Friendtalkative Podcast

มีคนมาปรึกษาว่า สวัสดีครับ ปรึกษาเรื่องความรักได้ไหมครับ คือผมคบกับผู้หญิงคนนึงมา 5 เดือนแล้ว ผมยอมรับว่าช่วงแรก ๆ ผมไม่ได้สนใจเขา ไม่ค่อยแคร์เขาเท่าไร แต่ตอนนี้ผมรักเขามาก ๆ แต่เราก็ทะเลาะกันบ่อยมาก ผมระแวงชอบระแวงว่าเขาคุยกับคนอื่น หลัง ๆ มาเขาเริ่มเบื่อผม ละเขาก็กลับไปคุยกับแฟนเก่า และเขาเหมือนยังไม่ลืมแฟนเก่าเขาสักที แล้วผมกับเขาก็เลิกกันไป แต่ผมฝืนรั้งเขาไม่ให้ไป แต่เขาก็ไม่เหมือนเดิมอีกต่อไปแล้ว แต่ผมยังรักเขา รักมาก แล้วรักมากขึ้นทุกวัน ผมไม่อยากเสียเขาไป

- เมื่อเรารักใครคนนึงมากกว่าการที่เรารักตัวเราเอง เราจะทรมานอย่างมาก จงไว้ใจแฟนให้ได้ถ้าไม่ไว้ใจกันปัญหาจะเกิดขึ้นได้

- การจะรั้งใครไว้อาจจะไม่สามารถทำได้จริง ๆ คนเรารักกันเพราะเราอยู่ด้วยความสัมพันธ์ที่มีความสุขไปพร้อม ๆ กัน

- ถ้าฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งไม่มีความสุขในการคบหากัน ต่อมาก็จะมีคนใดคนหนึ่งเริ่มเปลี่ยนไป เรื่องนี้เป็นเรื่องสามัญของโลกใบนี้

- การคบในระยะเวลาสั้น ๆ ให้ตีความไปได้เลยว่านี่คือความหลง ไม่ใช่ความรัก หากมันเป็นความรักเราจะต้องยินดี ถ้าคนที่เรารักรู้แล้วว่าอะไรที่ทำให้เขามีความสุขจริง ๆ

- จงมีความสุขกับวันนี้ ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น รัก ๆ เลิก ๆ มันเป็นเรื่องของมนุษย์ทุกคน บางคนลาจากเพื่อไปเจอสิ่งใหม่ที่ดีกว่าเดิมก็ได้ เวลากำลังเดินหน้าไปชีวิตเราก็ควรเดินหน้าด้วยเช่นกัน

ข้อความทวิตจาก Ray Dalio ได้เขียนข้อความไว้ว่า "ทุกคนล้วนแต่เคยผิดพลาดกันมาทั้งนั้น จุดเปลี่ยนหลักของคนที่ประสบความสำเร็จคือการเรียนรู้จากเขาให้จงได้ และอย่าเรียนรู้จากคนที่ไม่ประสบความสำเร็จ โดยการสร้างสภาพแวดล้อมที่จะล้มเหลวอย่างปลอดภัย แล้วผู้คนจะเรียนรู้จากมันได้ไม่ยาก คุณจะเห็นความก้าวหน้าอย่างรวดเร็ว และความผิดพลาดในจุดที่สำคัญเพียงเล็กน้อยเท่านั้น"

- จงสร้างวัฒนธรรมที่เราสามารถน้อมรับความผิดพลาดนั้น ๆ และไม่ยอมรับเลยกับการไม่เรียนรู้จากมัน

- เมื่อสิ่งที่หล่อหลอมเราไม่ใช่ความสำเร็จ แต่มันคือความผิดพลาดและล้มเหลวซ้ำแล้วซ้ำเล่า

- เมื่อเรารู้หนทางแล้วเราจงนำคนที่เป็นต้นแบบ อย่างเช่นคนที่ประสบความสำเร็จในชีวิตในทุก ๆ แขนง

- หากเรารู้ชัดแล้วว่า คนที่เรากำลังทำตามเขาไม่ใช่ต้นแบบของคนที่ประสบความสำเร็จ จงละทิ้งเขามาแล้วหาคนที่ประสบความสำเร็จแทน

- คนที่สามารถจับหลักของชีวิตได้ เขาเหล่านั้นจะมีความทุ่มเทในระดับ 100% เราจะเห็นความล้มเหลวเล็กน้อย และความรุดหน้าอย่างยิ่งยวด

หนังสือ Liar's Poker ของ Michael Lewis

- กลวิธีในการใช้การลวงตาในการเล่นไพ่โป๊กเกอร์คือเรียกไพ่ที่มีค่าสูงขึ้นไปเรื่อย ๆ แล้วไม่ให้ผู้อื่นทายเลขอย่างถูกต้อง

- การเดิมพันที่มีแต่ความเสี่ยงทั้งหมด ไม่มีอะไรได้คืนกลับมาเลย คือการทุ่มหมดหน้าตักกับการขายตราสารหนี้ให้กับบริษัท

- ถ้าเรารู้ว่าบางบริษัทจ้างพนักงานมาเพื่อเป็นหน้าม้า แล้วนั่นอาจจะหมายถึงความล้มเหลวอย่างแท้จริงภายในองค์กรนั้น ๆ

- ชั้นของการทำงานทั้งชั้นอาจจะไม่มีการทำงานที่แท้จริง แค่รับฟังคำสั่งแล้วก็ทำตาม บางทีอาจจะไม่ได้ทำอะไรเลยด้วยซ้ำไป

- ภาพของการทำงาน (ก่อน) ที่ได้ทำงานจริง ๆ อาจจะไม่เหมือนกับภาพของการทำงาน (หลัง) เข้ารับทำงานจริง ๆ เลยก็ได้

มีคนมาปรึกษาว่า แฟนอยากกลับบ้านต่างจังหวัด ที่หมู่บ้านจัดงาน อยากไปเฮฮากับเพื่อน ๆ แต่เราลางานไม่ได้ แล้วอยู่ดี ๆ แฟนก็ถามว่าอยู่คนเดียวได้ไหม เราต้องตอบเขายังไง จุกไปหมดแล้วค่ะ คือเราไม่เคยห่างกับแฟนเลย ถ้ามันใกล้ ๆ ก็คงให้ไปค่ะ แต่นี่มันไกลเกินไปนั่งรถ 9-10 ชั่วโมง ห่วงมากกว่าแต่ก็ไม่กล้าอยู่คนเดียวด้วย แต่ที่เสียใจที่สุดคือเขาเลือกเพื่อนจนยอมปล่อยเราไว้คนเดียว

- กอดแน่นไปก็อึดอัด ปล่อยกันเกินไปก็ดูเหินห่าง ความพอดีจึงสำคัญในทุกสถานะทางความสัมพันธ์

- การไม่เคยห่างกับแฟนเลยอาจจะเป็นอันตรายต่อความสัมพันธ์ในระยะยาว เพราะยังไงเราก็ต้องหัดอยู่คนเดียวไว้บ้าง

- การที่แฟนบอกเราตรง ๆ เป็นสิ่งที่ดีแล้ว ถ้าหากว่าแฟนโกหกเรื่องมันจะยิ่งบานปลายไปกว่านี้ ลองตกลงดูว่าจะให้ไปกี่วันอะไรยังไง

- แฟนเราไม่ใช่ทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิต ขนาดลูกที่เราเลี้ยงมากับมือบางทีถึงเวลาเรายังต้องปล่อยเขาไปเลย นับประสาอะไรกับแฟนเรา

- ทุกอย่างเข้ามาเพื่อมาย้ำเตือนอะไรเราบางอย่าง การมีคู่ชีวิตบางทีก็เหมือนบ่วงทั้งรัก ทั้งหวง และทั้งห่วง สิ่งนึงที่เราต้องน้อมรับคือความเข้าใจ

ข้อความทวิตจาก James Clear ได้เขียนข้อความไว้ว่า "ถ้าปราศจากการทุ่มเท ถึงแม้จะมีกลยุทธ์ที่ดีเพียงใดก็เป็นได้แค่ความฝันเฟื่อง แล้วถ้าปราศจากกลยุทธ์ ถึงแม้จะทุ่มเทสักเพียงใดก็เป็นได้แค่ฝันร้าย"

- ความจริงของชีวิตเป็นสิ่งที่เราต้องน้อมรับแต่โดยดี น้อมไปตามสิ่งที่มันเป็นไปจริง ๆ แล้วเราจะพบเจอทางออก

- การทวนกระแสความจริงไม่ช่วยให้อะไรดีขึ้น เรียนรู้ที่จะปรับแต่งให้พอเหมาะพอควรให้ได้

- ส่วนผสมที่ไม่สมดุลก็ทำให้รสชาติอาหารออกมาไม่อร่อยฉันใด การขาดสิ่งที่สำคัญไปก็ทำให้ผลลัพธ์ออกมาผิดเพี้ยนฉันนั้น

- หากมีแต่ความทุ่มเท และหากมีแต่กลยุทธ์ ก็ไม่สามารถเอาชนะโชคชะตาของอนาคตได้อย่างแท้จริง ควรจะต้องมีทั้งสองสิ่งประกอบด้วยเสมอ

- ทั้งนี้ เพียงแค่สองสิ่งนี้อาจจะไม่ใช่คำตอบของชีวิตทั้งหมด เพียงแต่จะเผยให้เห็นความสัมพันธ์ของแต่ละสิ่ง คุณสมบัติมีอีกมากมายที่ประกอบเข้าด้วยกัน

หนังสือ How to Argue With a Racist: What Our Genes Do (and Don't) Say About Human Difference ของ Adam Rutherford

- จุดเริ่มต้นจากการเหยียดเชื้อชาติ สีผิว หรือว่าเพศ มันเกิดมาจากอะไรกันแน่

- หากว่าทุกอย่างมันเกิดจากธรรมชาติของมนุษย์เองล่ะ เราจะมีวิธีรับมือกับมันอย่างไร

- ความแตกต่างเป็นเรื่องธรรมชาติ เพื่อให้เกิดการวิวัฒนาการแต่การต่อต้านก็สามารถเกิดขึ้นได้เช่นกัน

- เมื่อการยอมรับเกิดขึ้นปัญหาก็จะน้อยลงตามมา การเปลี่ยนวิถีธรรมชาติคือเข้าใจความแตกต่างเท่านั้นเอง

- แล้วถ้าเรารู้ชัดว่าในขณะเดียวกันที่เรากำลังเหยียด ในยีนของเราก็อาจจะมีเชื้อสายที่เราเหยียดอยู่ก็เป็นได้

