Friendtalkative Podcast

มีคนมาปรึกษาว่า ทำยังไงดีคะ แฟนชอบบังคับให้กลับบ้านตอนเวลาเราไปเที่ยว แต่ทีเขาไปเราไม่ได้บังคับอะไรเขาเลย เพราะนาน ๆ เที่ยวที

- เมื่อปัญหาคือเรื่องของเวลา ก็ลองชวนไปด้วยกันเลยดูอาจจะพอช่วยได้

- วิถีชีวิตเป็นสิ่งที่สำคัญมาก ถ้าเรามีแฟนแล้วเขาบังคับเราในจุดที่ไม่ได้ช่วยให้ชีวิตเราดีขึ้นก็ให้ลองทบทวนใหม่

- คำว่า นาน ๆ เที่ยวทีอาจจะเป็นเหตุผลได้บ้าง แต่ว่ามันขึ้นอยู่กับแต่ละคนว่ามีความเห็นอย่างไรมากกว่า

- ลองจับเข่าคุยกันจริงจัง แล้วก็ประเมินสถานการณ์ว่าทำไม และเพราะอะไรแฟนเราถึงบังคับเวลากลับบ้าน

- ทั้งนี้ คู่ชีวิตมันย่อมมีการไม่เข้าใจกันเป็นเรื่องธรรมดา ให้มองเป็นความเข้าใจมากกว่าเถียงกันเพื่อเอาชนะ

ข้อความโพสต์จาก Ray Dalio ได้เขียนข้อความไว้ว่า "เมื่อสิ่งนึงมันได้ผล ซึ่งก็จะเป็นช่วงของการที่เราจะลองปรับเปลี่ยนวิถีทางสักเล็กน้อย ลองดูว่ามันจะไปได้ดีขึ้นหรือแย่ลง เรียนรู้วิธีการทำซ้ำ และเคลื่อนไหวไปยังจุดที่เป็นการวาดฝัน เมื่อใดก็ตามที่มันเป็นอนาคตที่ดีของการวาดภาพขึ้นมาในจิตใจ มันก็จะเป็นธรรมชาติที่จะเข้าใจว่า สิ่งใดดีในจุด ๆ นั้นจริง ๆ ผู้คนมักจะก่นด่าเกี่ยวกับการทำซ้ำเกี่ยวกับกระบวนการสร้าง เพียงเพราะเขามักจะคิดว่ามันทำให้เขามีความสุขที่เขาไม่เหลืออะไรเลย มากกว่ามีความสุขแต่ไม่สมบูรณ์แบบ แม้ว่ามันจะเป็นตรรกะสร้างความคิดที่มันไม่สมบูรณ์ แต่มันก็ดูเหมือนไม่ใช่สิ่งที่จะเข้าท่าสักเท่าไหร่ อย่าให้ความคิดในการลองทำสิ่งต่าง ๆ มาขัดขวางคุณ"

- จงจดจำไว้ว่า ให้เราออกแบบแผนซ้ำไปซ้ำมา ระหว่างสิ่งที่ไม่ดีในตอนนี้ และสิ่งที่ดีหลังจากนี้ว่าอะไรได้ผล

- ปัญหาใหญ่ของผู้คนมักจะไม่เข้าใจว่า สิ่งที่ดีอยู่แล้วก็ต้องให้มันดีต่อไป แต่สิ่งใดที่ไม่ดีอยู่แล้ว มันคือความท้าทายโจทย์ใหม่

- ลองใช้ชีวิตแบบว่าอะไรที่ดีและมั่นคงอยู่แล้ว ก็ปล่อยมันไป แต่อะไรที่ดีบางสิ่งก็ควรตั้งคำถามว่ามันจะมีทางอื่นไหม

- เหมือนว่าจริง ๆ การที่ชีวิตจะดีขึ้นได้แบบยั่งยืนนั้น เราจำเป็นจะต้องไปทางเลือกใหม่ก่อนที่สัญญาณเตือนชีวิตจะปรากฏ

- ไม่มีทางใดในชีวิตที่จะนั่ง ๆ นอน ๆ แล้วทุกอย่างจะดีขึ้นได้เลย สังเกตให้ได้ว่าวันนี้เราต้องปรับตัวอย่างไรเพื่ออนาคตบ้าง

หนังสือ Flawless: Lessons in Looks and Culture from the K-Beauty Capital ของ Elise Hu

- มูลค่าเศรษฐกิจเกี่ยวกับความงามของเกาหลีใต้นั้นสูงถึง 10 ล้านเหรียญสหรัฐตีเป็นเงินไทยก็ประมาณ สามแสนล้านบาทนั่นเอง

- วัฒนธรรมของแต่ละประเทศนั้นแตกต่างกัน บางประเทศนั้นดีกว่าบางประเทศนั่นก็เพียงเพราะเราได้เรียนรู้ว่าอะไรคือสิ่งที่ดีของประเทศนั้น ๆ นั่นเอง

- ภาพลักษณ์นั้นสำคัญ คงเป็นคำพูดที่ไม่สามารถมีอะไรมาลบล้างได้ แต่อย่างน้อยการพัฒนาในอุตสาหกรรมภาคส่วนอื่น ๆ ก็จำเป็นจะต้องเรียนรู้ต่อไป

- มองกลับมาที่ระบบทุนหน้าตานั้น อาจจะประเมินมูลค่ามิได้เลยด้วยซ้ำ รวมไปถึงอย่างประเทศไทยก็ได้รับอิทธิพลจากเกาหลีใต้อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

- เมื่อยุคสมัยนั้นเปลี่ยนแปลงไป โลกก็ย่อมเปลี่ยนตามไม่มีอะไรคงทนถาวร ซึ่งมันก็คือสิ่งที่เราเข้าใจว่าควรจะรับมือกับคลื่นของกระแสนั้นได้อย่างไร

มีคนมาปรึกษาว่า แก้นิสัยพูดไม่คิดยังไงดีคะ บางทีปากมันไปก่อนความคิด กว่าจะคิดได้ คนรอบตัวก็เสียความรู้สึกไปแล้วแบบนี้

- ถ้าเรามีอาการของการพูดไม่คิดอยู่บ่อย ๆ ก็ให้สังเกตตัวเองดี ๆ ว่ามันเกิดจากอะไรบ้าง

- ขาดสติบ่อย ๆ ก็ทำให้เราทำอะไรโดยที่เราไม่รู้ตัว บางคนไม่รู้จักตัวเองเข้าไปใหญ่ ละคิดว่ารู้จักตัวเองดีอยู่แล้ว

- เมื่อปัญหาหนึ่งเกิดขึ้น ปัญหาสองสามสี่ก็จะมาเป็นเงาตามตัว ค่อย ๆ ฝึกฝนการรับรู้ว่าตัวเราในวันนี้ควรปรับปรุงอะไร

- แล้วการที่เรารับรู้แล้วว่าคนรอบข้างไม่ค่อยชอบ พฤติกรรมที่เราทำบ่อย ๆ มันก็ทำให้เราต้องตระหนักว่า เราต้องปรับเพื่อการอยู่รอด

- ไม่ต้องกังวลว่าทำไมเราถึงกังวล เพราะความกังวลเป็นเรื่องปกติของร่างกายที่ตอบสนองต่อเหตุการณ์ว่า ถ้าเราไม่ทำอะไรเพื่อความสัมพันธ์มันจะต้องจากเราไปแน่

ข้อความโพสต์จาก James Clear ได้เขียนข้อความไว้ว่า "ทักษะของชีวิตที่ยอดเยี่ยมมักจะมีขนาดที่ใหญ่กว่าสถานการณ์เสมอ เมื่อคุณกำลังเครียดหรือระส่ำระสาย สถานการณ์จะกลืนกินคุณ มันทำให้รู้สึกว่าเราต้องปรับตัวให้ใหญ่กว่าสถานการณ์ต่าง ๆ นี่คือตัวชี้วัดของอารมณ์ว่ามันจะดึงตัวตนที่ดีขึ้นกว่าเดิมได้ไหม แต่เมื่อไหร่ก็ตามที่คุณใหญ่กว่าสถานการณ์จริง ๆ คุณจะคิดได้เองว่าคุณจะเป็นคนที่ถอยออกมามองดูตัวเอง แล้วปัญหามันจะเริ่มคลี่คลาย ใช่ มันจำเป็นจะต้องลงมือทำอะไรสักอย่าง แต่มันคือความวุ่นวายโกลาหลที่เกิดขึ้นภายนอก และคุณก็กำลังนั่งอยู่ในตำแหน่งคนขับเคลื่อนของชีวิต คุณกำลังควบคุมเหตุการณ์ แล้วเหตุการณ์จะไม่สามารถมาคุมคุณได้อีกต่อไป"

- ปัญหาใหญ่ของการเจอปัญหาก็คือ เราไม่รู้ว่าเราควรจะควบคุมสิ่งใด

- สังเกตว่าสิ่งใดควบคุมได้ ให้ควบคุม ส่วนสิ่งใดควบคุมไม่ได้ ไม่ต้องไปคิดจะควบคุมมัน

