Stenogramy zbrodni

"No nie było tygodnia bez przemocy, mówię ci, psie. Zresztą co ja gadam tygodnia… Dnia nie było."

'Reanimujcie go. Nie możemy pozwolić mu tutaj zdechnąć. '

"Ja chcę umrzeć, psie, bo się urodziłem, a nie dlatego, że wpadłem w jakieś gówno, albo co gorsza ktoś mnie w nie wepchnął…"

"Ale on dopiero przechodził przemianę. Przemianę w demona – jak to stwierdził Biały przyglądając się tym scenom. "

"A Biały stojąc nad nim wyszarpnął swoją rękę, pochylił się, rzekł: Śmierć jest nieodłączną częścią życia. Nie jego końcem, a częścią całego cyklu. I wszyscy kiedyś umrzemy. A ty już teraz."

"Tak się planuje zabójstwo. Tak się planuje zamach na czyjeś życie, psie. "

"Jak chcesz to załatwię ci ochronę, psie. Nie powinienem tego mówić głośno, ale jeśli chcesz załatwię ci anioła stróża."

"A po mojej ucieczce z kraju psiarskie uznały, że nie tyle zwiałem co podobnie jak inni, którzy też zniknęli bez śladu, nawożę już jakieś grunty pod Warszawą. Sobą. Swoim ciałem. Albo, że śpię gdzieś z rybami. "

"Ale jeszcze nie słyszałem, żeby nie oddał długu ktoś komu do mieszkania wpadł przez okno odbezpieczony granat. Chociażby tylko ćwiczebny."

"Bezdyskusyjnie uścisnę kiedyś rękę śmierci, psie, lecz gdy to już nastąpi odbędzie się to wyłącznie na moich zasadach. "Zapraszam do udziału w konkursie! Szczegóły w odcinku podcastu.

"Czasami ludzie są tak biedni, że mają tylko forsę."

"Dobra, ja też mam ARh-."

"Jak grasz w głupie gry to zdobywasz głupie nagrody."

"Po prostu szkoda nam było czas marnować na zabawę z tym sejfem jakimiś palnikami, kiedyś tak zrobiliśmy to spłonęły wewnątrz wszystkie banknoty. "

"Taki gliniarz w notesie to poemat, psie."

"Więc wiejemy stamtąd, Stereo gniecie tego Passata ile fabryka dała, już nam się dymi spod maski, widocznie uszczeleczka pod głowicą wołała o litość, ale skąd Stereo miałby to wcześniej wiedzieć… Przecież jak kradniesz auto to w sumie nie wiesz co bierzesz."

"Tarapaty... Kobiety i tarapaty to dla mnie synonim."

"Gdzie była granica w tym wszystkim? Wiesz co, ze dwa razy mnie pytałeś już o to. I ze trzy razy jeszcze pewnie zapytasz. Otóż – mówiłem ci - nie było żadnych granic. Nie dla nas. "

"No. Takie miewaliśmy rozrywki. Odskocznia taka..."

"Ale przyznam ci, że zabawnie to wyglądało. To jak ten facet nas wtedy zobaczył w tym barze i wskoczył pod ten stół."

"Co czułem strzelając do ludzi? Nic konkretnego. Czułem przymus, konieczność, ale żadnej przyjemności. Mówiłem ci, psie, zabijałem, gdy czułem się do tego sprowokowany lub byłem zmuszony. "

"Ile ty żyjesz na tym świecie, że dopiero połapałeś, iż życie nie jest sprawiedliwe? No bo nie jest. I nie mam tu na myśli siebie, mam na myśli miliony ludzi, którzy powinni żyć inaczej niż żyli i miliony, które żyły inaczej niż powinny."

"Wiedziałem, że odsiadka tutaj, znaczy na Białorusi, nawet tak krótka i za taką pierdołę, doda mi prestiżu, pozwoli mi sporo zyskać w oczach pobratymców, a co więcej rok to nie wyrok przecież. Nawet jest takie powiedzenie: Rok nie wyrok. Głupie, ale jest. Bo każdy wyrok gniecie, nieważne jak długi."

"Pamiętasz jak się dzieciakiem było, psie, jak się od auta do auta biegało, żeby przez szybę na licznik popatrzeć ile które auto wyciąga?"

"Idę sobie ulicą, a z przejeżdżającego obok auta padają strzały, auto odjeżdża z piskiem opon, mnie na szczęście kule omijają, ja potem ustalam kto to był i biorę krwawy odwet. To nie są sceny z filmów psie, to są sceny z życia najpierw wzięte. Z mojego życia, między innymi."

"My co prawda nie kandydowaliśmy do tego statusu, my byliśmy zwykłymi bandytami, ale stosowaliśmy się do większości zaleceń złodziejskiego kodeksu honorowego, na osnowie którego to wszystko funkcjonowało. I czasem po prostu pomagaliśmy przypadkowym ludziom. Najczęściej działo się tak w sytuacjach, kiedy państwo bywało już bezsilne. Bo to nie my byliśmy mocni psie, to państwo, a w szczególności litera prawa, były wtedy tak słabe. I stąd tylu bandytów chodziło po ulicach. "

"Możesz mi wierzyć albo nie, psie, ale gdybym jutro stąd wyszedł czy zwiał to w pierwszej kolejności właśnie tam bym pojechał. Nigdzie indziej. Tylko tam."

"Mediacje... Tu odbywały się one tylko w jeden sposób."