มีคนมาปรึกษาว่า เรากลัวตายค่ะ มันมีวูบนึงที่คิดว่ายังไงคนเราก็ต้องตายกันทุกคน มันทำให้เราเครียดมาก กลัวว่าจะไม่มีใคร กลัวตกนรก กลัวความว่างเปล่า กลัวว่าพอตายไปแล้วจะดับไป และกลัวการไม่มีแม่กับครอบครัว คือเหมือนอยู่ดี ๆ มันก็เกิดขึ้นมาเอง แล้วฟุ้งซ่านจนนอนไม่หลับ บางทีเลยสงสัยว่าตัวเองมีอาการป่วยทางจิตหรือเปล่า จะเป็นบ้าไหม เป็นแบบนี้บ่อย ๆ เวลาอยู่ไกลจากแม่ เวลาแม่ป่วยก็จะคิดแบบนี้ค่ะ แล้วอาการเป็นแบบนี้เรียกโรคซึมเศร้าหรือเปล่าคะ เราอยู่คนเดียวไม่ได้ เราชอบคิดมากแล้วก็วิตกจริตกับปัญหาที่เจอตลอด พออยู่คนเดียวแล้วคิดมากชอบหยิกและดึงผมตัวเป็นเป็นประจำค่ะ

- การกลัวความตายเป็นเรื่องธรรมชาติ เพราะเมื่อจิตยังไม่เป็นผู้รู้ ผู้ตื่น และผู้เบิกบานจะคิดไปเองว่าตายแล้วสูญบ้าง ตายแล้วว่างเปล่าบ้าง

- คนเราสามารถกลัวตกนรกได้ แต่ต้องรู้เหตุที่จะทำให้ตกนรกนั้น การกลัวตกนรกที่ดีคือการรู้ว่าอะไรเป็นสิ่งที่เราจะไม่ตกนรกจริง ๆ ต้องมีความศรัทธาในความดี

- ความฟุ้งซ่านเกิดขึ้นเพราะขาดการฝึกสติและสมาธิ ให้ลองตามรู้อารมณ์ไปเรื่อย ๆ ให้ออกมาจากความคิดโดยการรู้ว่ากำลังคิดอยู่เท่านั้นเอง

- โรคซึมเศร้าคืออาการของจิตจมอยู่ แต่ถ้าจิตฟุ้งซ่านเรียกว่าจิตฟู คือไม่อยู่กับที่ชอบคิดไปเรื่อยเปื่อย ให้ฝึกโดยการหาเครื่องอยู่ เช่น ทำกิจกรรมที่เราพอใจเพื่อให้มีสมาธิจดจ่อกับอารมณ์นั้น

- หากว่าเราเริ่มทำร้ายตัวเองมากขึ้นเรื่อย ๆ ให้ลองไปพบแพทย์ เพราะบางครั้งพอจิตเกิดอารมณ์ฟุ้งซ่านแล้วบางทีจะมีโอกาสควบคุมตัวเองไม่ได้ พอยึดอยากให้มันหยุดฟุ้งจิตจะยิ่งเตลิดไปไกล

ข้อความทวิตจาก Ray Dalio ได้เขียนข้อความไว้ว่า "ฉันมักจะย้ำตัวเองเกี่ยวกับความครอบคลุมทางความคิดให้มากเข้าไว้ สิ่งใดที่ฉันรู้สึกว่าไม่มั่นใจกับสิ่งที่กำลังทุ่มเทกับมัน ฉันจะไม่ทุ่มเทมันลงไป ฉันไม่ชอบที่จะทุ่มเทอะไรที่มันใหญ่เกินตัว และทำให้มันพอเหมาะกับตัวเองเสียมากกว่า จงหลีกเลี่ยงที่จะทุ่มเทในสิ่งที่ยังไม่รู้ชัด"

- หากคุณยังไม่รู้ชัดในสิ่งใดก็ตามแต่ เราจงระมัดระวังในการทุ่มเทกับสิ่ง ๆ นั้นให้มากเข้าไว้

- อะไรที่ยังไม่รู้แปลว่ายังไม่รู้ เราจะต้องไม่ประมาทในสิ่งที่เราไม่รู้ให้มากที่สุดเท่าที่ทำได้

- การทุ่มเททั้งแรงกายและแรงใจได้นั้น จะต้องเริ่มจากเรามั่นใจอย่างมากแล้วว่าสิ่งนั้นน่าลงทุน มีโอกาสที่จะสำเร็จมากกว่าล้มเหลว

- ช่วงที่เราล้มเหลวให้เรียนรู้กับมันให้มาก ทุ่มเทไม่ต้องมากในช่วงแรกเพื่อจะได้เรียนรู้กับสิ่งต่าง ๆ ตามความเป็นจริง

- การปรับตัวเป็นสิ่งที่สำคัญอย่างยิ่ง ถ้าเราไม่ปรับตัวกับอะไรเลย เราจะไม่รู้ว่าเราควรทุ่มเทกับสิ่งใดมากที่สุด และไม่ควรทุ่มเทกับสิ่งใดมากที่สุด

หนังสือ Divergent Mind: Thriving in a World That Wasn't Designed for You ของ Jenara Nerenberg

- จิตใจที่แตกต่าง มันอาจจะเป็นเพราะการหล่อหลอมทั้งทางภายในและภายนอกได้ทั้งนั้น

- เป็นการศึกษาเกี่ยวกับความคิดและจิตใจของผู้หญิงว่า ทำไมเพศหญิงถึงมีอารมณ์ที่อ่อนไหวมากกว่าผู้ชาย

- ไม่ว่าจะเป็นความผิดปกติใด ๆ คำนิยามคำว่า 'ผิดปกติ' นั่นหมายถึงผิดปกติจริง ๆ รึเปล่า

- การเริ่มต้นที่จะยอมรับบางนิสัย บางความคิด และบางจิตใจ ที่ไม่เหมือนกับเรา บางคนอาจจะดูแปลกแต่นั่นเป็นสิ่งที่เราต้องเรียนรู้มัน

- ทั้งนี้ การจะยอมรับความแตกต่างจะต้องประกอบกับจิตใจที่กว้างขวางพอสมควร หากเราไม่สามารถทำได้ก็ไม่ได้ถือว่าผิดอะไร

มีคนมาปรึกษาว่า มันแปลกรึเปล่าคะ ที่เราจะน้อยใจเพราะอยากมีเพื่อนเหมือนคนอื่น ๆ เดินห้างด้วยกันนั่งกินข้าวด้วย อะไรเล็ก ๆ น้อย ๆ แบบนี้ แต่โดนทางครอบครัวสั่งห้ามไว้ เพราะคำว่าเป็นห่วง ทั้ง ๆ ที่เราไม่เคยกินเหล้าเมายาหรือบ้าผู้ชายเลย ต้องจัดการกับความรู้สึกยังไงดีคะ อยากมีเพื่อนนั่งคุย นั่งปรึกษา เรื่องบางเรื่องเราก็อยากจะคุยกับเพื่อนเท่านั้น ทุกวันนี้อยู่คนเดียว เคยคิดว่ามันเป็นแค่เรื่องธรรมดา แต่สุดท้ายก็แอบมานั่งร้องไห้

- ชีวิตเราไม่สามารถออกแบบได้ทั้งหมด เพียงแต่เราสามารถออกแบบมุมมองต่อสิ่งที่เราเจอได้

- บางครั้งพ่อแม่เป็นห่วงมากเกินไปบ้าง น้อยเกินไปบ้าง สิ่งเหล่านี้เราไปเปลี่ยนมุมมองของพ่อแม่ไม่ได้ เพียงแต่น้อมรับและปรับตัวตาม

- ทุกคนจะต้องมีเวลาที่จะต้องพบเจอและลาจากเป็นเรื่องธรรมดา เวลาเราอยู่ในฐานะของลูกเราก็มองว่าอึดอัดลำบากใจ แต่เชื่อเถอะวันนึงเราเป็นพ่อแม่คนจะเข้าใจเอง

- การมีเพื่อนคุย เพื่อนคอยรับฟังและปรึกษาถือว่าทำให้ชีวิตดีขึ้นได้อย่างแท้จริง ให้ลองหาโอกาสคุยกับพ่อแม่ดูต่อรองกับเขาว่าเราแค่อยากมีเพื่อน และคอยรายงานว่าเราไปไหนบ้าง

- ชีวิตคนเราไม่ได้เป็นเหมือนกันทั้งหมด เราอาจจะมีในสิ่งที่คนอื่นไม่มี และก็ไม่มีในสิ่งที่คนอื่นมี ให้มองในสิ่งที่ตัวเราเองมี วันนี้เราอาจจะต้องใช้เวลาอยู่กับพ่อแม่ โฟกัสที่ตรงนี้ดูก่อน

ข้อความทวิตจาก James Clear ได้เขียนข้อความไว้ว่า "ความสมดุลนั้นคือจังหวะเวลา ไม่ใช่ความเข้มข้น มันไม่ใช่ว่าคุณต้องทำหลาย ๆ งานที่ 80% แต่จงพัฒนาทักษะที่ให้สามารถเปิดหรือปิดมันได้ เริ่มต้นที่จะนอนหลับอย่างเต็มอิ่ม หลังจากนั้นทำงานให้เต็มที่ โฟกัสอย่างลึกซึ้ง หลังจากนั้นให้ผ่อนคลายให้เต็มที่ จงสนใจแต่ละบริบทอย่างเต็มที่ ความสมดุลคือการที่เราต้องทำเมื่อไร ไม่ใช่อย่างไร"

- เมื่อชีวิตคือการเรียนรู้การจัดการความสมดุลของแต่ละสิ่ง มันหมายถึงการเล่นแร่แปรธาตุของเวลาอยู่เสมอ

- การที่จะไปบอกว่าความสมดุลทำอย่างไรจึงไม่ใช่ทางออกของปัญหานี้ ความสมดุลไม่ใช่เรื่องของการไปทำ แต่มันคือจังหวะเสียมากกว่า

- สมการของชีวิตเป็นสิ่งที่ตามรู้ได้ไม่ยาก แต่ก็ไม่ง่าย มันขึ้นอยู่กับวิถีชีวิตของตัวคุณเอง หากคุณตระหนักเรื่องความสมดุลเป็นสิ่งสำคัญ หนทางจะเข้ามาเอง

- รู้จักที่จะปรับแต่งการเปิดหรือปิดของโหมดทำงาน เพราะมันสำคัญอย่างยิ่งในการที่คุณจะเป็นผู้บริหารเต็มตัว มันไม่ง่ายเลยที่จะบังคับตัวเองให้ได้ดังใจนึก

- เรียนรู้จักตัวเองก่อนเสมอ เมื่อไรก็ตามที่เรารู้จักตัวเองการกระทำที่ว่ายากมันจะง่ายไปโดยปริยาย หากไม่รู้จักตัวเองแล้วไซร้ ทุกอย่างจะวุ่นวายอยู่ตลอดเวลา