- สถานการณ์จะกลืนกินเราไปทุกเมื่อเชื่อวัน สังเกตให้ได้ว่าเราจะมีความสุขจากอะไร

- ประเมินสถานการณ์อยู่เนือง ๆ ไม่เพิกเฉยต่อสิ่งที่เราพบเจอ เพราะสิ่งเหล่านั้นจะมาสอนใจอย่างแน่นอน

- ทั้งนี้ ความวุ่นวายที่ภายนอกไม่เท่ากับความโกลาหลภายใน ศึกนอกยังไงก็ง่ายกว่าศึกในเสมอ

หนังสือ To the Moon Investing: Visually Mapping Your Winning Stock Market Portfolio ของ Kelly James Frank

- การลงทุนที่ยอดเยี่ยม คือการลงทุนที่คาดหวังว่ามันจะต้องไปยังดวงจันทร์

- กำหนดกลยุทธ์ให้ชัดเจนว่า หุ้นหรือสินทรัพย์ที่เราถือครองนั้นเป็นไปอย่างไรในอนาคต

- หากว่าเราสามารถเข้าใจการลงทุนได้อย่างครอบคลุม เราจะค้นพบว่ามนุษย์มีความผิดพลาดอยู่ตลอด

- ลองสำรวจพอร์ตหุ้นของเราว่ามันเป็นอย่างไร และมันมีอะไรบ้างที่เราจะสามารถปรับปรุงพอร์ตให้ดีขึ้น

- ทุกคนคาดหวังความร่ำรวย แต่มีน้อยคนที่จะได้ไปถึงฝั่งฝัน จงมั่นใจในตัวเองให้มากที่สุดในการเลือกสรรหุ้น

มีคนมาปรึกษาว่า สวัสดีค่ะ อยากได้กำลังใจหรือคำปรึกษาค่ะ เรื่องมีอยู่ว่าเราคบหาผู้ชายคนนึง เขาอายุมากกว่าเราหลายปีค่ะ รู้จักกันจากที่ทำงาน เขาคือคนที่คอยช่วยเหลือเรามาตลอด ในตอนแรก ๆ ที่เริ่มทำงานจนตอนนี้เป็นที่ยอมรับของเจ้านายค่ะ และจากความใกล้ชิดกันมากขึ้น ก็เริ่มมีความรู้สึกดี ๆ ให้แก่กัน เราคบกับเขามาเป็นระยะเวลา 3-4 ปี ตลอดเวลาที่คบหากันเขาเป็นคนที่เรารู้สึกว่าคนนี้อบอุ่น เขาดีกับเราในหลาย ๆ เรื่อง ส่วนเราก็รักแฟนคนนี้ด้วยความซื่อสัตย์กับเขาเสมอมา แต่ก็มีข้อเสียที่เราชอบเอาแต่ใจ หรือใช้คำพูดที่ไม่ดีกับเขาค่ะ เลยทำให้เกิดการทะเลาะกันบ้าง แถมเขาก็วางแผนอนาคตร่วมกันกับเราว่าถ้าย้ายไปอยู่ด้วยกันจริง ๆ จะช่วยกันทำมาหากิน สร้างเนื้อสร้างตัวไปพร้อมกัน หลังจากนั้นก็ได้มีเงินก้อนนึงย้ายไปต่างจังหวัดด้วยกัน ตอนนั้นเรามีความสุขมากเลยค่ะ ไม่เคยมีแพลนอนาคตแบบนี้กับใครมาก่อนเลย จนวันนึงเขาก็มีทีท่าที่เปลี่ยนแปลงไป เขาเหมือนทำตัวเหินห่างเรา เราก็สัมผัสได้ก็เลยถามไปตรง ๆ เขาก็บอกว่ามีอะไรให้ครุ่นคิดหลายอย่าง ขอเวลาจัดการกับตัวเองให้จบ เราก็ให้เวลากับเขาค่ะ จริง ๆ ความรู้สึกมันเจ็บปวดทุกวันที่รับรู้ว่าเขาไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว แต่เรายังอยากอยู่กับเขาแบบนี้ค่ะเลยเลือกที่จะอยู่ต่อไป หลังจากนั้นไม่นานก็ได้มารับรู้ความจริงว่าเขาติดต่อกับแฟนเก่าอยู่ ครั้งแรกที่เขาเล่า เขาก็บอกว่าติดต่อแบบเพื่อน พูดคุยปรึกษาหารือกันเฉย ๆ จริง ๆ ตอนนั้นก็รับไม่ได้เลยค่ะ ทำใจยากแต่ก็ยังอยู่เพราะรักเขามาก จนมาครั้งที่สองก็รับรู้ว่าเขายังติดต่อกันอยู่ค่ะ เลยถามเขาไปอีกว่าจะกลับไปคบกันอีกใช่ไหม เขาก็บอกประมาณว่ายังไม่รู้เป็นเรื่องของอนาคต ถ้าเรารับไม่ได้ก็ถอยได้นะ ตอนนั้นที่ได้ยินคำนี้คือใจสลายเลยค่ะ เหมือนฟ้าผ่า ไม่คิดว่าจะเกิดเหตุการณ์แบบนี้กับตัวเอง ตอนนั้นใจนึงอยากออกไปเลยทันที แต่อีกใจก็ยังอยากสู้ต่อไปอีกสักหน่อย ความสัมพันธ์ตอนนี้ก็เลยยังวนเวียนแบบนี้ค่ะ แล้วจู่ ๆ วันนึงเขาก็บอกเราค่ะว่า เขาอาจจะกลับไปคบกับแฟนเก่าเขา แต่เขาก็ขอให้เราอยู่แบบนี้ต่อไป เพราะเขาบอกว่ายังรักเรามาก เป็นห่วงเรามาก อยากดูแลเราเหมือนเดิม ตอนนี้รู้สึกฟ้าผ่าซ้ำสอง เราทำทุกอย่างเพื่อเขามาตลอด เรื่องงานเราก็สนับสนุนทุกอย่าง เพื่อให้เขาได้ก้าวหน้า ส่วนเรื่องอื่น ๆ เราก็ช่วยเหลืออย่างเต็มที่เต็มถัง เรามีแต่คำถามค่ะว่า ทำไมคนที่อยู่ข้างเขามาตลอดไม่ว่าสุขหรือทุกข์ คนที่คอยช่วยเหลือในทุกเรื่อง คนรักที่ซื่อสัตย์ ถึงต้องมาเจอกับเรื่องแบบนี้คะ ยังไงขอคำแนะนำที่จะให้ดำเนินชีวิตต่อไปได้ มันรู้สึกทรมานทุกวัน ใช้ชีวิตไม่มีความสุขเลยค่ะ

- อยากจะให้กำลังใจก่อนเลยว่า ถ้าเราทำดีแล้วให้ทำต่อไปไม่ต้องกังวลว่าเราจะพบเจอกับอะไร

- เมื่อโลกนี้เราควบคุมได้แค่สิ่งที่ควบคุมได้ เช่น ตัวเรา ความคิดเรา และการกระทำของเรา

- แต่เราไม่สามารถควบคุมคนอื่นได้เลย ถึงแม้ว่าเราจะดีมากมายสักเพียงใด เพราะมีน้อยคนที่จะเห็นคุณค่าจากความดี

- ชอบวลีนึงว่า "เรื่องความรักกับเรื่องความดีมันเป็นคนละเรื่องกัน" และ "เรื่องรักมันใช้หัวใจไม่ใช่สมอง" ให้ลองทบทวนใหม่ให้ดี ๆ

- ข้อสังเกตในเรื่องราวบางอย่างคือ สิ่งที่สุขมาก ๆ มักจะมีผลให้เป็นทุกข์มาก ๆ ได้เช่นกัน ความสัมพันธ์ที่ดีควรจะมีทั้งสุขและทุกข์คละเคล้ากันไป

ข้อความโพสต์จาก Morgan Housel ได้เขียนข้อความไว้ว่า "มันมีหลายวิธีที่ทำให้คนอเมริกันมีความสุขที่ลดน้อยลง แล้วผมคิดว่าสิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือ ความคาดหวังต่อเงินเฟ้อ เมื่อผู้คนกำหนดนิยามแล้วผูกติดคำว่าชีวิตที่ดีคือการขยับขยาย มันจึงเป็นสิ่งที่ควรต้องเป็นไป แล้วมันก็ทำให้เป็นสิ่งที่ขัดกับความสุขนั่นเอง"

- ความสุขที่ลดน้อยลงอาจจะเป็นที่มาจากความคิดตัวเองหรือว่าสภาพแวดล้อมก็เป็นได้

- อัตราเงินเฟ้อที่สูงที่ให้การขยับขยายชีวิตถูกลดทอนลงไปมาก มันเปรียบเสมือนตัวขัดขวางชีวิตที่ดี

