Stenogramy zbrodni

"Alina namalowała mnie na nowo. Tylko niestety przez ten mój nowy obraz przebijała czasami stara farba."

"Nie wiem czy zdajesz sobie sprawę z tego, że nawet jeśli będziesz każdego dnia wstawał o piątej rano, by pójść się pomodlić na poranną mszę, zdrowo będziesz się odżywiał i ciężko i uczciwie pracował, a przed snem odmawiał będziesz paciorek to i tak pewnego dnia umrzesz. Tak jak ja."

"To jest koszmar, psie. I ja znałem ten koszmar. Pamiętałem też jak bardzo szczęśliwy byłem, gdy on się skończył."

"Wiesz, mówią, że dopóki człowiek widzi cudzy ból, jest człowiekiem. Więc wtedy chyba jeszcze nim byłem."

"Ty, a dzisiaj inny mnie tu przykuwał do tej kraty zanim przyszedłeś i sam mi kocyk podłożył, wyobraź sobie... "

"No gdzie ukryjesz taki samochód? Nie ukryjesz, psie."

"No nie było tygodnia bez przemocy, mówię ci, psie. Zresztą co ja gadam tygodnia… Dnia nie było."

'Reanimujcie go. Nie możemy pozwolić mu tutaj zdechnąć. '

"Ja chcę umrzeć, psie, bo się urodziłem, a nie dlatego, że wpadłem w jakieś gówno, albo co gorsza ktoś mnie w nie wepchnął…"

"Ale on dopiero przechodził przemianę. Przemianę w demona – jak to stwierdził Biały przyglądając się tym scenom. "

"A Biały stojąc nad nim wyszarpnął swoją rękę, pochylił się, rzekł: Śmierć jest nieodłączną częścią życia. Nie jego końcem, a częścią całego cyklu. I wszyscy kiedyś umrzemy. A ty już teraz."

"Tak się planuje zabójstwo. Tak się planuje zamach na czyjeś życie, psie. "

"Jak chcesz to załatwię ci ochronę, psie. Nie powinienem tego mówić głośno, ale jeśli chcesz załatwię ci anioła stróża."

"A po mojej ucieczce z kraju psiarskie uznały, że nie tyle zwiałem co podobnie jak inni, którzy też zniknęli bez śladu, nawożę już jakieś grunty pod Warszawą. Sobą. Swoim ciałem. Albo, że śpię gdzieś z rybami. "

"Ale jeszcze nie słyszałem, żeby nie oddał długu ktoś komu do mieszkania wpadł przez okno odbezpieczony granat. Chociażby tylko ćwiczebny."

"Bezdyskusyjnie uścisnę kiedyś rękę śmierci, psie, lecz gdy to już nastąpi odbędzie się to wyłącznie na moich zasadach. "Zapraszam do udziału w konkursie! Szczegóły w odcinku podcastu.

"Czasami ludzie są tak biedni, że mają tylko forsę."

"Dobra, ja też mam ARh-."

"Jak grasz w głupie gry to zdobywasz głupie nagrody."

"Po prostu szkoda nam było czas marnować na zabawę z tym sejfem jakimiś palnikami, kiedyś tak zrobiliśmy to spłonęły wewnątrz wszystkie banknoty. "

"Taki gliniarz w notesie to poemat, psie."

"Więc wiejemy stamtąd, Stereo gniecie tego Passata ile fabryka dała, już nam się dymi spod maski, widocznie uszczeleczka pod głowicą wołała o litość, ale skąd Stereo miałby to wcześniej wiedzieć… Przecież jak kradniesz auto to w sumie nie wiesz co bierzesz."

"Tarapaty... Kobiety i tarapaty to dla mnie synonim."

"Gdzie była granica w tym wszystkim? Wiesz co, ze dwa razy mnie pytałeś już o to. I ze trzy razy jeszcze pewnie zapytasz. Otóż – mówiłem ci - nie było żadnych granic. Nie dla nas. "

"No. Takie miewaliśmy rozrywki. Odskocznia taka..."

"Ale przyznam ci, że zabawnie to wyglądało. To jak ten facet nas wtedy zobaczył w tym barze i wskoczył pod ten stół."