หนังสือ The Millionaire Mind ของ Thomas J. Stanley

- ความคิดของคนที่ร่ำรวย เป็นอย่างไรบ้าง

- การเรียนสำคัญต่อความมั่งคั่งในระดับที่พอเหมาะ ไม่มากเกินไปและไม่น้อยเกินไป

- ความรู้สึกต่อการงานของคนที่มั่งคั่ง ก็มักจะชื่นชอบการทำงานเป็นพิเศษ

- การมีวินัย การพึงพอใจในตนเอง ความจริงใจ และความซื่อสัตย์ สิ่งเหล่านี้เป็นบุคลิกลักษณะของคนมั่งคั่งเกือบทุกคน

- การเลือกลงทุนด้วยตนเองมากกว่าเลือกลงทุนจากคำแนะนำของสื่อชวนเชื่อต่าง ๆ มีผลทำให้ประสบความสำเร็จสูงกว่า

มีคนมาปรึกษาว่า ปัญหาการไม่รู้จักตนเองดีพอ ไม่เท่าทันเหตุการณ์ในชีวิตประจำวันค่ะ ก่อนอื่นเลยเดิมเป็นโรคซึมเศร้า อารมณ์ไม่นิ่งวอกแวกไม่มีสมาธิ เป็นคนคิดเองเออเองตลอดเวลา ไม่มีที่ไหนรักษาหายได้นอกจากตัวเราเอง แต่ยอมรับว่าตัวเราเองก็รับรู้ช้าไม่รู้อะไรเป็นอะไร พอมาคุยมาปรึกษาเรื่องเหล่านี้ก็ไม่ได้หายขาด คือคนที่เคยคุยแล้วทำให้รู้สึกสดชื่น ชิว ๆ สบาย ๆ ไม่คิดมาก ทำใจให้ดี ๆ มันก็มีความสุขกว่าสิ่งอื่นใด ไม่รู้จักตนเองดีพอ ไม่อยากนึกอะไรให้มาก ส่วนใหญ่อยากให้ตัวเองรับรู้จริง ๆ ไม่ใช่แค่ฟัง ๆ แต่แบบกระตุ้นตัวเองให้ได้ ก็มีเรื่องให้น่านึกถึงเช่น ตัวเราเอง คุณพ่อ คุณย่า แต่คิดมากไปก็กลับเกิดผลเสียต่อตนเอง เหมือนชีวิตนี้ทำอะไรก็ได้อะ แม้ต้องพิถีพิถันก็เหนื่อยมาก แต่ชุ่ย ๆ ก็แย่ แบบเออทำ ๆ ไปดีกว่ามาเครียดแล้วไม่ทำ คนเราต่างความคิดบางทีเราก็ทำไปแบบมึน ๆ อย่างงี้ก็ไม่ดี แต่แบบก็คิดมากไปก็เท่านั้น เครียด ๆ เกิน ทำไมต้องเป็นอะไรที่คนอื่น ๆ ไม่ได้เป็นแบบเราด้วย จะมีก็หนึ่งในล้านคิดมากเครียดคิดไปเองมันน่ากลัวจริง ๆ เพราะบางทียับยั้งไม่ได้ก็ส่งผลเสียต่อตัวเองและคนรอบข้าง

- ต้องเรียนรู้ที่จะเปิดรับข้อมูลใหม่ ๆ ด้วยเสมอ การที่เราไปนั่งคิดว่าเราเป็นโรคซึมเศร้านี้แค่คนเดียว จึงไม่ใช่คำตอบนั้น

- การที่เราต้องรู้จักฟังธรรมะเพื่อให้จิตใจได้เบิกบาน และสงบเย็นมากยิ่งขึ้น มันจะทำให้เราเรียนรู้ที่จะปรับตัวให้เข้ากับสิ่งต่าง ๆ ได้มากยิ่งขึ้น

- ความคิดมาก ความเครียด และความกังวล ไม่ได้ช่วยให้ชีวิตเรารุดหน้าได้อย่างแท้จริง รังแต่จะสร้างความถดถอยให้กับชีวิต

- การฝึกอย่างแรกเลยคือ เรียนรู้ที่จะมองผู้คนรอบข้างอย่างเข้าใจ เราจะไม่เข้าใจตัวเราเองก็เพราะเราไม่เคยคิดจะเข้าใจผู้คนรอบข้างจริง ๆ

- โรคซึมเศร้าคือการที่จิตจมอยู่กับตัวเองตลอด ไม่ยอมออกไปไหน เราจะต้องต้านทานแรงนั้นให้ได้ ไม่มีใครมีความสุขในโลกใบนี้ มีแต่คนที่ทุกข์ทั้งนั้น ทุกข์มากหรือน้อยอีกเรื่องนึง

ข้อความทวิตจาก James Clear ได้เขียนไว้ว่า "อะไรคือหนึ่งไอเดีย ตั้งแต่ที่คุณได้เรียนรู้มันแล้วคุณเริ่มต้นที่จะนำมันมาเตือนตัวเองในทุก ๆ ที่"

- เมื่อการเรียนรู้เริ่มต้นได้ทุกหนทุกแห่ง แล้วไอเดียแรกคือ "เราจะทำอย่างไรเมื่อเราแก่ตัวไปแล้วตอนที่มองย้อนกลับมา เราจะรู้สึกภูมิใจที่ตัวเองได้ทำสิ่งนั้นไป"

- แต่ละคนอาจจะมีไอเดียแรกแตกต่างกันไป แต่แน่นอนว่ามันต้องเป็นไอเดียที่ประกอบกับการตระหนักรู้ต่อปัญหาในชีวิตอย่างแท้จริง

- การที่เราจะนำสิ่งใดสิ่งหนึ่งมาปรับใช้กับชีวิต มันจะมีผลต่อชีวิตเราในระยะยาวอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ บางคนรู้เร็วและบางคนรู้ช้า

- ในชีวิตหนึ่งอาจจะไม่จำเป็นต้องมีชุดความคิดอะไรมากมาย ข้อมูลของไอเดียอาจจะมีมหาศาลและเพิ่มขึ้นทุก ๆ วัน แต่สิ่งที่จำเป็นต่อชีวิตนั้นมีไม่มาก

- หากวันนี้เราได้เจอไอเดียที่จะนำมาเป็นจุดยืนของชีวิต เมื่อนั้นเราจะเข้าใจว่ากฎที่ดีที่สุดคือกฎที่ทำให้เราได้พัฒนาตนเองในทุก ๆ วัน จงมีกฎที่ดีเพื่อให้ชีวิตดียิ่งขึ้น

หนังสือ The Big Short: Inside the Doomsday Machine ของ Michael Lewis

- เมื่อการปล่อยสินเชื่อด้อยคุณภาพออกสู่ตลาด เหตุการณ์วิกฤตจึงเกิดขึ้น

- การย้ายสินทรัพย์มั่นคงไปสู่สินทรัพย์ไม่มั่นคง ทำให้ปัญหาทางการเงินยิ่งลุกลามมากยิ่งขึ้น

- เหตุการณ์ในปี 2008 เป็นการใช้เงินจำนวนมากจากการปล่อยกู้ในสิ่งที่ไม่สามารถเป็นหลักทรัพย์ได้อย่างแท้จริง

- สิ่งที่เป็นตัวชี้วัดเศรษฐกิจได้อย่างแท้จริง อาจจะไม่ใช่การดูที่อัตราการหมุนเวียนของกระแสเงินสดเพียงอย่างเดียว แต่ต้องดูการครอบครองสินทรัพย์นั้นด้วย

- ทั้งนี้ การครอบครองสินทรัพย์จะได้ผลยืนยาว จะต้องดูปัจจัยพื้นฐานทางการเงินของบุคคลนั้นด้วยเสมอ การกู้เงินมีความเสี่ยงอยู่แล้วยิ่งปล่อยกู้ง่ายยิ่งเสี่ยงมากขึ้น

มีคนมาปรึกษาว่า สวัสดีค่ะ เราเคยรักษาอาการทางจิต เกี่ยวกับโรคซึมเศร้ามาตั้งแต่ต้นปีที่แล้ว จนปลายปีหมอให้หยุดยาได้ และคิดว่าอาการดีขึ้นค่ะ แต่พักหลังมานี้ เรารู้สึกไม่มีความสุขเลย มีความเครียดความกดดันตลอดเวลาจนได้ไปพบหมออีกครั้ง หมอก็บอกว่าเป็นอาการของโรคแพนิค ซึ่งตอนนี้ไม่รู้ว่าจะทำยังไงให้มันดีขึ้น เพราะมันค่อนข้างส่งผลกระทบกับการใช้ชีวิต เราเก็บตัวมากขึ้น ไม่ออกไปหาสังคมข้างนอก และไม่ค่อยมีสมาธิ จุดเริ่มต้นมาจากเราเพิ่งจบใหม่เมื่อปี 61 แล้วเริ่มทำงานเลยทันที ครอบครัวเราแยกกันอยู่ พ่อแม่ก็ต้องเช่าห้องอยู่กันคนละที่เพราะไม่มีบ้าน ต่างคนก็ต้องทำงานเลี้ยงตัวเอง น้องชายกลับไปเรียนที่ต่างจังหวัด ไปอาศัยอยู่กับป้า จนเราเริ่มเข้าทำงานเริ่มมีเงินเดือนก็ส่งให้พ่อ แม่ และป้า คนละ 500-1,000 บาททุกเดือน และแยกเป็นเงินเก็บส่วนตัวเดือนละ 4,000 บาท ในหลาย ๆ เดือนทางบ้านก็จะมาหยิบยืมหรือขอเพิ่ม ซึ่งเราก็ไม่กล้าปฏิเสธ จนต้องนำเงินเก็บตัวเองออกมา เป็นแบบนี้อยู่ประมาณเกือบครึ่งปีค่ะ เราเป็นคนที่ชอบตั้งเป้าหมายในอนาคตมาก ๆ เราจะตั้งใจไว้ตลอด ว่าเดือนนี้ต้องมีเงินเก็บเท่านี้นะ เดือนหน้าต้องมีเท่านี้ สิ้นปีต้องมีทั้งหมดเท่านี้ เราวางแผนซื้อบ้าน ก็จะโดนแม่ขัดไว้ แต่พ่อก็สนับสนุน เพราะพ่อจะมาอยู่กับเราด้วย หลาย ๆ อย่างในครอบครัวมักจะมีความเห็นของพ่อกับแม่ที่ไม่ตรงกัน และเราจะเป็นคนกลางในทุก ๆ เรื่อง คอยคิดว่าจะทำยังไงให้โอเคกันทุกฝ่าย รวมไปถึงกับแฟน เรามีแฟนที่มีฐานะค่อนข้างดี แต่นิสัยออกจะเป็นคนพูดแรง ๆ เขาจะไม่ค่อยโอเคกับเรื่องฐานะทางบ้านเราเท่าไร เขาบอกว่าเขาเครียด ที่เราไม่ได้รวย เวลาเราเจอปัญหาแล้วแก้ปัญหาอะไรไม่ได้สักอย่าง ถ้าไปปรึกษาแฟน เขาก็จะหงุดหงิด แล้วดูถูกว่าโง่ เรื่องแค่นี้ทำไมคิดไม่ได้ ทุกวันนี้เลยจมกับอารมณ์มากเลยค่ะ รู้สึกว่าตัวเราเองไม่เก่ง เราแย่ เราโง่ เราจน เราไม่สามารถจัดการเรื่องในครอบครัวได้เลย เราไม่สามารถทำตามเป้าหมายที่จะเก็บเงินให้ได้ เราไม่สามารถทำให้คนรอบข้างพึงพอใจในตัวเราได้เลยค่ะ