- มีหลายคนที่ทำงานย่ำอยู่กับที่มาหลายปีนี้ เพียงเพราะเราต่อสู้กับเงินเฟ้อที่ไม่มีทีท่าจะหยุดหรือน้อยลงเลย

- ปัญหาใหญ่ที่สุดที่เรากำลังพบเจอ ก็มีบางคนยังไม่เห็นเลือดที่กำลังไหลออกจากร่างกายไปทีละเล็กทีละน้อยทุก ๆ วัน

- เมื่อเรากำหนดขนาดของปัญหาไม่เจอ เราจะไม่สามารถคาดการณ์ได้ว่าการแก้ไขปัญหานั้นจะสามารถเกิดขึ้นได้จริง

หนังสือ Relationships ของ The School of Life

- สูตรสำเร็จของความสัมพันธ์นั้นไม่มี แต่จะรักอย่างไรให้ดีที่สุดนั้นอาจจะมี

- ทุกความรู้สึก และทุกความคิดมักจะมีผลต่อสิ่งที่เราแสดงออกไปยังความสัมพันธ์หนึ่งเสมอ

- มนุษย์มีพื้นฐานของความรักอยู่แล้ว แต่มันอาจจะต้องปรับแต่งให้มันสมมาตรกันสักหน่อย

- ความสัมพันธ์เป็นทุกสิ่งทุกอย่าง แล้วส่วนประกอบนั้นเราและคู่ของเรา รวมไปถึงลูกของเราต้องร่วมสร้างมันขึ้นมา

- วิชาชีวิตเป็นวิชาที่สำคัญ แล้วนี่คือหนังสือในตระกูลโรงเรียนของชีวิตที่ควรค่าแก่การสะสมอย่างยิ่ง

มีคนมาปรึกษาว่า วัน ๆ เจอแต่คำพูดของเจ้านายที่เป็นพิษใส่เราตลอด บางครั้งพูดจาแรง ๆ จนอยากลาออกให้มันจบ ๆ ไป เจ้านายค่อนข้างเป็นคนที่เอาแต่ใจตัวเอง อะไรที่ไม่ได้ดังใจก็จะด่าลงกลุ่มงาน พอด่าเสร็จก็ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ทุกอย่างเป็นปกติ ทำไงให้อดทนอยู่ต่อดีคะ ไม่ไหวแล้ว

- เมื่อเราเจอเจ้านายที่พูดจาแรง ๆ ใส่เราอาจจะต้องปรับตัวว่า เราจะต้องทนหรือพอกับที่นี่ดี

- สอบทานตัวเองว่าเป็นที่ตัวเราหรือไม่ หรือเป็นเพราะนิสัยหัวหน้า ลองชั่งน้ำหนักดูก่อน

- ปรึกษาคนรอบข้างดูบ้าง ว่าเราควรจะต้องทำยังไง เน้นปรับแก้ที่ตัวเองเป็นหลักไม่ต้องสนใจว่าหัวหน้าจะเป็นคนยังไง

- ถ้าหากเราเป็นคนที่ดีจริง ๆ หรือเป็นคนที่ไม่พ่นพิษใส่คนอื่น วันหนึ่งเราจะพบเจอทางออกของปัญหานี้

- ทั้งนี้ หัวหน้าที่เป็นปัญหามักจะสร้างปัญหาให้กับคนรอบข้าง รวมไปถึงครอบครัวของเขาเอง เราควรจะเห็นใจคนแบบนี้ให้มาก

ข้อความโพสต์จาก Morgan Housel ได้เขียนข้อความไว้ว่า "สูตรของมังเกอร์ที่จะทำให้เราประสบผลสำเร็จในการทำงาน ก็คือ 1. ห้ามขายของที่คุณเองก็ยังไม่ได้ใช้มัน 2. ห้ามทำงานกับใครก็ตามที่คุณไม่ได้รู้สึกเคารพนับถือ และ 3. จงทำงานกับผู้คนที่เรารู้สึกมีส่วนร่วมด้วยเสมอ"

- ความสุขของมนุษย์คนหนึ่งก็ไม่ได้ซับซ้อนอะไรมาก แค่การที่เราใช้ชีวิตให้ดีที่สุดเท่านั้นเอง

- เมื่อเราไม่ได้ใช้ของชิ้นใดก็ตาม ก็ไม่จำเป็นจะต้องขายของชิ้นนั้น เพราะมันอาจจะยากที่คนอื่นจะสนใจของนั้นจริง

- จงขายเฉพาะสิ่งที่เรามั่นใจอย่างถี่ถ้วนแล้วว่า มันดีต่อผู้คน และใช้ได้ดีจริง ๆ จงมีสติในการใช้งานเสมอ

- แล้วการทำงานกับใครก็ตาม หากว่าเราไม่รู้สึกอยากร่วมงานด้วย ก็ไม่จำเป็นต้องฝืนทำ จงอยู่ในที่ ที่เป็นที่ของเรา

- ทั้งนี้ ชีวิตไม่มีทางเดินที่ง่ายเสมอไป บางครั้งมันมีทางยาก ทางขรุขระ พร้อมทั้งอุปสรรคขวากหนามมากมาย ล้วนทดสอบตัวตนของเรา

หนังสือ ภาษีธุรกิจ 101 ของ ถนอม เกตุเอม

- เมื่อภาษีธุรกิจที่เราควรจะเรียนรู้ก็คือ รายได้เท่าไหร่เราถึงต้องเสียภาษีแล้วไม่เสียภาษีได้ไหม

- ถ้ามีรายได้ไม่เกิน 300,000 บาทต่อปีไม่ต้องเสียภาษี แต่ถ้ามากกว่านั้นต้องเสีย 15% รวมไปถึงสูงสุดที่ 20%

- แปลว่าถ้าเราวางแผนภาษีดี ๆ เราก็ต้องศึกษาว่าถ้าเราทำธุรกิจขาดทุนเราจำเป็นต้องเสียภาษีไหม เพราะอะไรถึงไม่เสีย

- วิธีการใช้ลดภาษีลง อาจจะไม่ใช่การหลบเลี่ยงภาษีโดยตรงก็พอมีวิธีอยู่บ้าง ซึ่งจะขึ้นอยู่กับบริษัทนั้น ๆ ว่าสามารถทำได้ไหม

- ทั้งนี้ การเสียภาษีจำเป็นสำหรับทุกคนที่มีเงินได้เกินที่กรมสรรพากรกำหนด ไม่พยายามเลี่ยงภาษีแบบทื่อ ๆ แต่จงเลี่ยงด้วยปัญญา

*เว็บไซต์วางแผนภาษี แพลนตัง

มีคนมาปรึกษาว่า อยากทราบว่า คนที่เขาคบกับแฟนมานาน ๆ แล้วเลิกกัน ต้องกลับมาใช้ชีวิตเองคนเดียว ทั้ง ๆ ที่ยังรักเขามาก เขาทำยังไงกันคะที่ถึงจะผ่านช่วงเวลานี้ไปได้ ตอนนี้หนูจมกับความรู้สึกนี้มาสักพักแล้วค่ะ

- ฝึกวิชาถ้าเผื่อเอาไว้ เผื่อใจเอาไว้บ้าง ในทุกเรื่องราวของชีวิตที่ผ่านมา

- เมื่อเราค้นหาตัวตนของเราเจอแล้วว่า เราต้องการอะไรบ้างที่ชีวิตเราจะสมบูรณ์อย่างที่ควรจะเป็น

- การใช้ชีวิตคนเดียวหลังจากที่เราไม่ได้ใช้ชีวิตคนเดียวมานาน มันก็คือภาวะการปรับตัวหลังพบเจอการเปลี่ยนผ่าน

- ทุกชีวิตล้วนมีการเปลี่ยนแปลงอยู่เสมอ ไม่ใช่เพียงแค่เราเปลี่ยน แต่สรรพสิ่งรอบข้างย่อมเปลี่ยนตาม

- ไม่มีใครในโลกไม่พบเจอการปรับตัวใด ๆ เลย ทุกคนพบเจอการปรับตัวเล็ก ๆ ไปสู่สิ่งที่ใหญ่มากยิ่งขึ้นตามอายุ

ข้อความโพสต์จาก Ray Dalio ได้เขียนข้อความไว้ว่า "เมื่อเราได้รับผลลัพธ์ขั้นแรกก็คือ เราจะรู้สึกได้รับสิ่งที่พึงปรารถนา ในขณะหลังจากนั้นมักจะเป็นสิ่งที่ตรงข้ามกัน หากโฟกัสเฉพาะลำดับแรกให้เยอะสุดมันก็จะทำให้การตัดสินใจนั้นผิดพลาดได้มาก ยกตัวอย่างเช่น ถ้าคุณถามผมว่า ถ้าผมไม่อยากให้ฝนตก ผมก็จะตอบไปว่า ใช่ แต่ผมจะไม่คิดถึงลำดับต่อไปหลังจากที่ฝนตกนั้น"

