paalai' or 'Drylands Landscape' and expresses the regretful words of a person in the midst of a separation.

In this episode, we listen to persuasive words, as portrayed in Sangam Literary work, Aganaanooru 10, penned by Ammoovanaar. Set amidst the waves and sands of the 'Neythal' or 'Coastal Landscape', the verse transports us to an ancient shore.

In this episode, we perceive an exquisite moment of anticipation, as portrayed in Sangam Literary work, Aganaanooru 9, penned by Kallaadanaar. The verse is situated in the 'Paalai' or 'Drylands landscape' and depicts the emotions in coming home to a beloved after a long separation.

In this episode, we perceive the dangers in trysting, as depicted in Sangam Literary work, Aganaanooru 8, penned by Perunkundroor Kizhaar. Set amidst the hills and slopes of the 'Kurinji' or 'Mountain Landscape', the verse presents the challenges in the situation and its resolution in a hidden manner.

In this episode, we look into the distraught emotions of a mother, as depicted in Sangam Literary work, Aganaanooru 7, penned by Kayamanaar. The verse is situated in the 'Paalai' or 'Drylands landscape' and vividly portrays a scene of separation and seeking.

In this episode, we perceive the ire of a lady, as depicted in Sangam Literary work, Aganaanooru 6, penned by Paranar. Set amidst the lush fields and ponds of the 'Marutham' or 'Farmlands landscape', the verse portrays a strong reaction to an affront.

In this episode, we relish the micro-elements of expressed emotions, as depicted in Sangam Literary work, Aganaanooru 5, penned by the Chera King Paalai Paadiya Perunkadunko. The verse is situated in the 'Paalai' or 'Drylands landscape' and etches a striking portrait of an anxious heart.

In this episode, we perceive the blooming beauty of a forest in the rains, as portrayed in Sangam Literary work, Aganaanooru 4, penned by Kurungudi Maruthanaar. Set amidst the blooms of the 'Mullai' or 'Forest Landscape', the verse conveys a message of hope.

In this episode, we perceive the striking shades of inner conflict , as portrayed in Sangam Literary work, Aganaanooru 3, penned by Eyinanthai Makanaar Ilankeeranaar. The verse is situated in the 'Paalai' or 'Drylands landscape' and sketches a man's dilemma in his quest for wealth.

In this episode, we delve into the art of conveying a nuanced message, as depicted in Sangam Literary work, Aganaanooru 2, penned by Kabilar. Set among the rocks and boulders of the 'Kurinji' or 'Mountain landscape', the verse reveals the sensory delights of this land.

I'm delighted to begin our exploration of Aganaanooru, a collection of four hundred verses of poetry, arranged with precision to echo the inner life of ancient Tamils. In this episode, we perceive the emotions of a lady, parted away from her man, as depicted in Sangam Literary work, Aganaanooru 1, penned by Maamoolanaar. Set in the 'Paalai' or 'Drylands' landscape, the verse depicts intricate elements of land and love with equal finesse.

In this episode, we listen to the consoling words of the confidante, as depicted in Sangam Literary work, Kalithogai 150, penned by Nallanthuvanaar. The verse is situated in the 'Neythal' or 'Coastal Landscape' and portrays trust in the goodness and compassion of a person.

In this episode, we perceive abstractions on ethics in human behaviour, as portrayed in Sangam Literary work, Kalithogai 149, penned by Nallanthuvanaar. The verse is situated in the 'Neythal' or 'Coastal Landscape' and puts forth a well-thought-out plea!

In this episode, we listen to a lady's conversation with an evening, as depicted in Sangam Literary work, Kalithogai 148, penned by Nallanthuvanaar. The verse is situated in the 'Neythal' or 'Coastal Landscape' and echoes the emotions of a parted maiden.

In this episode, we listen to a lady's pleas to the world around, as portrayed in Sangam Literary work, Kalithogai 147, penned by Nallanthuvanaar. The verse is situated in the 'Neythal' or 'Coastal Landscape' and narrates the torment of a lady and the resolution of her travails.

In this episode, we perceive the soaring suffering in a lady, as depicted in Sangam Literary work, Kalithogai 146, penned by Nallanthuvanaar. The verse is situated in the 'Neythal' or 'Coastal Landscape' and echoes the state of a pining woman.

In this episode, we perceive the fire in a lady's heart, as portrayed in Sangam Literary work, Kalithogai 145, penned by Nallanthuvanaar. The verse is situated in the 'Neythal' or 'Coastal Landscape' and depicts the conversations of a pining woman in love.

In this episode, we listen to a lady's outpouring to the elements of the world around, as portrayed in Sangam Literary work, Kalithogai 144, penned by Nallanthuvanaar. The verse is situated in the 'Neythal' or 'Coastal Landscape' and paints a portrait of a parted woman's pain.