- ปัญหาทางครอบครัวเป็นปัญหาที่คนส่วนใหญ่มักจะเจออยู่เสมอ จึงเป็นธรรมดาที่เราก็สามารถพบเจอได้เช่นกัน

- การบริหารเงินเป็นสิ่งที่สำคัญอย่างยิ่ง โดยเฉพาะในยุคสมัยนี้มีคนรอต่อคิวที่จะทำให้เงินเราหมดไป ไม่ว่าจะเป็นหนี้สิน และคนที่รอคอยเงินเราอยู่

- ทุกคนต้องมีกฎในการดำเนินชีวิต เราจะไม่เดินไปตามทางของสังคมว่าลูกทุกคนต้องกตัญญู หรือว่าลูกต้องหาเลี้ยงพ่อแม่ตลอดเวลา แต่ให้ใช้ปัญญาในการขบคิดด้วยเสมอ

- หากเราไม่มีเงินพอที่จะช่วยเหลือได้ ก็จำเป็นต้องเจรจากับคนในครอบครัว ตกลงในเรื่องค่าใช้จ่ายว่าใครจะเป็นคนรับผิดชอบตรงนี้ ความฝันของทุกคนย่อมมีอยู่แล้วเป็นธรรมดา

- การเสียสละเป็นสิ่งที่จำเป็น แต่หากว่าเราเสียสละจนไม่มีพื้นที่ให้ตัวเองยืน ก็ไม่จำเป็นต้องทำแบบนี้ โรคซึมเศร้าแก้ได้ด้วยสติเท่านั้น ให้มีสติรู้ตัวอยู่เสมอว่าเราสามารถทำได้ ถ้าเราต้องการที่จะทำ

ข้อความทวิตจาก Dalai Lama ได้เขียนข้อความไว้ว่า "เรามีอารมณ์อยู่ทั้งหมด 2 ประเภท อย่างแรกคือแบบทำลายล้าง ดังเช่น ความโกรธและความอิจฉาริษยา มันจะเป็นตัวทำลายความสงบของจิตใจ และทำลายสุขภาพของเราแต่เราสามารถสร้างอารมณ์ในด้านบวกขึ้นมาได้เช่นกัน ดังเช่น ความเห็นอกเห็นใจซึ่งกันและกัน สิ่งนี้จะช่วยให้เรามีจิตใจที่แข็งแกร่งอย่างแท้จริง"

- เมื่อเรารู้แล้วว่าอารมณ์นั้นเป็นบ่อเกิดของทุกสิ่ง หากเราไม่รู้จักบริหารอารมณ์เหล่านั้น มันจะกลับมาทำลายคนใช้อารมณ์เอง

- ความสุขจะเกิดจากการที่เราเลือกใช้อารมณ์ไปในทางที่ถูกต้อง บางครั้งโกรธแล้วรู้ เมตตาแล้วรู้ ก็ยังดีกว่าไม่รู้อะไรเลย

- ในระยะยาวความเครียดที่สะสมอยู่ในร่างกายจะทำลายร่างกายของเราโดยตรง หากเปลี่ยนได้ให้รีบเปลี่ยนก่อนที่อะไรจะสายเกินแก้

- ชีวิตคือค่าเฉลี่ยของสิ่งที่เรากระทำ เราคิดเช่นไรก็เป็นคนเช่นนั้น และเราทำเช่นไรก็เป็นคนเช่นนั้นเช่นเดียวกัน หมั่นคิดดี พูดดี และทำดีอยู่เสมอ

- ถ้าอยากจะสร้างสิ่งต่าง ๆ ให้งดงามจงเริ่มต้นด้วยผู้คนเป็นหลัก แต่หากอยากจะสร้างสิ่งต่าง ๆ ให้อับเฉาจงเริ่มต้นด้วยความเห็นแก่ตัวเป็นหลัก

หนังสือ The Millionaire Next Door: The Surprising Secrets of America's Wealthy ของ Thomas J. Stanley and William D. Danko

- คนรวยเขาใช้ชีวิตกันอย่างไรบ้าง เราจะดูได้จากอะไรเป็นหลัก

- คนรวยส่วนใหญ่จะใช้ชีวิตอยากประหยัดและอดออม ไม่ฟุ่มเฟือย

- คนรวยจะจัดการสินทรัพย์อยู่ตลอดเวลา เวลาทั้งวันก็จะมัวแต่ครุ่นคิดเรื่องการจัดการสินทรัพย์เกือบทั้งหมด

- การเลี้ยงดูก็เป็นส่วนสำคัญ หากเด็กที่เติบโตมาเรียนรู้จากสิ่งที่ผู้ปกครองทำก็จะสามารถนำไปปรับใช้ได้อย่างดีเยี่ยม

- เมื่อความรวยเป็นสิ่งที่ไม่ใช่ความบังเอิญ เราจะต้องตระหนักรู้ว่าการมีรายจ่ายน้อยกว่ารายรับก็มีส่วนช่วยให้เรามีวินัยทางการเงินได้เช่นกัน

มีคนมาปรึกษาว่า สวัสดีค่ะพี่ หนูฟังพอดแคสต์พี่มาหลายตอนมาก ๆ แล้วค่ะ แล้วชอบได้ยินพี่สอดแทรกหลักธรรมเข้ามาในนั้นด้วย หนูค่อนข้างสนใจเรื่องนี้อยู่ค่ะ แล้วพอดีติดค่าย TedxYouth@Bangkok ไม่รู้ว่าจะได้ขึ้นไปพูดไหมนะคะ  แต่อยากลองมาปรึกษาดูก่อนค่ะ ถึงไม่ได้เอาไปพูดหนูก็อยากได้รู้แนวคิดอื่น ๆ เพิ่มเติมค่ะ แบบว่าส่วนตัวไม่ได้เจาะจงว่าต้องเป็นศาสนาพุทธ แต่อยากเน้นไปที่เรื่องการมีสติมากกว่าค่ะ เขาเรียกว่าอะไรก็ไม่แน่ใจเหมือนกันจำไม่ได้แล้วค่ะ แต่ที่ภาษาอังกฤษเรียกกันว่า Mindfulness อะค่ะ คือหนูอยากปรึกษาว่าจะ Convey ไอเดียของการ Meditation หรือ Practice Mindfulness ยังไงให้วัยรุ่นฟัง แล้วเข้าใจจุดประสงค์ว่าไม่ได้จำเป็นต้องอินพระธรรมแบบถึงขั้นต้องเป็นแม่ชี เพราะเวลาหนูอธิบายให้เพื่อนฟังในเรื่องแบบนั่งสมาธิวันละนิดหน่อย มันดีขึ้นนะแล้วมันก็ชอบบอกว่า โห่ งมงายปะเนี่ย ไม่อินศาสนาว่ะโทษที ไม่ฟัง ๆ ไรงี้อะค่ะ หนูไม่ได้ศึกษาธรรมะเลยค่ะ แต่ก็มีสวดมนต์นั่งสมาธิ แต่เพิ่งมารู้ว่าพอมีสติมีสมาธิต่อมาก็จะมีปัญญา แล้วถ้าอย่างนี้ เวลาจะเอาไปอธิบายให้คนอื่นเข้าใจนี่ก็ควรหาเหตุผล หลักทางศาสนามาสนับสนุนด้วยไหมคะ เพราะจริง ๆ หนูก็แค่รู้สึกสงบ ๆ และเหมือนมีสมาธิยาวขึ้น ยังไม่ได้เข้าใจแบบลึกซึ้งเลยค่ะ (แต่บอกเลยว่าถ้าพูดแล้วมีคำที่ออกไปทางศาสนานิดนึงนี่ เพื่อนจะขำแล้วค่ะ หนูก็เข้าใจพวกเขานะ บางทีมันดูโบราณนิด ๆ แต่คนรุ่นใหม่ควรศึกษาให้มันมากขึ้น เราจะใช้คำอื่นแทนชื่อหลักธรรมนั้น ๆ ได้ไหมคะ เพราะสมมุติพูดถึง อริยสัจ 4 แต่ก่อนถ้าคนอธิบายอะไรอยู่แล้วมีคำแบบนี้ขึ้นมานี่ หนูจะมีความรู้สึกว่า โอโห ขอลาเข้าวัดแปปนะ ถึงตอนนี้หนูจะไม่ได้มีอคติกับศาสนาเหมือนแต่ก่อน แต่บอกเลยว่ารุ่นหนูเนี่ยไม่เห็นด้วยกับศาสนาเลยค่ะ แบบพูดถึงวัดพูดถึงอะไรแบบนี้ เขาจะรู้สึกว่ามันขัดกับหลักวิทยาศาสตร์ไปเลย) หรือจะไปอีกทางเลยดีคะ คือพูดในหลัก neurology ไปเลยว่ามันมีผลดีกับสมองและสุขภาพยังไง

- เมื่อธรรมะกลายเป็นสิ่งที่ไกลตัวเราไปมากขึ้นเรื่อย ๆ วัยรุ่นหลายคนและคนยุคใหม่ล้วนแต่ไม่เข้าใจอย่างแท้จริงว่า ธรรมะก็คือธรรมชาติ

- ทุกศาสตร์ในโลกใบนี้คือธรรมะ ไม่ว่าจะเป็นประสาทวิทยา จิตวิทยา ปรัชญา และวิทยาศาสตร์ ความจริงก็คือธรรมะเช่นเดียวกัน

- การเห็นภาพรวมแบบรวมเป็นหนึ่งเดียวกัน เมื่อนั้นเราจะตระหนักรู้ได้อย่างชัดแจ้งว่า ทุกอย่างเริ่มต้นที่เหตุ เกิดแต่เหตุ และดับไปเพราะเหตุอยู่เสมอ

- การจะนำไอเดียของสมาธิและสติให้วัยรุ่นฟัง ให้เริ่มต้นจากการอธิบายในชีวิตประจำวัน ไม่ว่าจะเป็น ณ ขณะเรียนหรือกลับไปบ้านแล้วเจอพ่อแม่บ่นนั่นจะทำให้เห็นภาพชัดเจนขึ้น