- จงพิจารณาถึงลำดับขั้นต่อไปของผลลัพธ์ มิใช่คิดแค่ลำดับแรกเท่านั้น

- เมื่อเราขาดการตระหนักรู้ถึงปัญหาในลำดับต่อเนื่องไป เราจะขาดประสบการณ์ที่สำคัญ

- การตกผลึกทางความคิด เราจะต้องคิดไปจนสุดลำดับขั้นของสติปัญญาในเรื่องราวนั้นเสมอ

- ไม่มีทางเลยที่เราจะมีประสบการณ์ โดยการขาดการเข้าใจว่า เราควรเรียนรู้ในอะไรบ้าง

- หากเราไม่อยากให้ฝนตก เราจำเป็นจะต้องคิดว่า มันเป็นไปได้ไหม แล้วถ้ามันเป็นไปไม่ได้ควรจะปรับแก้อย่างไร

หนังสือ ความลับของฟ้า ของ ธนา เธียรอัจฉริยะ

- เมื่อเราถามฟ้าว่าอะไรคือความลับ มันก็คงน่าจะเป็นสิ่งที่ฟ้านั้นส่งให้เรามาเข้าใจ

- โลกเราจะมาเป็นมิตรกับเรา ก็ต่อเมื่อเราเป็นมิตรกับโลก จงเปิดรับสัญญาณเตือนต่าง ๆ ให้ได้

- ชีวิตมันเป็นสิ่งที่น่าฉงนสนเท่ห์ บางสิ่งต้องคิดมันถึงจะได้ แต่บางสิ่งปล่อยมันไปก็อาจจะได้มากกว่า

- ข้อคิดต่าง ๆ เราควรจะนำมาปรับใช้กับชีวิตด้วย ไม่ใช่อ่านแล้วแค่จำ เราจึงต้องพินิจพิจารณาอย่างถ้วนถี่

- ทุกความลับอาจจะไม่มีในโลก บางทีเราอาจจะรู้อยู่แล้วก็ได้ เพียงแต่เราแค่เพิกเฉยมันไปเท่านั้นเอง

มีคนมาปรึกษาว่า มีใครเป็นเหมือนเราบ้าง คือตอนนี้เราต้องการกำลังใจในบางครั้งค่ะ แต่บางครั้งที่เราเหนื่อยมาก เราก็ไม่รู้สึกต้องการอะไรแม้กระทั่งให้ใครมาถามไถ่ หรือคำพูดใด ๆ จากใคร อยากอยู่เงียบ ๆ เพื่อจัดการความรู้สึกของตัวเองคนเดียว อยู่กับน้องหมาแค่นั้นเลย หรือจริง ๆ แล้วมันเป็นเพราะเราอยู่กับตัวเองมากไปทำอะไรด้วยตัวเองจนชินคะ

- อารมณ์ของมนุษย์ไม่ได้คงที่ถาวร บางวันก็อยาก บางวันก็ไม่อยากเป็นเรื่องปกติ

- ตามรู้อารมณ์ของเราในแต่ละวัน สังเกตการเกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไปจากสิ่งนั้น

- ชีวิตไม่ได้เดินเป็นเส้นตรงว่า เราอยากอยู่คนเดียวแล้วเราจะอยากใช้ชีวิตคนเดียวไปตลอด

- มนุษย์เป็นสัตว์สังคม หากเราปรารถนาจะใช้ชีวิตอยู่ในสังคม ก็ควรมีสังคมบ้างตามวาระ

- ทั้งนี้ ถ้าเรารักสันโดษจริง ๆ ก็ไม่ใช่เรื่องผิดปกติอะไร ยุคสมัยนี้สามารถอยู่ด้วยตัวเองได้อยู่แล้ว

ข้อความโพสต์จาก Morgan Housel ได้เขียนข้อความไว้ว่า "คำว่าโชคร้าย มันคือสิ่งที่เราจะชี้วัดมันได้ง่าย ๆ เวลาเราล้มเหลว และการที่เราโชคดีมันก็ง่ายที่เราจะเพิกเฉยเมื่อคุณประสบความสำเร็จ"

- คนที่จะกำหนดนิยามความหมายของคำต่าง ๆ อาจจะไม่ใช่ใครแต่เป็นตัวเราเอง

- เมื่อเรานิยามคำ ๆ หนึ่งขึ้นมาจงเรียนรู้ให้ได้ว่า เราจะต้องน้อมรับสิ่งที่เรากำหนดมันด้วยตัวเราเอง

- แล้วการที่เราจะประสบผลของความโชคร้ายหรือโชคดี มันก็จะขึ้นอยู่กับมุมมองของเราด้วยว่าเราจะปล่อยให้ผลเป็นอย่างไร

- ล้มเหลวกับสำเร็จ ต่างกันแค่เพียงความรู้สึก เพราะกว่าจะให้อะไรมันสุกงอม มันย่อมต้องใช้เวลาประกอบเข้าด้วยกัน

- ทุกความล้มเหลวคือประสบการณ์อันสำคัญ และทุกความสำเร็จคือจุดหมายที่เราจะต้องเดินไปต่อ ไม่มีทางใดควรหยุดนิ่งกับที่

หนังสือ The Complete Financial History of Berkshire Hathaway: A Chronological Analysis of Warren Buffett and Charlie Munger's Conglomerate Masterpiece ของ Adam J. Mead

- คลังแสงของประวัติการเงินทั้งหมดของบริษัทเบิร์กเชียร์ แฮทธาเวย์

- การตัดสินใจของการเข้าซื้อบริษัทต่าง ๆ มันจำเป็นจะต้องใช้ลางสังหรณ์หรือว่าการอ่านงบการเงิน

- เหมือนว่าการประเมินมูลค่าบริษัทในแต่ละคนนั้นแตกต่างกัน มันจึงเป็นโจทย์ที่ท้าทายสำหรับเรา

- ยุคสมัยหนึ่งมันเป็นสิ่งที่ง่ายในการอ่านงบการเงิน แต่บางยุคสมัยก็ยากอย่างยิ่งในการเรียนรู้

- บางครั้งความถูกต้องก็เป็นส่วนหนึ่ง มันอาจจะบ่งชี้ได้ว่าเราจำเป็นต้องตัดสินใจถูกให้มากกว่าผิดเท่านั้นเอง

มีคนมาปรึกษาว่า อยากขอวิธีบอกเลิกแฟน แบบให้จบสวย ๆ ไม่ค้างคา ให้ต่างคนต่างไปหน่อยค่ะ คบกันมา 8 ปีแล้ว แต่เรากลับรู้สึกเหมือนว่ายิ่งนานวันเข้า ยิ่งมีหลายอย่างที่เรารู้สึกว่ามันไม่ได้เป็นอย่างสิ่งที่เราคิดเอาไว้ ครอบครัวเขาเราก็รู้สึกไม่ค่อยดีกับพ่อแม่เขาเท่าไร อยากออกมาจากตรงนี้แบบให้เขาเจ็บน้อยที่สุดค่ะ

- วิธีบอกเลิกที่ดีที่สุด เหมือนกับวิธีที่เราขอคบหรือตอบรักเลย ใช้ความจริงใจเป็นหลัก

- อย่าไปคิดแทนคนอื่นมากเกินไป เรียนรู้ที่จะเข้าใจว่า ทุกการเลิกรามีทั้งสุขและทุกข์

- ถ้าเรามั่นใจว่าการคบหากันมาหลายปีนี้ มันคือคำตอบแล้วว่าเขาไม่ใช่จริง ๆ ก็ให้ออกมาจากตรงนี้ได้เลย

- รักเพิ่ม หรือรักลด เป็นสองวิถีทางของทุกความสัมพันธ์ จงเรียนรู้ให้ได้ว่าทุกความสัมพันธ์ไม่ได้มีแค่รักเพิ่มอย่างเดียว

- พื้นฐานของจิตใจ และความสัมพันธ์ควรจะไปในทิศทางที่ถูกต้องเสมอ จับหลักให้ได้ว่าเราต้องการคนแบบไหนเข้ามาในชีวิต

ข้อความโพสต์จาก Ryan Holiday ได้เขียนข้อความไว้ว่า "คนที่มีปัญญาสูงเคยบอกว่า ถ้าปัญหาแก้ได้ด้วยเงิน แปลว่าคุณไม่ได้มีปัญหาอะไร"

- ปัญหาใหญ่ที่สุดในชีวิต จำเป็นจะต้องแก้ด้วยสติปัญญามิใช่เงินทอง

- เมื่อเราบอกว่าเงินแก้ปัญหาได้ แปลว่าชีวิตเราก็อาจจะไม่ได้มีปัญหามากมายอะไร

- ลองสังเกตดูว่า เงินมันเป็นตัวช่วยแก้ปัญหาได้จริงไหม หรือว่ามันก็เป็นแค่กลลวงของจิตใจ