"Co czułem strzelając do ludzi? Nic konkretnego. Czułem przymus, konieczność, ale żadnej przyjemności. Mówiłem ci, psie, zabijałem, gdy czułem się do tego sprowokowany lub byłem zmuszony. "

"Ile ty żyjesz na tym świecie, że dopiero połapałeś, iż życie nie jest sprawiedliwe? No bo nie jest. I nie mam tu na myśli siebie, mam na myśli miliony ludzi, którzy powinni żyć inaczej niż żyli i miliony, które żyły inaczej niż powinny."

"Wiedziałem, że odsiadka tutaj, znaczy na Białorusi, nawet tak krótka i za taką pierdołę, doda mi prestiżu, pozwoli mi sporo zyskać w oczach pobratymców, a co więcej rok to nie wyrok przecież. Nawet jest takie powiedzenie: Rok nie wyrok. Głupie, ale jest. Bo każdy wyrok gniecie, nieważne jak długi."

"Pamiętasz jak się dzieciakiem było, psie, jak się od auta do auta biegało, żeby przez szybę na licznik popatrzeć ile które auto wyciąga?"

"Idę sobie ulicą, a z przejeżdżającego obok auta padają strzały, auto odjeżdża z piskiem opon, mnie na szczęście kule omijają, ja potem ustalam kto to był i biorę krwawy odwet. To nie są sceny z filmów psie, to są sceny z życia najpierw wzięte. Z mojego życia, między innymi."

"My co prawda nie kandydowaliśmy do tego statusu, my byliśmy zwykłymi bandytami, ale stosowaliśmy się do większości zaleceń złodziejskiego kodeksu honorowego, na osnowie którego to wszystko funkcjonowało. I czasem po prostu pomagaliśmy przypadkowym ludziom. Najczęściej działo się tak w sytuacjach, kiedy państwo bywało już bezsilne. Bo to nie my byliśmy mocni psie, to państwo, a w szczególności litera prawa, były wtedy tak słabe. I stąd tylu bandytów chodziło po ulicach. "

"Możesz mi wierzyć albo nie, psie, ale gdybym jutro stąd wyszedł czy zwiał to w pierwszej kolejności właśnie tam bym pojechał. Nigdzie indziej. Tylko tam."

"Mediacje... Tu odbywały się one tylko w jeden sposób."

"Prośba o ułaskawienie… Uschłaby mi ręka w momencie, gdy chwyciłbym za długopis."

"Powiem ci, psie, że masz charakter. Bo spodziewałem się, że jak to powiem to w tym samym momencie zwiejesz stąd z podkulonym ogonem. To teraz jeszcze kocyk mi podłóż. I zaczynajmy."

"Więc wzięliśmy sobie ten jego samochód, on w obawie przed złodziejami obwiązywał kierownicę w nim łańcuchem, oplatał nim też pedał sprzęgła, po czym spinał go na kłódkę, po prostu bał się, że mu to auto może zniknąć. I zniknęło, ale szybko się odnalazło, w innej części osiedla. Zostawiliśmy je nienaruszone, tak jak stało, nawet ten łańcuch z tą kłódką poprowadziliśmy tak jak to było wcześniej. Tylko na przedniej szybie napisaliśmy sprejem: I co teraz?"

"Mamo, ratuj mnie."

"Ja zwichrowany... Tu nie ma nikogo normalnego, psie."

"Ja miewałem naprawdę trudne momenty, kiedyś, żeby nie oszaleć kupiłem sobie motocykl Enduro i jeździłem na nim po lasach. Lubiłem patrzeć jak unosi się za mną chmura kurzu. Pędząc przez las czy po między polami odnosiłem wrażenie, że to co złego się w moim życiu wydarzyło zostawiam za sobą. Niestety to wracało zaraz po tym jak zsiadałem z tego motocykla. Więc jeździłem jeszcze więcej, niekiedy całymi dniami, wydaje mi się, że objechałem Polskę wzdłuż i wszerz przynajmniej kilka razy. Na polach czy w lasach nie mus...