- ธรรมะไม่ใช่เรื่องไกลตัว ไม่ใช่เรื่องซับซ้อน ที่เราทุกคนมองเห็นธรรมะเป็นเรื่องไกลตัวเพราะยังไม่รู้ชัดว่า ธรรมะคืออะไร ธรรมะเป็นของศาสนาจริงหรือไม่ และธรรมะเป็นเรื่องของพุทธศาสนาอย่างเดียวรึเปล่า

ข้อความทวิตจาก James Clear ได้เขียนข้อความไว้ว่า "เปรียบเทียบตัวเองกับคนอื่น ในแง่ที่ดีนั้นเราจะนำมันมาเป็นแรงผลักดันให้เราทำสิ่งที่เป็นประโยชน์ พัฒนาศักยภาพของทักษะ และทุ่มเทไปยังความหมายในชีวิตของเรา แต่ถ้าในแง่ลบนั้นเราจะนำมาเป็นความคิดมาก การคุยกับตัวเองในแง่ลบ และทำให้เรามองคุณค่าในตัวเองลดลง ซึ่งมันมีแค่เส้นบาง ๆ ขั้นอยู่ระหว่างสองสิ่งนี้เสมอ"

- หากการเปรียบเทียบตัวเองกับผู้อื่นนั้นทำให้คุณรู้สึกแย่ลง มันก็แสดงว่าเรากำลังเข้าสู่ขั้นวิกฤตของมุมมอง

- หากการเปรียบเทียบตัวเองกับผู้อื่นนั้นทำให้คุณรู้สึกดีขึ้น มันก็แสดงว่าเรากำลังเข้าสู้ขั้นพัฒนาตนเองอย่างยิ่งยวด

- เมื่อโลกนี้เป็นค่ากลาง มันอยู่ที่เราให้ค่ากับมัน บางทีเหตุการณ์อาจจะไม่ใช่สิ่งที่เราปรารถนาไว้แต่มุมมองต่อเหตุการณ์สำคัญยิ่งกว่า

- บางสิ่งที่เกิดขึ้นกับเรา และบางสิ่งอาจจะมาทำให้เราดีขึ้นหรือแย่ลงนั้น จงระลึกไว้เสมอว่าตัวเรานั่นเองคือคนที่กำหนดวิถีชีวิตของเราต่อไป

- สังคมกำลังบีบบังคับให้เราทำ และสังคมอาจจะมาชี้แนะอะไรบางสิ่ง มันอยู่ที่เราเลือกนำไปปรับใช้กับชีวิต การเลือกนำมาใช้จึงจำเป็น

หนังสือ Unleash the Power Within Personal Coaching to Transform Your Life! ของ Anthony Robbins

- หนังสือเสียงของโค้ชไลฟ์ชื่อดัง ซึ่งมีลิงก์ให้ฟังกันสด ๆ เลย

- การเปลี่ยนแปลงสิ่งต่าง ๆ ในชีวิตเรา คือการเริ่มต้นเปลี่ยนแปลงวิถีชีวิตประจำวัน

- การปลดแอกตนเองเพื่อปลดปล่อยพลังที่อยู่ภายใน จะต้องเริ่มจากการที่รู้ว่าตัวเองมีพลังอยู่ข้างในตนเองอย่างมหาศาล

- ความคิดเป็นบ่อเกิดของทุกสรรพสิ่ง หากมองว่าเรายังทำไม่ได้ เราก็ยังทำไม่ได้อยู่อย่างนั้น จงมองว่าเราสามารถทำได้

- การรู้จักเริ่มต้นที่จะฟังสิ่งที่เป็นประโยชน์ต่อชีวิตของเรา มันคือจุดเริ่มต้นของการที่เราจะเป็นคนที่มีประโยชน์ต่อตนเองและสังคมสืบไป

มีคนมาปรึกษาว่า หนูมีเรื่องอึดอัดใจเรื่องนึงค่ะ เป็นเรื่องของเพื่อนหนูที่เราสนิทกันมา 5 ปี ตั้งแต่ประถม มีสมาชิก 5 คน เราสนิทกันมากค่ะ จนมีวันที่เขาได้รับคัดเลือกนักกีฬาวอลเลย์บอล เขาคัดคนตัวสูงไปก่อน ซึ่งหนูก็สูงอันดับต้น ๆ ของห้อง แต่โค้ชเขาไม่เลือกหนู แต่ดันไปเลือกเพื่อน 5 คน ของหนูแทน สุดท้ายเหลือหนูคนเดียว แล้วปีหน้าเพื่อนหนูก็จะไม่อยู่แล้ว ตอนนี้ไม่รู้จะทำยังไงค่ะเครียดมาก ๆ

- บางครั้งชีวิตก็มาบอกกับเราว่า การเสียสละเพื่อให้ได้ในสิ่งที่ต้องการก็ทำให้เรามีความสุขได้เหมือนกันนะ

- การที่เพื่อนได้รับเลือกลงแข่ง อาจจะไม่ใช่เพราะส่วนสูงโดยส่วนเดียว มันรวมถึงการพัฒนาตนเองด้วยเช่นกัน

- โอกาสของแต่ละคนอาจจะไม่เท่ากัน แต่เชื่อเถอะว่า เราจะต้องมุ่งมั่นและพยายามต่อไปเรื่อย ๆ อย่าหยุดที่จะพัฒนา

- การแสดงความยินดีในสิ่งที่เพื่อนได้รับก็สมควรเช่นเดียวกัน การเห็นเพื่อนมีความสุขจะพลอยให้ใจเราสุขได้ถ้าเราวางใจไว้ถูก

- ถ้าเพื่อนในกลุ่มจากเราไป หากว่าเราสนิทกันจริง ๆ เราจะกลับมาพบกันอีกอย่างแน่นอน ไม่ต้องกังวลไป โฟกัสกับเป้าหมายในชีวิตเราไว้

ข้อความทวิตจาก James Clear ได้เขียนข้อความไว้ว่า "ผู้คนมักจะอ่านหนังสือพัฒนาตนเอง และเน้นย้ำอยู่เพียงแค่ประโยคใดประโยคหนึ่งซ้ำ ๆ กัน เพราะว่าพวกเขาต้องการเพียงเท่านั้น เพื่อที่จะเป็นการย้ำเตือนบางสิ่ง ปัญหาก็คือมันไม่มีข้อมูลที่มีประโยชน์เพียงพอ แต่นั่นเหมือนกับว่าเป็นความสนใจที่ประเดี๋ยวประด๋าวเสียมากกว่า ไม่มีใครหรอกที่จะโฟกัสเพียงแค่ประโยคเดียวทุก ๆ นาทีต่อวัน หนังสือที่ดีจะช่วยปรับโฟกัสจิตใจของเรามากยิ่งขึ้น"

- เมื่อเราไม่นำประโยคใดประโยคหนึ่งมาช่วยสะกิดใจเราในแต่ละวัน เราจะมองประโยคนั้นแบบภาพรวมมากขึ้น

- คล้าย ๆ กับอ่านหนังสือคำคม เราจะไม่สามารถตระหนักรู้จากประโยคเพียงประโยคเดียว เราจะต้องค้นคว้าที่มาของคำ ๆ นั้น

- การศึกษาและหาข้อมูลจึงจำเป็นอย่างยิ่งในยุคปัจจุบันนี้ ข้อมูลนั้นมีมากมายแต่เราไม่ค่อยที่จะไขว่คว้ามันสักเท่าไรนัก

- หนังสือที่ดีมักจะเป็นหนังสือที่ให้แง่คิดกับเราแบบระยะยาว เหมือนเราได้นำสิ่งที่รับรู้มาปรับใช้กับชีวิตของเราต่อไปด้วย

- หากวันนี้เรายังคิดว่าหนังสือยังไม่จำเป็นกับชีวิตของเรา เมื่อใดที่เราพบเจอปัญหาและไร้หนทาง หนังสือจะมีคำตอบนั้นให้กับคุณเสมอ

หนังสือ You Can Be a Stock Market Genius: Uncover the Secret Hiding Places of Stock Market Profits ของ Joel Greenblatt

- การเรียนรู้เกี่ยวกับเรื่องหุ้นหรือตราสารทุนอย่างละเอียดถี่ถ้วนมากที่สุด

- การเข้าซื้อในบริษัทมีหลายรูปแบบ ซึ่งแต่ละรูปแบบก็มีกลยุทธ์ที่แตกต่างกันไป

- หากเรารู้แล้วว่าการกระทำบางอย่างที่ทำให้ราคาหุ้นขึ้นหรือลง ทุกอย่างล้วนมีเหตุผลประกอบด้วยเสมอ

- การปรับเปลี่ยนโครงสร้างของบริษัท จะมีหลายรูปแบบแต่หลัก ๆ คือการลดภาระหนี้ลง และขายสินทรัพย์ที่ไม่จำเป็นทิ้งไป

- เมื่อผู้ถือหุ้นเรียนรู้ที่จะเข้าใจการกระทำของผู้จัดการ เราจะสามารถรับมือกับการผันผวนของบริษัทนั้น ๆ ได้อย่างดีเยี่ยม

มีคนมาปรึกษาว่า เพื่อนทิ้งค่ะ ทะเลาะกับเพื่อนคนนึง เพื่อนไปเกาะกลุ่มอยู่กันเป็นแก๊ง หนูโดนเล่นคนเดียวค่ะ ช่วยให้คำปรึกษาหน่อยค่ะ เพื่อนพยายามดึงเพื่อนอีกคนไปเกาะกันเป็นกลุ่มเพื่อให้หนูอยู่คนเดียว หนูอยู่คนเดียวได้ค่ะ แต่หนูควรทำตัวให้มีความสุขใช่ไหมคะ หนูมีเพื่อนสนิทต่างห้อง ส่วนเพื่อนที่ทะเลาะในห้องไม่ค่อยมีใครพูดคุยกันค่ะ เวลาทำงานกลุ่มจะรู้สึกอึดอัดใจมาก มีนินทาด้วยค่ะบางครั้ง ตอนนี้แค่ ม.2 บางครั้งเราก็ไม่ควรยึดติดกับทุกอย่างใช่ไหมคะ เพราะอนาคตเรายังคงต้องเจออะไรอีกหลายอย่าง

- ถ้าเพื่อนพยายามบีบให้เราออกจากกลุ่ม ทั้ง ๆ ที่เราก็ยังไม่มีความผิดอะไร ให้เราลองออกมาขบคิดอีกรอบนึงว่า มันเป็นเพราะอะไรกันแน่

- บางครั้งการที่เราอยู่คนเดียว มันทำให้เราทบทวนปัญหาในชีวิตได้มากมายนัก หากยังไม่เคยที่จะอยู่คนเดียวก็ต้องลองสักครั้งนึง

- อยากให้ลองมองว่าทุกอย่างที่เราพบเจอล้วนแต่เป็นประสบการณ์ในชีวิตทั้งนั้น ปัญหามันมาช่วยให้เราหาทางออกมากยิ่งขึ้น