- ทุกปัญหาแก้ได้ด้วยใจ ถ้าใจตั้งไว้ถูก ทุกอย่างก็จะถูกตามไป สังเกตตัวเองให้มาก

- ไม่มีปัญหาใดที่ใหญ่เท่ากับใจที่ตั้งไว้ผิด ถ้ามุมมองเราผิดไปพร้อมกันอีก ปัญหาจะเพิ่มพูนมากยิ่งขึ้น

หนังสือ Competitive Advantage ของ Michael E. Porter

- เจ้าพ่อนักกลยุทธ์ ที่ได้ขนานนามว่าเป็นคนที่สามารถนำพาองค์กรไปยังจุดที่ดีขึ้นได้

- ประโยชน์ของการที่เรามีอัตราการแข่งขันที่สูงในตลาด ก็แปลว่าเราจะสามารถยืนระยะได้นานที่สุด

- สิ่งที่เราจะกำหนดตัวตนของบริษัทใดบริษัทหนึ่งได้ เราจะต้องย้อนกลับไปยังปรัชญาการสร้างมันขึ้นมาก่อนอันดับแรก

- ซึ่งการที่เราจะบอกว่าเรามีป้อมปราการที่แน่นหนา มันก็จึงเป็นคำตอบแล้วว่าเรามีโอกาสล้มได้ยากมากขึ้น แต่ก็ไม่ได้แปลว่าเราจะล้มไม่ได้

- ความประมาทเป็นบ่อเกิดของหายนะทั้งปวง หลายบริษัทคิดว่าเรามีอำนาจการต่อรองอยู่ตลอดเวลา แต่อย่าลืมว่าอำนาจแปรผันตรงกับเวลาเสมอ

มีคนมาปรึกษาว่า สวัสดีค่ะ เรามีเรื่องปรึกษาทุกคน ตอนนี้เราตัวคนเดียวมากในทุกเรื่องของชีวิต แม้แต่ความทุกข์ในใจของเราก็ยังพูดให้ใครฟังไม่ได้ เราเคยมีคนเลี้ยงดูมาตลอด 4 ปี เขาไม่ให้เราทำงานอะไรเลย แต่เมื่อ 2 อาทิตย์ก่อนเรากับเขาก็เลิกกันไปแต่จบกันด้วยดี หลังจากนั้นมาเราก็ไม่เหลือใครเลย เราทำงานอะไรไม่เป็นเลย ไม่รู้จะไปทางไหน เลยอยากขอคำแนะนำหน่อยได้ไหมคะว่าจะทำยังไงต่อไปดี

- การอยู่ตัวคนเดียวเป็นค่าเริ่มต้นของชีวิตอยู่แล้ว มันไม่ใช่เรื่องใหม่ของธรรมชาติแต่อาจจะเป็นเรื่องใหม่สำหรับเรา

- มันไม่ได้เป็นเหตุผลที่ดี ที่จะบอกว่าเรามีคนเลี้ยงดูมาตลอด 4 ปีแล้วเราจะทำงานไม่เป็นเลย เพียงเพราะมันอาจจะเป็นแค่ข้ออ้าง

- บางทีข้ออ้างของคนไม่เอาไหน ก็มักจะพูดว่ามีคน ๆ นึงทำให้ชีวิตเราเป็นแบบนี้ ซึ่งความเป็นจริงไม่ใช่แบบนั้น

- ปรับเปลี่ยนทัศนคติใหม่ทั้งหมด เรียนรู้ให้ได้ว่าชีวิตไม่ได้เดินเป็นเส้นตรง รับรู้ให้ได้ว่าเราอยากเห็นตัวเองเป็นแบบไหน ทำแบบนั้น

- โลกใบนี้ย่อมให้ผลยุติธรรมอยู่เสมอ ถ้าอยากมีชีวิตที่น่าภูมิใจเราจงใช้ชีวิตอย่างภาคภูมิใจจะดีที่สุด ไม่ต้องกังวลอะไรมาก

ข้อความโพสต์จาก James Clear ได้เขียนข้อความไว้ว่า "สิ่งที่สำคัญกับนิสัย ก็คือการเลือกนิสัยที่ควรจะเป็นแล้วทำมันสืบไป"

- นิสัยเป็นเหมือนดิน เราเอาอะไรไปปลูกมันก็โตตามสิ่งนั้น

- หมั่นดูแลจิตใจ นิสัย และสิ่งมวลรวมที่เราได้หลอมรวมให้มันเป็นไป

- จงสร้างนิสัยที่เราต้องการ ไม่เพิกเฉยมันไวเกินไป ไม่เช่นนั้นปัญหาจะตามมามาก

- เรียนรู้ให้ได้ว่า วันนี้เป็นวันที่เราจะเลือกทางเดินอันสำคัญ ว่ามันจะไปยังทิศทางใด

- ทิศทางสำคัญกว่าความเร็วเสมอ ให้โฟกัสที่ทิศทางเสมอ ไม่ต้องเร่งรีบ ถ้าทิศถูกค่อยเร่งความเร็วก็ยังทัน

หนังสือ Basic Economics: A Common Sense Guide to the Economy ของ Thomas Sowell

- นักเศรษฐศาสตร์ชาว แอฟริกัน-อเมริกัน ที่ได้ขนานนามว่าเป็นผู้ที่ขับเคลื่อนความรู้ทางเศรษฐกิจ

- สามัญสำนึกของเศรษฐศาสตร์นั้นเป็นอย่างไร แล้วเราควรจะมีความรู้สามัญมากน้อยเพียงใด

- เมื่อความลำบากยากจนนำพาให้เรารู้จักคำว่า ระบบทุนนิยม มันจึงเป็นทางออกของชีวิตว่าทุนนิยมทำร้ายหรือช่วยเรามากน้อยเพียงใด

- การเมืองเป็นตัวชี้นำเศรษฐกิจ แต่ว่าก็เป็นตัวปัญหาของระบบตลาดเสรีอีกทีหนึ่งด้วย รวมไปถึงมันอาจจะเป็นส่วนต่อขยายของการแบ่งแยก

- ทั้งนี้ หนังสือเล่มนี้ควรค่าแก่การซื้อมาอ่าน และก็เก็บอย่างยิ่ง เพราะมันคือทั้งหมดที่เราควรเข้าใจ

มีคนมาปรึกษาว่า ขอคำแนะนำหน่อยค่ะ ปลอบใจแฟนยังไงดีคะ เมื่อวันศุกร์ที่ผ่านมาแฟนโดนแก๊งคอลเซ็นเตอร์ มาแอบอ้างเป็นหน่วยงานราชการหนึ่งมาค่ะ สูญเสียเงินไปเป็นจำนวนหกหลัก แล้วแฟนรู้สึกตัวเองล้มเหลวมาก เราควรปลอบแฟนยังไงดีคะ เราอยากช่วยเขานะคะ แต่ฐานะทางการเงินเราไม่ดีเท่าเขา เลยอยากขอคำปรึกษาว่าจะปลอบใจเขายังไงดี

- การสูญเสียจากการโดนหลอกลวง อาจจะนำมาเป็นประสบการณ์ได้

- ไม่ใช่ทุกเหตุการณ์เราจะเข้าไปช่วยอีกคนหนึ่งได้เสมอ การปล่อยวางอาจจำเป็น

- หากว่าเรามีฐานะดีกว่าก็จริง มันก็อาจจะทำให้ได้ใช้เงินปลอบใจ แต่ท้ายที่สุดคนโดนหลอกก็ต้องมองให้ออกเองด้วย

- ไม่มีทางใดที่เราจะป้องกันความเสี่ยงทางการเงิน ได้เท่ากับความรู้เท่าทันกลลวง หรือว่าการบริหารความเสี่ยงเอง

- รู้หลักให้ได้ว่า การเงินคืออะไร ทำไมทุกคนถึงต้องการมัน แล้วเราจะรักษามันได้ด้วยวิถีทางใด

ข้อความโพสต์จาก Simon Sinek ได้เขียนข้อความไว้ว่า "เราต้องลองเน้นย้ำก่อนที่จะวิพากษ์วิจารณ์คนอื่น จงถามคนอื่นดูว่าอะไรที่ผิดพลาด ก่อนที่เราจะบอกว่าเขาพลาด"

- ผู้คนเน้นวิพากษ์วิจารณ์คนอื่นมากกว่าตัวเราเอง เป็นเพราะสิ่งใด

- การตัดสินคนอื่น หรือตัดสินตนเอง มันเกิดจากอะไรกันแน่

- แล้วการที่เราพิจารณาความผิดพลาดนั้น มันคือความผิดพลาดจริงไหม

- เหมือนว่าเราต้องตั้งคำถามกับสิ่งต่าง ๆ ตลอดเวลา ไม่ใช่จะเชื่อไปโดยขาดวิจารณญาณ

- ฝึกฝนที่จะขบคิด ในเรื่องราวต่าง ๆ วิจารณ์ได้แต่ต้องทบทวนตัวเองก่อน ว่าตัวเราเองเป็นเช่นไร