"Prośba o ułaskawienie… Uschłaby mi ręka w momencie, gdy chwyciłbym za długopis."

"Powiem ci, psie, że masz charakter. Bo spodziewałem się, że jak to powiem to w tym samym momencie zwiejesz stąd z podkulonym ogonem. To teraz jeszcze kocyk mi podłóż. I zaczynajmy."

"Więc wzięliśmy sobie ten jego samochód, on w obawie przed złodziejami obwiązywał kierownicę w nim łańcuchem, oplatał nim też pedał sprzęgła, po czym spinał go na kłódkę, po prostu bał się, że mu to auto może zniknąć. I zniknęło, ale szybko się odnalazło, w innej części osiedla. Zostawiliśmy je nienaruszone, tak jak stało, nawet ten łańcuch z tą kłódką poprowadziliśmy tak jak to było wcześniej. Tylko na przedniej szybie napisaliśmy sprejem: I co teraz?"

"Mamo, ratuj mnie."

"Ja zwichrowany... Tu nie ma nikogo normalnego, psie."

"Ja miewałem naprawdę trudne momenty, kiedyś, żeby nie oszaleć kupiłem sobie motocykl Enduro i jeździłem na nim po lasach. Lubiłem patrzeć jak unosi się za mną chmura kurzu. Pędząc przez las czy po między polami odnosiłem wrażenie, że to co złego się w moim życiu wydarzyło zostawiam za sobą. Niestety to wracało zaraz po tym jak zsiadałem z tego motocykla. Więc jeździłem jeszcze więcej, niekiedy całymi dniami, wydaje mi się, że objechałem Polskę wzdłuż i wszerz przynajmniej kilka razy. Na polach czy w lasach nie mus...

"Otóż ukraść zza pierwszego parkanu to znaczy wyjąć komuś portfel z wewnętrznej kieszeni marynarki czy kurtki. Tak, z wewnętrznej. Tej, która znajduje się mniej więcej tutaj, na piersi. Ale to nie jest mistrzostwo świata. Jest jeszcze kradzież zza drugiego parkanu. I to już jest dla mnie mistrzostwo. "

"Potrafiłem w pewnym momencie tak ogałacać ludziom kieszenie i to jedną po drugiej, szedłem od jednego końca ulicy do drugiego, w takim Budapeszcie na przykład zasranym – Boże jak ja nienawidzę dziś tego miasta – więc potrafiłem przejść taką ulicą, w sumie uliczką, pełną turystów, szedłem od jej końca jednego do drugiego po czym miałem plecak pełen różnorakich portfeli. Bo ja tyrałem z plecakiem, nosiłem na plechach rozpięty częściowo plecak, co wyjąłem komuś z kieszeni to zwinnym ruchem ręki chowałem w tym plecaku. I szedłem dalej. Po ko...

"Więc cóż… Jak to się mówi: Karma wraca. Stanęliśmy, pamiętam, w pobliżu jego domu, tuż przy skrzyżowaniu drogi asfaltowej na gruntową, silnik tego Mercedesa wciąż wykrwawiał się tam na tej drodze, facet nie wjechał nim nawet na posesję. - Dobra nasza. – pomyślałem. W sumie ja to chciałem zrobić, ale gdy chwyciłem kanister z benzyną Wesoły powiedział: Daj, ja to zrobię. I prawie, że wyrwał mi go z ręki. A potem poszedł, zrobił to co do niego należało, po chwili kula ognia gwałtownie buchnęła w górę rozświetlając całą okolicę. Baci...

"Główną i jakby nie patrzeć jedyną przyczyną naszych ówczesnych problemów było to, iż Lolek błędnie sądził, że zdąży wykupić swój zastaw zanim zorientujemy się w jego postępku. Nie wiedział, że Wesoły w tamtym okresie nie ufał mu już tak bardzo, iż kazał mi regularnie kontrolować zdobyczne. Poza wzrokiem Lolka oczywiście. Więc kitrałem się każdej nocy w łazience, gdzie liczyłem zarówno fanty jak i gotówkę. Zrobiłem sobie przy tym ich listę na kartce papieru, w której dość szczegółowo opisałem poszczególne precjoza, a także ilość i rodzaje zgromadzon...

"Osobiście byłem chyba w zbyt wielkim szoku, by dobrze spamiętać całość późniejszych zdarzeń, ale pamiętam coś jakby głośne kroki, takie tupanie, przy czym szybkie jakby ktoś biegł i też jakby to nie była tylko jedna osoba. Pamiętam sylwetki zbliżających się do mnie trzech mężczyzn, pamiętam słowa: Stój, policja! I pamiętam ból, który mnie przeszył, gdy jeden z tych mężczyzn wjechał mi kolanem w żebra zanim rzucili mnie na asfalt. Kiedy oni mnie zakuwali tam na tej ulicy usłyszałem pisk opon naszego poloneza, kątem...

"Może się to paniom wydać dziwne, ale szacunku do kobiet nauczyli mnie moi kompani bandyci. Wesoły może nie do końca jest dobrym przykładem, bo przecież wcale nie tak dawno mówiłem o tym jak potraktował dziewczę, które naprowadziło zabójców na Lolka, no i na nas, na mnie i Wesołego, bo najpewniej my też mieliśmy paść trupem w tym ponurym korytarzu, więc Wesoły może nie jest dobrym przykładem, ale za to gdy Baciar znalazł się w podobnej sytuacji, ujrzał mężczyznę czyniącego kobiecie brutalne zło to nie raz i nie dw...