- การไม่ยึดติดเป็นสิ่งที่สมควรทำอย่างยิ่ง ถ้าทำได้ต้องมาพร้อมกับความปล่อยวางที่ใจอย่างแท้จริง ไม่ใช่ไม่ต้องมีเพื่อนแต่เป็นการอยู่กับเพื่อนอย่างมีสติ

- การทำงานกลุ่มจะรู้สึกอึดอัดเป็นพิเศษ ถ้ายิ่งไม่สนิทด้วยจะยิ่งรู้สึกเราเข้าไม่ถึงเพื่อน ๆ ในกลุ่มเลย แต่อย่างน้อยเราก็มีงานส่งอาจารย์ก็ยังดีกว่าไม่มีกลุ่มทำงานเลย

ข้อความทวิตจาก Ray Dalio ได้เขียนข้อความไว้ว่า "มันคือกฎสามัญของธรรมชาติว่า คุณต้องยืดตัวเองออกไปถ้าคุณต้องการที่จะแข็งแกร่งมากขึ้น คุณและผู้คนต้องแสดงออกต่อกันและกันเหมือนผู้ช่วยสอนในยิม เพื่อให้ทุกคนมีความแข็งแกร่งมากขึ้น"

- จงบังคับตัวเราเองและผู้คนเพื่อให้คุณและเขาทำในสิ่งที่ยากสืบไป

- หากเราต้องการพัฒนาตนเองอย่างยิ่งยวด เราจะต้องยืดตัวเองออกไปให้มากที่สุด

- เมื่อเราสร้างสนามทดสอบให้กับตัวเราเอง เราจงนำสิ่งต่าง ๆ ที่เราพบเจอมาปรับใช้กับชีวิตให้จงได้

- ความยากย่อมดีต่อชีวิตในระยะยาวมากกว่าความง่ายอยู่เสมอ เราควรจะนำตัวเองไปในจุดที่เจอความยากบ้าง

- ความสุขในชีวิตจะแปรผันไปกับสิ่งที่เราคิดต่อสิ่งที่เราเจอ ถึงแม้ว่ามันจะยากในตอนเริ่มต้นที่เราจะปรับมุมมองแต่มันก็สำคัญอยู่ดี

หนังสือ The Little Book of Safe Money: How to Conquer Killer Markets, Con Artists, and Yourself ของ Jason Zweig

- การออมเงินเป็นส่วนหนึ่งที่สำคัญ มันคือเงินเย็นที่เราจะสามารถนำไปลงทุนได้

- เริ่มต้นออมเงินเร็วเท่าไร เราก็ยิ่งมีเงินเก็บเร็วมากเท่านั้น การจะดูว่าบุคคลใดมั่งคั่งหรือไม่ ให้ดูที่วัยเด็กเป็นสำคัญ

- การลงทุนมีหลายรูปแบบ และสิ่งที่เราควรหลีกเลี่ยงมากที่สุดคือสิ่งที่ไม่ใช่หลักทรัพย์ทั้งหมด

- กองทุนเป็นสิ่งที่เราควรจะศึกษาให้มากที่สุด หากเราไม่ศึกษาสิ่งที่เราจะสูญเสียไปคือค่าธรรมเนียมอันแสนโหดร้าย

- การป้องกันเงินไม่ให้เสื่อมค่า เราจำเป็นต้องลงทุนสถานเดียว การฝากเงินไว้กับธนาคารสมัยนี้เป็นสิ่งที่ยากไปโดยปริยาย

มีคนมาปรึกษาว่า มีเรื่องอยากปรึกษานะคะ ตอนนี้ไม่รู้จะทำยังไงค่ะ คนนึงก็แม่ คนนึงก็แฟน อยู่กับแม่ แม่ก็บ่นแต่เรื่องที่ไม่ควรบ่น อยู่กับแฟน แฟนก็งอนไร้สาระ แต่ก็ไม่เป็นไรเพราะงอนแปปเดียวเดี๋ยวเขาก็หายงอน แต่บางเรื่องก็ไม่ควรงอนก็งอนเฉยเลย ทำยังไงดีคะ

- บางครั้งชีวิตก็มีอะไรที่ไม่ได้ดั่งใจเราไปทั้งหมด บางครั้งแม่เราอาจจะขี้บ่น บางครั้งแฟนอาจจะขี้งอน

- ประสบการณ์ในชีวิตกำลังมาบอกกับเราว่า เราควรจะเข้าใจผู้คนผ่านการตระหนักรู้ผ่านการเข้าใจตัวเองอย่างแท้จริง

- เมื่อเราเริ่มเข้าใจตัวเองแล้ว เราจะเข้าใจคนอื่นได้ว่า สิ่งที่ผู้คนกระทำในทุก ๆ ขณะ เขาก็ต้องการให้คนเข้าใจเขาเช่นเดียวกัน

- เราต้องเริ่มต้นที่จะปรับมุมมองในความคิดของเรา มองปัญหาของผู้คนคือสิ่งที่ทำให้เราได้เข้าใจบางสิ่งได้มากยิ่งขึ้น

- วันหนึ่งเราจะมีความสุขกับชีวิต หากว่าเราเริ่มที่จะยอมรับสิ่งต่าง ๆ ตามความเป็นจริง ไม่คาดหวังว่าเขาจะเป็นอย่างไร มองเขาอย่างที่เขาเป็นจริง ๆ

ข้อความทวิตจาก James Clear ได้เขียนข้อความไว้ว่า "คำแนะนำจากพ่อที่ให้กับฉันคือ 'จงทำมันให้สุดความสามารถ และจงพอใจที่ได้ทำมันไปแล้ว' นี่คือคำแนะนำที่ดีสำหรับคนทุกคน ฉันคิดแบบนั้น"

- คำแนะนำจากผู้ใหญ่มันจำเป็นสำหรับทุกคนอยู่เสมอ หากเราต้องการเรียนรู้ประสบการณ์ชีวิต เราจงปรึกษาผู้ใหญ่ที่มีประสบการณ์ชีวิต

- บางคำแนะนำเราอาจจะได้จากคนวัยเดียวกันก็ได้ หรือเด็กกว่าก็ได้เช่นเดียวกัน คำว่าผู้ใหญ่อาจจะไม่ได้ขึ้นอยู่กับอายุ แต่ขึ้นอยู่กับการเข้าใจชีวิต

- ทำให้สุดความสามารถและพอใจที่ได้ทำ คือคำที่จะบอกว่าเราทุกคนจะเสียใจกับสิ่งที่ไม่ได้ทำมากกว่าสิ่งที่ได้ทำลงไปแล้ว จงใช้ชีวิตอย่างที่เราเชื่อมั่น

- ชีวิตคือการเรียนรู้ ไม่มีวันใดที่จะหยุดการเรียนรู้ได้เลย ไม่ว่าจะเป็นเรื่องความรัก การงาน การเงิน หรือความทุกข์ ทุกอย่างไม่มีคำว่าเสียเวลา

- ความสงบจะเกิดขึ้นหลังจากที่เราได้คำตอบบางอย่างในชีวิตแล้วเท่านั้น หากวันนี้เรายังแสวงหาคำตอบอะไรบางอย่าง จงมุ่งมั่นทำสิ่งนั้นต่อไปจนกว่าจะพบเจอคำตอบ

หนังสือ 7 Secrets to Investing Like Warren Buffett ของ Mary Buffett and Sean Seah

- กลยุทธ์ที่ใช้ในการลงทุนในรูปแบบของวอร์เรน บัฟเฟตต์เป็นไฉน

- การลงทุนแบบคุณค่าจะเน้นไปที่ความอดทนในการลงทุนเป็นหลัก จงศึกษาในสิ่งที่ควรศึกษาและหมั่นทบทวนงบการเงินของบริษัทอยู่เสมอ

- อย่าบุ่มบ่ามเข้าซื้อหุ้นในราคาที่แพงเกินไป ราคาที่พอดีในบริษัทที่ดีย่อมให้ผลตอบแทนที่ดีกว่าในระยะยาว

- จงหลีกเลี่ยงบริษัทที่ไม่มีเสาหลัก หากขาดเสาหลักในบริษัทไปแล้ว จะทำให้บริษัทมีโอกาสเจอคู่แข่งมาเอาชนะได้อย่างง่ายดาย

- ความฉลาดทางอารมณ์และการมีทัศนคติที่ดี จะส่งผลให้ประสบความสำเร็จอย่างมาก มันคือสิ่งที่ต้องมี ไม่มีไม่ได้อย่างเด็ดขาด

มีคนมาปรึกษาว่า เป็นปัญหาทางด้านครอบครัว คือครอบครัวไม่เข้าใจในทุก ๆ เรื่อง ไม่ว่าจะพูดอะไรออกไปครอบครัวก็จะแค่รับรู้ และไม่ได้ช่วยอะไรเลย ครอบครัวมีอารมณ์ร้อนง่าย โกรธง่าย ไม่ว่าจะอธิบายหรือพูดอะไรไปครอบครัวก็จะคิดว่าเถียง และชอบทำลายข้าวของ จึงแอบร้องไห้ในห้องคนเดียว เพราะบอกครอบครัวไปเขาก็ไม่เข้าใจและไม่ช่วยเหลืออะไรเราเลย

- ครอบครัวคือสิ่งเดียวและเป็นสิ่งสุดท้าย ที่เราจะต้องตั้งคำถามและหาคำตอบไปทั้งชีวิต ไม่มีวันหยุดพักในการเจอคำตอบเลย

- ครอบครัวเราอาจจะไม่ได้ดีที่สุด แต่แน่นอนเราจงมองดูสิ่งที่ครอบครัวเรามี หากไม่มีอะไรดีเลยก็จงอยู่อย่างเป็นผู้ให้ เพราะผู้ให้ย่อมเป็นที่รัก

- ความอดทนเป็นสิ่งที่จำเป็นในทุกจังหวะชีวิต ไม่ว่ากับเรื่องเพื่อน แฟน หรือครอบครัว เราจงรู้จักตัวเองและรู้จักคนรอบข้างให้จงได้ 

- ถ้าครอบครัวไม่ช่วยอะไรเราเลย เราก็จงฝึกตนให้เก่งมากยิ่งขึ้น พัฒนาตนเองในแต่ละวัน ฟังพอดแคสต์และอ่านหนังสือจิตวิทยาพัฒนาตนเอง

- วันหนึ่งเราจะขอบคุณครอบครัวที่ไม่ช่วยอะไรเราเลย เพราะอนาคตเราจะเป็นคนที่เก่งกาจสามารถอย่างยิ่ง กลับกันการโดนตามใจมากจะทำให้เสียคนมากกว่า