หนังสือ Capital and Ideology ของ Thomas Piketty

- ระบบทุนนิยมที่ว่าด้วยเรื่องแนวคิดเกี่ยวกับอุดมคติมันจะพอเป็นไปได้ไหม

- การปิดช่องว่างระหว่างคนรวยกับคนจน เราจะทำมันได้จริง ๆ ไหม แล้วทำอย่างไร

- ทั่วโลกมันไม่ได้แปลว่าจะมีประเทศที่ร่ำรวยอย่างเดียว แต่มันก็ย่อมมีประเทศที่ยากจนด้วย

- เรารู้กันอยู่แล้วว่าประเทศที่พัฒนาแล้ว มักจะมีค่าการเติบโตของการค้าขายที่ต่ำกว่าประเทศเกิดใหม่

- สรุปแล้วเราจะมองว่า มนุษย์ ระบบ หรือว่าประเทศมีส่วนสำคัญให้ทรัพยากรโตขึ้น ซึ่งมันแล้วแต่คนจะมองด้วย

มีคนมาปรึกษาว่า ตอนนี้กำลังจะลาออกจากตำแหน่งงานระดับหัวหน้า ไปเป็นพนักงานระดับปฏิบัติการ จะดูล้มเหลวไหมครับแบบนี้ ตอนมาเป็นหัวหน้ารู้สึกว่าความสุขในชีวิตของตัวเองมันหายไปเยอะเลย กดดันสุด ๆ คุยกับใครก็ยาก ต่างกับตอนเป็นพนักงานเป็นปกติมันรู้สึกสบาย ๆ ไม่ต้องอะไรมาก

- ปัญหาทั้งหมดมันอยู่ที่ใจของเรา บางคนอยากได้เงินเดือนสูงขึ้นแต่ไม่ได้อยากมีความรับผิดชอบมากขึ้น

- ชีวิตคือสิ่งที่เราต้องถามตัวเองอยู่เนือง ๆ ว่าเราต้องการอะไรในชีวิต แล้วสิ่งที่ต้องการมันเป็นไปได้ไหม

- ความล้มเหลวในชีวิต ไม่ได้อยู่ที่ตำแหน่งหน้าที่การงานหรือว่าเงินในบัญชีใด ๆ เลย มันอยู่ที่ใจของเรา

- โอกาสที่เราจะเลื่อนขั้น เป็นโอกาสทั้งชีวิต เงิน และความรับผิดชอบ เราจึงต้องเตรียมใจยอมรับปัญหาต่าง ๆ ด้วย

- จงตามหาตัวเองให้เจอ เมื่อเราเจอตัวเองแล้วเราจะตอบได้ว่าบริบทใด จุดไหนของชีวิตที่สมมาตรกับใจเรามากที่สุด

ข้อความโพสต์จาก Ray Dalio ได้เขียนข้อความไว้ว่า "นักออกแบบที่ดีที่สุดจะสามารถสร้างรูปแบบของผลลัพธ์ที่เป็นการทำซ้ำได้ด้วย อย่างแรกเลยคือให้นึกถึง คน 3 คนที่สามารถออกแบบทั้งแรงจูงใจและบทลงโทษให้สมกับแต่ละคน หลังจากนั้นให้อีกคนมาแทนที่อีกคน เพื่อที่จะหลอมรวมความคิดของผลิตภัณฑ์ ผู้คน และการเงินเข้าด้วยกันอีกทีนึง โดยจะทำแบบนี้เป็นเดือน เป็นรอบไตรมาส ขึ้นอยู่กับแต่ละสถานการณ์นั้น ๆ ต่อไป แล้วให้เขาได้ตัดสินใจเลือกเอง"

- ภาพที่ออกแบบจะนำมาเป็นทางเลือกหนึ่ง ที่สามารถเห็นผลลัพธ์ว่าเราควรเลือกอะไรให้ดีที่สุด

- เมื่อเราไม่สามารถเห็นผลลัพธ์ของทางเลือกหนึ่งได้ เราจึงต้องสร้างเครื่องจักรสังหารมาช่วยเหลือตรงนี้

- ชีวิตที่ดีที่สุดคือ ชีวิตที่พยายามขวนขวายหากระบวนการสร้างที่สมบูรณ์ที่สุด มันจะขึ้นอยู่กับทักษะและประสบการณ์

- การหลอมรวมเป็นอีกหนึ่งทักษะชั้นสูง ที่เราต้องฝึกเชื่อมโยงจุดแข็งและจุดอ่อน รวมไปถึงหาสิ่งสมดุลที่สุดของบริบทนั้น

- ทั้งนี้ เครื่องจักรควรตัดสินใจด้วยตัวเองด้วย ทว่า มันคือการเลือกสรรสิ่งที่ดีที่สุดของคน ๆ หนึ่ง แล้วมันควรจะแม่นยำมากกว่าคนตัดสินใจ

หนังสือ Capital in the Twenty-First Century ของ Thomas Piketty

- ระบบทุนนิยมเป็นระบบที่เราต้องใช้ทุนเพื่อต่อยอดจุดที่เราเป็นมา

- ซึ่งมันจะเป็นการกลับคำกันระหว่าง ทุนนิยม และนิยมทุน ยังไงเราก็ต้องมีทุนเพื่อเริ่มสร้างธุรกิจ

- นักเศรษฐศาสตร์เป็นคนที่เห็นภาพรวมของเศรษฐกิจได้มากที่สุด แต่จริง ๆ แล้วมันไม่ได้เป็นอย่างนั้นทั้งหมด

- ความเหลื่อมล้ำ ความยากจน และเส้นแบ่งฐานะทางการเงิน ทั้งหมดทั้งมวลนี้เป็นเพียงแค่ภาพที่สังคมนั้นเห็น

- ความมั่งคั่งไม่สามารถเกิดขึ้นได้กับทุกคน จะมีบางประเทศที่มั่งคั่งมากกว่าประเทศอื่นอยู่เสมอ เพียงเพราะสิ่งเดียวคือทุน

มีคนมาปรึกษาว่า อยากรู้ว่าธุรกิจออนไลน์ที่ชื่อว่า Droprich ประมาณขายออนไลน์ไม่ต้องสต๊อกของ ตอนนี้น้าอายุ 40 ปีกว่า ชักชวนแม่กับคนแถวบ้าน สมัครเข้าไปหลายคนโดยที่ไม่ได้ตรวจสอบข้อมูลอะไรกันเลย เห็นแต่ว่าขายของออนไลน์อันนี้ได้ผลตอบแทนเยอะ คือเราก็เลยไปหาข้อมูลในพันทิปเขาอธิบายประมาณว่ามันเป็นแนวแชร์ลูกโซ่ อธิบายให้น้าฟังไปก็โดนด่า แล้วหาว่าเพราะแบบนี้ไงอนาคตถึงไม่ได้ก้าวหน้า แล้วยังมาบังคับเราให้เข้าสมัครอีก ลำบากใจมาก ๆ เลยค่ะ

- ยุคนี้มีการเชิญชวนเรื่องเกี่ยวกับการลงทุนมากมาย ส่วนใหญ่ก็แพ้คำว่าผลตอบแทนสูง

- มนุษย์มีความเชื่อมโยงที่สูง โดยเฉพาะวัฒนธรรมที่ใช้ความเชื่อเป็นพื้นฐานของการหาเงิน

- ต่อให้ญาติพี่น้อง พ่อแม่ หรือเพื่อน คนใดก็ตามแต่มาเชิญชวน เราก็ต้องหาข้อมูลเพิ่มเติมแล้วก็สอบทานอีกรอบหนึ่ง

- น้าอายุ 40 ปีก็จริง แต่ก็ใช่ว่าเขาเคยมีประสบการณ์เรื่องแชร์ลูกโซ่ บางคนอาจจะคิดว่ามันได้ผลตอบแทนที่สูงจริง ๆ ก็มีอยู่

- กว่าถั่วจะสุกงาก็ไหม้ คนเราต้องใช้การตัดสินใจอย่างมากมายมหาศาล เราจำเป็นจะต้องเลือกสรรสิ่งที่ดีให้ได้ อย่าเป็นคนลังเลเด็ดขาด

ข้อความโพสต์จาก James Clear ได้เขียนข้อความไว้ว่า "อะไรที่ได้ทำในวันนี้สำเร็จลุล่วงแล้ว และมันจะสามารถทำให้ตัวเราเองนี้มีความสุขและสนุกในระหว่างที่เราได้ทำมันต่อ"

- เราไม่มีทางล่วงรู้ทุกสิ่งบนโลกได้ แต่เราจะสามารถรู้จักตนเองได้

- ความสุขกับความเพลิดเพลินมีความคล้ายคลึงกัน อย่างน้อยเราก็ต้องใช้สิ่งนี้ดำรงชีวิตต่อไป

- ถ้าเราทำกิจหน้าที่ด้วยกิจหน้าที่อย่างเดียว ความสุขของเราจะหายไป มันเหมือนเป็นตัวบั่นทอนจิตใจ