ข้อความทวิตจาก Ray Dalio ได้เขียนข้อความไว้ว่า "ผู้จัดการที่ยอดเยี่ยมจะจัดสร้างแทนที่จะไปทำ เหมือนกับผู้นำวงดุริยางค์ พวกเขาไม่ได้แค่เล่นเครื่องดนตรีแต่มุ่งตรงไปสู่ผู้คนเพื่อให้พวกเขาเล่นอย่างพร้อมเพรียงกัน แทนที่จะเข้าไปจัดการกับงานของเขา กลับกันให้บอกพวกแทน"

- เข้าใจความแตกต่างระหว่าง การจัดการ การเข้าไปจัดการ และการไม่จัดการให้จงได้

- เมื่อเราแยกแยะความแตกต่างระหว่าง 3 สิ่งนี้ได้ เราจะตระหนักรู้ได้ว่า การจัดการเป็นสิ่งที่ต้องเต็มเปี่ยมไปด้วยการเอาใจเขามาใส่ใจเราด้วยเสมอ

- การจะเข้าไปจัดการปัญหาของคนอื่น เราต้องรู้ชัดว่าปัญหาเหล่านั้นไม่ใช่ฐานะที่เราพึงจะทำได้ทั้งหมด หากบุคคลนั้นขาดการตระหนักรู้เขาจะไม่สามารถแก้ไขได้

- การไม่จัดการอะไรเลย เหมือนกับการที่เราเพิกเฉยบุคคลนั้นไปโดยปริยาย การจัดการอย่างพอดีจึงเป็นทางออกของการจัดการทั้งปวง

- การสนทนากันจึงจำเป็นอย่างยิ่ง หลายคนไม่ยอมสนทนากัน แต่กลับกลายเป็นการใช้แบบออกคำสั่ง บังคับ และข่มขู่เพื่อให้เกิดความกังวลและความกดดันมากขึ้นไปอีก

หนังสือ Bullsh*t Jobs: The Rise of Pointless Work and What We Can Do About It ของ David Graeber

- ทำไมการทำงานถึงเป็นสิ่งที่ถูกกำหนดให้คนเกือบทุกคนต้องทำงาน แล้วมันจำเป็นขนาดนั้นไหม

- งานที่ไม่ควรทำ หรืองานที่แย่จะเป็นลักษณะที่เราทำไปก็ไม่ได้ทำให้เรามีชีวิตที่ดีขึ้นจริง ๆ งานเหล่านั้นแค่ขายฝันให้เราแค่นั้น

- งานที่ควรทำ หรืองานที่ดีจะเป็นลักษณะที่เราทำไปแล้วทำให้ชีวิตเราดีขึ้นได้อย่างแท้จริง มันคือการเต็มเต็มจุดมุ่งหมายของเรานั่นเอง

- ถึงแม้ว่ายุคนี้จะมีชั่วโมงการทำงานที่น้อยลงกว่ายุคอุตสาหกรรม แต่ก็ถือว่าในอนาคตเราอาจจะไม่ต้องทำงานแบบนี้อีกต่อไป

- ทั้งนี้ การทำงานเป็นแค่สิ่งที่เราต้องทำเพราะเราจำเป็นต้องหาเงิน แต่สิ่งที่ถูกหล่อหลอมเอาไว้ให้อยู่ในกรอบ มันจะดูไร้สาระไปในทันที

มีคนมาปรึกษาว่า ปรึกษาได้เลยไหมคะ ได้ทุกเรื่องไหมคะ ปรึกษาหน่อยค่ะ คือโดนกลั่นแกล้งจากออฟฟิศค่ะ ทั้ง ๆ ที่เราก็อยู่เฉย ๆ แต่กลับโดนแกล้ง ควรตอบโต้กลับอย่างไรดีคะ หรือนิ่งเฉยดีกว่า ตอนนี้รู้สึกจิตตก หดหู่กับเสียงนินทา และเสียดสีค่ะ เพียงแค่หวังว่าสักวันเสียงนั้นจะเงียบไป คงต้องรออย่างเดียวค่ะ แต่รู้สึกไม่ชอบเลยค่ะ ถ้าเราตอบโต้ไปบ้างจะดีไหมคะ เพื่อให้เขารู้สึกบ้าง แล้วเราแบบแชร์โพสต์ธรรมะแล้วเขาคิดว่าเราไปพาดพิงด่าว่าเขา

- การโดนกลั่นแกล้งเป็นเรื่องธรรมดาสามัญ มันคือหลักของความอยากมีอำนาจปกครองผู้อื่นอยู่เสมอ แต่ถ้ากลั่นแกล้งหนักไปก็ต้องหาวิธีหลีกเลี่ยง

- ถ้าเรารู้สึกแย่ต่อการกลั่นแกล้งอย่างมาก สิ่งที่ต้องทำคือลดความรู้สึกให้น้อยลงให้ได้ คนที่จะแกล้งเราเพราะเรามีปฏิกิริยาตอบโต้กับเขา ลองเมินเฉยไปบ้าง

- ถ้าการกลั่นแกล้งเป็นเรื่องของคำนินทา มันอาจจะไม่ยากเท่าการกลั่นแกล้งแบบทำร้ายร่างกายหรือว่าถึงเนื้อถึงตัว กรณีนี้ให้ลองปรับแก้ที่ใจดูก่อน

- ไม่มีบุคคลใดในโลกที่ไม่ถูกนินทา มันคือหนึ่งในโลกธรรมที่เราทุกคนต้องประสบพบเจอ ไม่มีข้อยกเว้น ตราบใดที่เรายังอยู่บนโลกใบนี้มันเป็นธรรมดาอย่างยิ่ง

- การใช้หลักธรรมะช่วยแก้และบรรเทา จะทำให้เรารู้สึกว่าเบาสบายมากขึ้น การแบกคำเสียดสีนินทาเอาไว้ตลอด ไม่ได้ช่วยให้เราพบเจอความสุขที่แท้จริงเลย

ข้อความทวิตจาก Mark Manson ได้เขียนข้อความไว้ว่า "คำสอนส่วนที่สำคัญของพระพุทธศาสนาคือ การเรียนรู้เกี่ยวกับหนทางของคำว่า 'เราไม่รู้อะไรบ้าง' และเรียนรู้ที่จะเติมเต็มตรงจุดนั้น ในความเป็นจริงแล้ว สิ่งที่เรามุ่งมาดปรารถนาให้แน่นอนนั้นเป็นเหตุแห่งทุกข์มากกว่าความไม่แน่นอนด้วยตัวของมันเอง"

- จงค้นหาให้ได้ว่าพระพุทธศาสนาสอนอะไรเรา ไม่ใช่ให้เราเชื่อในคำสอน แต่ให้พิสูจน์ในคำสอนนั้น ๆ

- คำว่าเราไม่รู้อะไรบ้าง เป็นคำที่กว้างขวางอย่างยิ่ง หากเราไม่รู้จงเร่งหาคำตอบเหล่านั้นให้เร็วมากที่สุดเท่าที่ทำได้

- เมื่อเรารู้ชัดแล้ว เราจะไม่กลับไปไม่รู้อีก เมื่อเรามองเห็นชัด เราจะไม่กลับไปพร่ามัวอีก เพราะไม่รู้จึงผิดพลาด รู้จึงเป็นคำตอบนั้น

- ความไม่แน่นอนนั้นคือความจริง แต่ถ้าเราเอาใจเข้าไปยึดมั่นถือมั่นว่าต้องให้แน่นอนเมื่อนั้นคือความอยากให้แน่นอน ความทุกข์จึงเกิดขึ้น

- สภาวะต่าง ๆ ในโลกเราจำเป็นต้องศึกษาและตามเรียนรู้ตามความเป็นจริงให้ได้ ทำในสิ่งที่เราทำได้ และไม่ทำในสิ่งที่เราทำไม่ได้อย่างเด็ดขาด

หนังสือ Upstream: How to solve problems before they happen ของ Dan Heath

- การทวนกระแสของปัญหา คล้ายกับว่าเราจะทำอย่างไรถึงจะแก้ปัญหาให้ได้ก่อนที่ปัญหาจะเกิดขึ้น

- การเรียนรู้ปัญหาในอดีต แล้วนำมาปรับใช้ให้ได้อย่างแท้จริงนั่นคือการแก้ไขปัญหาที่ต้นเหตุ

- ปัญหาของเรา เราก็ต้องแก้ไขอย่าผลักปัญหาให้คนอื่นแก้ไขให้ ตราบใดที่เราเพิกเฉยต่อปัญหา วันหนึ่งมันจะย้อนกลับมาหาเราอยู่ดี

- การทำเป็นมองไม่เห็นปัญหา จะทำให้ไม่สามารถทวนกระแสของปัญหาได้ มิหนำซ้ำยังทำให้ปัญหายังบานปลายมากขึ้นอีก

- การจะแก้ปัญหาที่ปลายเหตุ มันเหมือนจะสามารถทำได้ในระยะสั้น แต่ในระยะยาวแล้วปัญหายังคงเกิดขึ้น ไม่ได้ผิดแผกไปจากเดิมเลย

มีคนมาปรึกษาว่า หนูอยากปรึกษาเรื่องเพื่อนค่ะ คือกลุ่มหนูจะมีกันอยู่ 4 คน เวลาเรียนหรือพักกินข้าวก็จะอยู่ด้วยกันตลอด จะมีเพื่อนคนนึงดูเป็นคนเรียบร้อยไม่ค่อยพูด เวลาใครพูดอะไรก็จะไปตามเขาอะ ทุก ๆ วันเวลากินข้าวเพื่อนคนนี้จะซื้อน้ำเลี้ยงตลอด พอจะเอาเงินให้เขาก็บอกไม่ต้อง แล้วก็จะชอบเลี้ยงอะไรหลาย ๆ อย่างให้กับคนในกลุ่ม รวมถึงตัวหนูด้วยค่ะ และมีอยู่วันนึงอยู่ ๆ คนที่ชอบเลี้ยงก็คุยแช็ตกับเพื่อนอีกคนนึงในกลุ่มที่ชอบทำตัวแรง ๆ เพราะโตกว่าพวกหนู 1 ปี แต่มาเรียนซ้ำ คุยประมาณนินทาอะค่ะ เช้าวันต่อมาหนูยืมโทรศัพท์คนที่เงียบ ๆ เล่น และก็ไปเห็นบางอย่างค่ะ แล้วมีอยู่วันนึงหนูไปซื้อกีต้าร์กับเพื่อนคนที่เงียบ ๆ แต่ใช้เงินหนูจ่ายไปค่ะ หนูก็ถ่ายลงสตอรีพอเพื่อนคนที่แรง ๆ เห็นก็ทักไปหาเพื่อนคนที่ไปซื้อกีต้าร์กับหนู ประมาณว่า "ซื้อให้มันเหรอ" และเพื่อนคนนั้นก็ตอบไปว่า "มันซื้อตังมันเอง" เพื่อนคนที่แรง ๆ ก็พูดเหมือนอิจฉาอะค่ะ เหมือนกลัวที่เพื่อนคนที่เงียบ ๆ จะไม่ซื้ออะไรให้ตัวเขา และมาซื้อให้หนูแทน เพื่อนคนนี้เลี้ยงทุกคนในกลุ่มเยอะมาก ๆ จนหนูยอมรับเลยค่ะว่า หนูก็เคยตัวไปแล้ว เหมือนวันสองวันที่ผ่านมา หนูนัดกับเพื่อนคนที่เงียบ ๆ ไปยืดผมเป็นเพื่อนหน่อย และวันนั้นเพื่อนคนที่แรง ๆ กับคนที่หนูนัด และเพื่อนในกลุ่มอีกคนหนึ่งเป็นคนที่ไม่ขึ้นเรียนค่ะ หนูไปเรียนอยู่ในกลุ่มคนเดียว สักพักนึงอยู่ดี ๆ เพื่อนคนที่เงียบ ๆ ก็ทักมาบอกว่าไปไม่ได้แล้วนะ ทั้ง ๆ ที่นัดเย็นวันนี้ หนูไปเห็นในไลน์อะค่ะว่าเพื่อนคนที่เงียบ ๆ คนนี้ทักไปบอกคนแรง ๆ ว่า "มึงช่วยกูบอกหน่อยนะ กูไม่อยากไปแล้ว" ตอนแรกที่หนูยังไม่เห็นที่พวกเขาคุยกันในไลน์ หนูก็พอเข้าใจค่ะกลัวเพื่อนจะกลับเย็นก็เลยโทรไปยกเลิกไม่ได้ไป แต่เหมือนเพื่อนคนนี้จะโดนปั่นหัวอะไรไม่รู้อะค่ะ หนูไปเห็นแช็ตที่เพื่อนคนนี้คุยกับแม่เกี่ยวกับเรื่องคบเพื่อน แล้วก็น่าจะเกี่ยวกับเรื่องเงินนี่แหละค่ะที่แม่เขาบอกกับคนนี้ก็ประมาณว่าให้เลือกคบคนที่ดี ๆ เหมือนแม่เขาจะรู้ว่าลูกเขาเอาเงินมาเลี้ยงเพื่อน แต่เพื่อนอีกสองคนนั้น น่าจะทำให้เหมือนเข้าใจว่าเอาเงินมาเลี้ยงหนูคนเดียว เพราะแม่เขาคุยกับสองคนนั้นค่ะ แล้วก็แกล้งทำเป็นไม่รู้เหมือนทำตัวปกติ แต่ที่หนูไม่ชอบคือ เขาเหมือนไปพูดกับแม่เพื่อนคนที่เงียบ ๆ ว่าหนูเป็นคนขอเงินลูกเขาทั้ง ๆ ที่ลูกเขาเป็นคนให้ทุกอย่างและซื้อทุกอย่างให้เองค่ะ หนูอึดอัดมากเวลาอยู่กับพวกนี้อะค่ะ หนูรู้สึกไม่ชอบแต่ต้องอยู่เฉย ๆ หนูรู้ทุกอย่างแต่แกล้งทำเป็นไม่รู้ หนูต้องทำยังไงดีคะ

- บางครั้งเพื่อนที่ชอบเลี้ยงคนอื่นอาจจะไม่ได้มีเจตนาร้ายอะไร แค่อยากให้ทุกคนรักเขาและสนใจเขาบ้างก็แค่นั้น

- มันจะมีบางคนที่เห็นผลประโยชน์จากตรงนี้และใช้ความเสียเปรียบได้เปรียบอยู่ตลอดเวลา ถ้าเรารู้ว่าเพื่อนเลี้ยงเยอะแล้วความเกรงใจจึงสำคัญ

- คำว่าความเกรงใจเป็นสมบัติของผู้ดี คำนี้เป็นจริงเสมอ หากเรารู้ชัดแล้วการตอบปฏิเสธไปก็จำเป็นอย่างยิ่งเหมือนกัน

- คนที่พยายามใส่ร้ายเราหรือพูดความจริงไม่ทั้งหมดก็ช่างเขาไป วันหนึ่งความจริงก็ย่อมปรากฏเด่นชัดขึ้น ความจริงเป็นสิ่งสูงสุดอยู่แล้ว

- การจะวัดใจว่าเราอยากคบเพื่อนคนนี้ต่อ เราก็จำเป็นจะต้องแสดงศักยภาพว่า "โอเค คืนเงินแม่เขาไปแล้วบอกว่าเงินที่เพื่อนเลี้ยงหนูมามีทั้งหมดเท่านี้"

ข้อความทวิตจาก Tom Bilyeu ได้เขียนข้อความไว้ว่า "คุณได้รับรางวัลจากสาธารณะชน แล้วอะไรที่คุณทำในปัจเจกชนบ้างล่ะ"

- สิ่งที่สังคมเห็นคือ เรามีความสามารถมากมาย เราอาจจะได้อันดับที่ 1 แต่เชื่อเถอะว่าหนทางในการเดินทางไม่ใช่เรื่องง่าย

- ความบังเอิญจึงไม่มีในโลกใบนี้ มีคนมากมายบอกว่าคนที่ประสบความสำเร็จล้วนแต่โชคดี แต่จริง ๆ แล้วคำว่าโชคดีอาจจะไม่เกี่ยวเลยก็ได้

- อันดับที่ 1 มีทั้ง ความหลงใหล ความล้มเหลว ตื่นตอนเช้า เสียสละ วินัย ถูกปฏิเสธ และกลยุทธ์ สิ่งต่าง ๆ ล้วนหล่อหลอมให้ประสบความสำเร็จทั้งหมด

- หากต้องการความสำเร็จในชีวิตไม่ว่าด้านใดก็ตาม สิ่งที่เราต้องคำนึงถึงมากที่สุดคือ หนทางไปสู่จุดนั้นประกอบกับอะไรบ้าง แล้วมันเป็นไปได้หรือไม่อย่างไร

- อนาคตจะแปรผันตรงกันกับวันนี้ วันนี้จึงเป็นวันที่สำคัญอย่างยิ่ง เราจะไม่ทอดทิ้งปัจจุบันแล้วไปอยู่กับอนาคตอย่างเด็ดขาด เพราะมันเท่ากับเราทิ้งอนาคตโดยปริยาย

หนังสือ The Dhandho Investor: The Low-Risk Value Method to High Returns ของ Mohnish Pabrai

- หนังสือการลงทุนแบบเน้นคุณค่าเข้มข้น โดยเฉพาะลดโอกาสในการขาดทุนให้มากที่สุดเท่าที่ทำได้

- วลีเด็ดก็คือ "ถ้าออกหัวฉันชนะ แต่ถ้าออกก้อยก็เสียนิดเดียว" คือการลงทุนที่อยู่บนความเสี่ยงที่น้อยที่สุด

- อัตราการเสี่ยงจะขึ้นอยู่กับแผนการที่เราวางแผนเอาไว้อย่างดีแล้ว หากมีแค่แผนเดียวโอกาสเสี่ยงจะเพิ่มขึ้นสูงมาก

- การทำธุรกิจที่ยังไม่มีใครเริ่มต้นทำ เราจะได้เปรียบที่อัตราการแข่งขันที่ดีกว่า รวมถึงการลดต้นทุนให้มากที่สุดจะช่วยได้เยอะเช่นกัน

- การตัดสินใจในการลงทุนจะต้องประกอบกับการที่เราตระหนักรู้อย่างดีแล้วว่า เราจะเสียเท่าไรและได้เท่าไร ในระยะยาวเราสามารถรอดได้หรือไม่

มีคนมาปรึกษาว่า แอดคะ คือว่าตอนนี้หนูมีปัญหากับเพื่อนอยู่ค่ะ วันนี้เพื่อน ๆ ในกลุ่มนัดกันไปโรงเรียนค่ะ แล้วเขาก็ห้ามหนูไป ตอนแรกก็คิดว่าเขาพูดเล่นกัน แล้วเพื่อนหลายคนก็บอกว่าไม่ไป ๆ หนูเลยไม่ไปค่ะ แล้วพอมารู้ทีหลังว่าเขาไปกันหมดเลยยกเว้นหนู คือหนูก็เสียความรู้สึกอะค่ะแอด แล้วก็เลยบอกเพื่อนที่สนิทในกลุ่มไปว่า "กูเสียความรู้สึกนะ" มันก็มีเพื่อนในกลุ่มเล่นโทรศัพท์เพื่อนหนู แล้วก็พูดประมาณว่า "ถ้ามาแค่ดูผู้ชายก็อย่ามา เดี๋ยวกูถ่ายวิดีโอไปให้ก็ได้" แล้วพอหนูอ่านเสร็จแล้วก็ไม่ได้ตอบไป เพราะหนูเสียความรู้สึกมากเลย ไปเล่นเกมแก้เครียด แล้วพอกลับมาอ่านแช็ตที่ปิดการแจ้งเตือนเอาไว้ เขาก็คือบล็อกหนูเลย หนูก็งง เพื่อนอีกคนมันก็บอกว่า "มึงกับกูไม่รู้จักกันแล้วนะ ไม่ต้องยุ่งกับกู เมินได้เมินไป" หนูก็เริ่มเครียดอะแอดว่าหนูจะต้องเอาไงต่อ เพื่อนในกลุ่มแช็ตก็ออกกันไปหมด แล้วหนูก็กังวลแล้วว่าต้องเอาไงต่ออะแอด

- สิ่งที่ต้องย้อนกลับมาถามตัวเองอย่างแรกเลยคือ เรามีสิ่งที่เพื่อนไม่ชอบอยู่เยอะหรือน้อยเพียงใด แล้วมันพอที่จะปรับปรุงแก้ไขได้หรือไม่

- การสั่งเพื่อนแบนเราทั้งห้อง ไม่ใช่สิ่งที่สมควรเอามาก ๆ แต่ถ้าเราเจอกับเหตุการณ์แบบนี้ จงมุ่งมั่นที่จะตั้งใจเรียน เรามาโรงเรียนเพราะอะไรต้องอย่าลืม

- หากว่าเพื่อนมองเราอย่างที่เราไม่ได้เป็นแบบนั้น การอธิบายไปก็สมควรอย่างยิ่ง แต่หากว่าเราอธิบายไปแล้วไม่มีอะไรเกิดขึ้นก็โฟกัสกับการเรียนเหมือนเดิม

- ชีวิตคือการเรียนรู้ มันคือสนามแห่งการทดสอบจิตใจของเราเอง วันนี้เราเจอเหตุการณ์ที่ยากมาก ๆ วันนึงเราจะขอบคุณเหตุการณ์เหล่านี้อย่างแน่นอน

- ความสุขในชีวิตอาจจะไม่ใช่การมีเพื่อนยอมรับในตัวเราทั้งหมด เพราะการไม่มีเพื่อนมันทำให้เรากลับมาคุยกับตัวเองมากขึ้น แถมยังได้รู้จักตัวเองเร็วกว่าชาวบ้านอีก