- ชีวิตเป็นเรื่องที่ต้องทำความเข้าใจ ไม่ใช่ให้เราไปทำอะไรแต่ต้องตื่นรู้ในสิ่งที่ตัวเองได้ทำลงไป

- รับรู้เรื่องราวของโลกใบนี้ เกิดขึ้นซ้ำ ๆ ต่อเนื่องกันไปอย่างมิขาดสาย เราแค่เอาตัวเราเข้าไปแทรกเท่านั้น

หนังสือ Capitalist Manifesto: How Entrepreneurs Can Save Capitalism ของ Robert T. Kiyosaki

- คำแถลงการณ์ของระบบทุนนิยมนั้นเป็นอย่างไร แล้วเราจะรับมือกับสถานการณ์นี้ได้ไหม

- นักปฏิวัติ นักขับเคลื่อน และนักการเมือง ทั้งสามสิ่งนี้ล้วนเป็นระบอบของทุนนิยมที่มีส่วนผสมของระบอบอื่น ๆ ด้วย

- เมื่อเงินเป็นสิ่งที่ขาดไปไม่ได้ในโลกใบนี้ โอกาสของสิ่งนึงก็คือโอกาสของอีกสิ่งหนึ่งเสมอ ให้ระมัดระวังโอกาสที่ไม่ดีเอาไว้

- เศรษฐกิจเป็นภาพมวลรวมของการเงินในระบบ เราจึงต้องศึกษาว่ายุคอุตสาหกรรมสู่ยุคทุนนิยมนี้ มีความคล้ายแล้วแตกต่างอย่างไรบ้าง

- เราทุกคนไม่สามารถร่ำรวยเท่ากันได้ นี่คือกฎของระบบทุน แต่เราทุกคนมีโอกาสรวยได้ ลองสังเกตว่าถ้าคนนึงรวยอีกคนนึงมักจะจนเสมอ

มีคนมาปรึกษาว่า อยากรู้ว่าจะจัดการปัญหานี้ยังไงดีคะ เป็นเรื่องเกี่ยวกับงานกลุ่มคือว่า ตอนนี้เรียนอยู่มหาลัย ปี 1 แล้วเราเลือกเรียนไม่ตรงสาย คือว่ามันมีงานกลุ่มเยอะมาก แล้วพอเราทำงานกลุ่มกับเพื่อนกลุ่มนี้ก็มาอยู่ตลอด มันไม่ช่วยเหลืออะไรเลยเอาแต่เรื่องตัวเอง แล้วเราก็ไม่ได้ใส่ร้ายเพื่อนเลยนะ แต่จากที่สังเกตคือมันไม่เอาไหนเลยจริง ๆ สักคน ทั้งกลุ่มมีอยู่ 6 คน มันเหมือนงานมาตกที่เราอยู่คนเดียว เวลามีงานอะไรเราก็ทำคนเดียวตลอด ไม่เคยถามว่าให้ช่วยอะไรไหม แบบมาตกลงหน้าที่รับผิดชอบกัน ซึ่งมันไม่มีเลย มันก็เลยเป็นการบังคับไปในตัวว่าเราต้องหาทางออกให้กับกลุ่มเอง แบ่งหน้าที่ก็มีคนทำบ้างไม่ทำบ้าง เหมือนสักแต่ว่าทำแค่นั้น มันเลยทำให้ตอนนี้รู้สึกเครียดที่เจอเรื่องแบบนี้ จะแก้ปัญหานี้ยังไงดีคะ

- ปัญหาใหญ่ที่สุดของวัยเรียนก็คือ งานกลุ่ม โดยเฉพาะกลุ่มที่ไม่สามัคคีกัน

- เอาจริงว่างานกลุ่มมันสะท้อนอะไรได้หลายอย่าง เช่น ความเมตตา การเสียสละ หรือว่าความรับผิดชอบ

- ใครทำใครได้ ให้ท่องไว้แบบนี้เลย ไม่ต้องใส่ใจว่าใครทำหรือไม่ทำ เพราะอนาคตมันไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะมีใครมาช่วยเรา

- จากประสบการณ์ในอดีตสมัยวัยเรียน มันก็มักจะมีคนที่ช่วยน้อยสุด เราก็ต้องช่วยเหลือด้านอื่น เช่น ซื้อข้าวซื้อน้ำให้ก็ยังดี

- ปัญหานี้ไม่สามารถแก้ไขได้ แต่ต้องใช้สติปัญญาขั้นสูงเพื่อเอาชนะอุปสรรคไปได้ ส่วนใหญ่ก็ต้องมองไกล ๆ แล้วก็อดทนให้มากที่สุด

ข้อความโพสต์จาก Ray Dalio ได้เขียนข้อความไว้ว่า "ไม่ว่าจะโดยอักษรหรือตัวแทนก็ตาม (ผ่านการอ่านการแจ้งข่าว คำอธิบายของการทำงานและอื่น ๆ) มันเป็นสิ่งที่เราใส่ไปในการทำงานอย่างชั่วคราวเท่านั้น มันเป็นสิ่งที่เราต้องมองไปยังการได้รับความเข้าใจที่ดีเพิ่มเติมมากขึ้นของสิ่งที่เรากำลังรับมือกับมันอยู่ ดังที่เรากำลังสร้าง คุณก็มักจะนำสิ่งที่คุณได้เรียนรู้มา แล้วก็ปรับใช้ ปรับปรุงแก้ไขให้มันเหมาะสมกับผลลัพธ์มากที่สุด"

- จงนำตัวเองให้ไปอยู่ในจุดที่เราจะรับความเจ็บปวดเพื่อที่เราจะได้รับความสามารถเพื่อให้ออกแบบในชีวิตได้ต่อไป

- ไม่มีอะไรจะขวางกั้นความเข้าใจต่อเหตุการณ์ได้มากเท่ากับ การเรียนรู้ต่อเหตุการณ์นั้น ๆ ได้เลย

- อย่าลืมว่ากระบวนการสร้างที่ดี ไม่ใช่การออกแบบแต่เป็นการมีสติตื่นรู้ว่าเรากำลังทำอะไรอยู่ แล้วเราจะได้อะไรกลับมาบ้าง

- ความรู้มันอยู่ตรงนั้นของมัน แล้วมันก็ขึ้นอยู่กับบุคคลนั้นว่าจะเล็งเห็นอะไรบ้างในสิ่งเหล่านั้น

- การรับสมัครคนเข้ามาทำงาน เราก็คงอยากได้คนที่รักในการทำงาน ฉันใดก็ฉันนั้นเราก็ต้องทำให้มันดีก่อน มันจึงจะมีคนเห็นค่าของคุณ

หนังสือ Chip War: The Fight for the World's Most Critical Technology ของ Miller Chris

- สงครามชิปนั้นเกิดขึ้นมาได้อย่างไร แล้วเราจะพบเจอสงครามนี้ไปอีกนานแค่ไหน

- เมื่อเรายึดหัวหาดของชิปได้ เราก็จะค้นพบว่าอำนาจการต่อรองของสงครามการค้านี้จะยิ่งทวีคูณขึ้น

- เกือบทุกอย่างที่ต้องใช้ปัญญาประดิษฐ์ เราจะต้องใช้ชิปเพื่อประมวลผล แล้วมันจะแทรกซึมอยู่ในทุกสรรพสิ่งต่อไป

- สงครามเย็นสู่สงครามเทคโนโลยี แล้วมันก็จะนำไปซึ่งสันติได้อย่างแท้จริงไหม มันจะขึ้นอยู่กับมนุษย์ว่าคิดอย่างไร

- ลองติดตามข่าวสารดูบ้าง เพื่อจะได้สังเกตเห็นว่าชิปมันมีอิทธิพลอย่างไรต่อชีวิตประจำวัน แล้วมันส่งผลเสียหรือดีมากน้อยเพียงใด

มีคนมาปรึกษาว่า เคยมีความรู้สึกว่าสูญเสียความเป็นตัวเองบ้างไหมคะ เมื่อก่อนเราคิดว่าเราเป็นคนเข้มแข็งและแข็งแกร่งในระดับหนึ่ง ลุยทุกอย่างเรื่องงานผู้คนไม่เคยสนใจใคร มุ่งมั่นคิดว่าทำได้ทุกอย่าง เรามีความคิดที่ว่าคนเราเกิดมาเท่าเทียมกัน สิ่งที่คนอื่นทำได้เราก็ทำได้ และเมื่อไม่นานมานี้เราก็เริ่มถูกคนอื่นกลั่นแกล้งและรังแก และเล่นกับเราแรงมาก จนเราคิดว่าเราจะเจอกับอะไรแบบนี้อีกไหม ใช้ชีวิตระแวงว่าหนักสุดจะไปถึงตรงไหน เราเหนื่อยกับสิ่งรอบตัว หมดไฟไม่ค่อยมีใจจะทำอะไรใหม่ ๆ และการทำงานในทุกวันนี้ก็ยังเจอกับคนพวกนี้ที่คอยขัดขวางเราตลอด เราพยายามข่มใจอยู่ ตอนนี้ก็รู้สึกทั้งโกรธและเกลียดแต่ทำอะไรพวกมันไม่ได้ มันก็ยังลอยหน้าลอยตาและหาเรื่องเราต่อไป พอเรานิ่งก็เอาใหญ่ พอเราคิดจะเอาคืนก็รู้สึกว่าไม่ควรทำ แฟนก็บอกว่าไม่ต้องทำอะไรให้นิ่งสยบความเคลื่อนไหวไป อยากรู้ว่าควรทำยังไงดีกับสถานการณ์นี้ดีคะ

- เมื่อเราสูญเสียความเป็นตัวเอง เราก็จำเป็นจะต้องจัดการกับความเป็นตัวเองให้ได้

- ไม่มีใครไม่เคยสูญเสียความมั่นใจในตนเอง แต่ชีวิตจะมาบอกกับเราว่าทุกอย่างเป็นเรื่องธรรมดา

- โต้คลื่นกับปัญหาไปให้ได้ คนที่แข็งแกร่งที่สุดจะอยู่รอดต่อไป ส่วนคนที่อ่อนแอก็จำเป็นต้องกลับบ้าน

- สังคมที่เราอยู่อาจจะไม่ใช่สังคมที่ดีที่สุด แต่อย่างน้อยเราก็ต้องอดทนเพื่อตามหาสังคมในฝันที่เราวาดเอาไว้

- ทั้งนี้ หากเราหมดกะจิตกะใจในการทำงานใดก็ตาม ให้ลองหาไฟฝันเพื่อเติมเชื้อเพลิงไปต่อ ไม่ต้องกลัว กล้าเข้าไว้

ข้อความโพสต์จาก Ray Dalio ได้เขียนข้อความไว้ว่า "ยิ่งเราสามารถวาดภาพของสถานการณ์ได้อย่างชัดแจ้ง คุณจะโน้มเอียงในการออกแบบการวางแผนได้ การวาดภาพที่ให้มันเกิดขึ้นได้นั้น มันจะเกิดจากสิ่งที่เราหมั่นสร้างมันขึ้นมา มันคือแผนผังของจิตใจที่เป็นระบบ จดจำเอาไว้ว่าบางคนมักจะทำได้ดีหรือแย่ในการวาดภาพซึ่งเป็นเรื่องปกติ แล้วการที่เราจะรู้ว่าการประเมินความสามารถของตนเองหรือของผู้อื่น มันก็จะขึ้นอยู่กับความแม่นยำในการวาดภาพของผู้คนที่ผ่านมา เพื่อไปยังการสร้างแผนของชีวิตขึ้นได้"

- จงจดจำไว้ว่าการจะสร้างแผนของชีวิตให้ดีนั้น ควรจะเป็นหนึ่งเดียวกับบทหนัง

- จุดเริ่มต้น กลางเรื่องแล้วก็ตอนจบ จำเป็นจะต้องสอดคล้องกันเป็นเนื้อเดียวกัน

- ลองฝึกฝนที่จะวาดภาพของชีวิต ไม่ใช่เอาแต่อยู่กับปัจจุบันหรืออดีต จนลืมการวางแผนของอนาคต

- ปีหนึ่งที่ผ่านไปทุก ๆ ปี เราได้ทำอะไรให้ชีวิตนั้นดีขึ้นบ้าง หรือว่าเราก็แค่ปล่อยวางมันทิ้งไป

- สำรวจตัวเองอยู่เนือง ๆ ไม่จำเป็นต้องไปตีอกชกหัวมาก ใช้ชีวิตให้ดีที่สุดในแบบฉบับของตัวเอง

หนังสือ Tell Me What You Want: A Therapist and Her Clients Explore Our 12 Deepest Desires ของ Charlotte Fox Weber

- สังเกตอากัปกิริยาของตัวเองอยู่เนือง ๆ ว่าในแต่ละวันมีความรู้สึกนึกคิดอย่างไรบ้าง

- เฝ้าติดตามอาการของตัวเองว่า ดีขึ้นหรือแย่ลงอย่างไร ความรู้สึกจะเป็นตัวบ่งชี้ที่สำคัญ

- อยากได้อะไร ปรารถนาสิ่งใด สิ่งนั้นจะกำหนดความรู้สึกมวลรวมว่า เราจะเป็นผลผลิตของสิ่งนั้นเสมอ

- บางครั้งการที่เราเติบโตมา แต่ว่ามันก็อาจจะดูจืดชืดกับความฝันในวัยเด็ก แต่มันย่อมสลักสำคัญที่มองย้อนกลับไป

- นักจิตบำบัดจะพยายามนั่งในใจของคนไข้ โดยที่เขาจะไม่ตัดสิน ไม่ได้คุกคาม แล้วก็พร้อมกับเคารพทุกความรู้สึกของเรา

มีคนมาปรึกษาว่า สวัสดีครับ ผมอายุ 22 ปีครับ ช่วงนี้ผมรู้สึกว่าตัวเองโตเร็วกว่าคนรอบตัวเยอะมาก ผมทำงานตั้งแต่อายุ 16 ปี จริง ๆ ก็รู้สึกว่าตัวเองทำอะไรก่อนวัยมาตลอด แต่ช่วงนี้ผมกลับรู้สึกต่างไปครับ ก่อนหน้านี้รู้สึกโตแค่เพราะได้ทำงานก่อน ได้ใช้เงินที่ตัวเองหามาเอง แต่ช่วงนี้ผมรู้สึกโตขึ้นเพราะเริ่มอยู่ในช่วงที่จริงจังขึ้นในหลาย ๆ ด้าน การงาน การเรียน การใช้ชีวิต หลาย ๆ เรื่องผมต้องรีบเรียนรู้เอง ทำเอง คิดเอง รู้ตัวอีกทีผมรู้สึกหันไปปรึกษาใครไม่ได้แล้วครับ เมื่อก่อนถามใครเขาก็จะบอกได้ว่าต้องทำยังไง แต่ช่วงนี้ผมได้แต่กำลังใจมา เพราะผมรู้มากกว่าคนรอบข้างไปเรียบร้อยแล้ว พอเป็นแบบนี้ผมจึงขาดคนให้คำปรึกษา ทำอะไรต้องคิดเอง ทำเองทั้งหมด มันเลยรู้สึกเหนื่อยมาก ๆ ครับ ผมพูดแบบนี้แล้วอาจจะมีคนมองว่า ผมอีโก้เยอะนะครับ แต่ผมยอมรับก่อนครับว่าผมไม่ได้เก่ง หรือฉลาดอะไร ผมโตในครอบครัวที่ไม่ได้มีความรู้อะไรมาก คนรอบตัวเพื่อนก็โตตามวัยครับ ไม่มีใครต้องโตมาสู้ชีวิตเหมือนผม ผมรู้สึกการเติบโตมันยากแล้วก็น่ากลัวมากเลย เหมือนผมต้องแบกภาระทุกอย่างอยู่คนเดียว มันไม่ใช่ว่าเราไม่ไว้ใจคนรอบข้างนะครับ ผมลองทำทุกทางแล้ว แต่สิ่งที่ได้กลับมา มันไม่เท่ากับที่ผมคิดได้เองจริง ๆ เหมือนว่าเขาไม่รู้เขาเลยตอบไม่ได้ ซึ่งมันก็ไม่ใช่ความผิดเขา แต่ความหนักใจมันมาอยู่ที่ตัวผมเอง ประเด็นจิตใจความคิดมันอธิบายลำบากจริง ๆ ครับ แนะนำผมได้นะครับ

- ปัญหามี 2 มุม คือมุมที่ดีและมุมที่ไม่ดี ซึ่งปัญหานี้เป็นมุมที่ดี เราจึงไม่ต้องหนักใจอะไรมากมาย

- หากเราอยู่จุดที่ใครก็ให้คำปรึกษาเราไม่ได้ นั่นเป็นนิมิตหมายที่ดีมาก เพราะมันคือเราต้องเป็นผู้สอนคนอื่นแล้ว

- ลำดับขั้นของชีวิตก็มีอยู่ 2 ระดับใหญ่ ๆ ก็คือ เราเป็นภาระ กับเราแบกภาระ เราต้องเลือกว่าจะเป็นคนแบบไหน

- คนที่สู้ชีวิตมาตั้งแต่เด็ก แบบสู้ด้วยปัญญาจริง ๆ เราจะเข้าใจชีวิตว่า ปัญหามีไว้ให้แก้ไขและปัญหามีไว้ให้หาทางออก

- ทุกปัญหามันมีทางออกหมด แต่การที่เราอยู่ในจุดที่ไม่สามารถปรึกษาใครได้แล้ว มันอาจจะขึ้นอยู่กับประสบการณ์กับอายุของเราด้วย