The Film Pit

Ομηρικές, μυθικές, ξέφρενες, αιματοβαμμένες, ΤΙΤΑΝΙΕΣ μάχες έχουν καταγραφεί ένα σωρό. ΜΑΧΕΣ ΝΑ ΔΕΙ ΤΟ ΜΑΤΙ ΣΑΣ. Αλλά ελάχιστες συγκρίνονται με αυτές που στήθηκαν γύρω απο το Ντόνκεη Κονγκ και συγκεκριμένα ανάμεσα σε έναν υπέροχο δασκαλάκο και ένα ακόμα πιο υπέροχο αλλά και σιχαμερό σωσία του Τζόνι-Κας-αν-ο-Τζόνι-Κας-έπαιζε-σε-χερ-μέταλ-μπάνδα-και-ήταν-πρωτοξάδερφος-του-αυτοκράτορα-Πάλπατιν.

Ένα ντοκιμαντέρ για αρχόντους, ένα οριακά Σπάηναλ Ταπ για μπλιμπλίκια, το King of Kong, μας βυθίζει στον αδυσώπητα σκληρό κόσμο του competitive gaming, εκεί που όλα φαντάζουν μάταια αν δεν κοιτάς στα μάτια το kill screen, εκεί που τα γιουσουφάκια μπλέκονται με τους αγνούς παίκτες και οι απάτες με τα όνειρα της πρωτιάς.

Τι να λέμε τώρα, μιλάμε για ποίηση.

Σε άλλα νέα, αυτή την εβδομάδα ξεκίνησε το νέο ποντκαστ της Sacred Belt Recordings, το Κάτι Να Καίει με την Ελίνα Δημητριάδη και τη Γεωργία Φέκου. Ψάχτε το σε όλες τις γνωστές πλατφόρμες.

Νεαρή μάγισσα με νεύρα και κακά σχέδια (τα νεύρα μάλλον λόγω κάκιστης περούκας) κάμει χαμό στα παλιά αλλά τήνε παίρνουν πρέφα οπότε και έρχεται στα σήμερα επειδή μπορεί.

Τα σήμερα είναι η Νέα Υόρκη των 80ς. Μαζί της φέρνει:

- κοντό μαλλί

- δερμάτινα

- έξι στήθια

- και γυπαετική πρακτική που θα ζήλευε και ο Πέπε Λε Πιού.

Θα καταφέρει να ολοκληρώσει τα σατανικά σχέδιά της; Μας ενδιαφέρει;

Σταθμός Α στο μεγάλο ταξίδι του Στυλιανού Καρακάση προς το τέλος της σεζόν.

Ομάδα επίλεκτων Γιοκαρίνηδων, Γόηδων και γενικών Μουσάτων πάει Βιετναμ να σώσει κάτι μόμολα, αλλά ο παλαιός της ομάδας παθαίνει ζουγκλο-φήβερ (οβ σορτς), παραμένει εκεί και μεταμορφώνεται σε ντραγκ οβερλορδ.

Χρόνια μετά, ο πιο μαλλιά-φανέλα-τρέλα της ομάδας καλείται απο την CIA να ξαναπάει στην ζούγκλα, να τονε βρει και να τον κάνει:

1. ντα

2. νεκρό

3. να επανέλθει στην τάξη

4. έναν συνδυασμό απο τα παραπάνω.

Στον δρόμο του θα συναντήσει σεξ γουόρκερς που γίνονται όπλα, σεξ γουόρκερς που κρατάνε όπλα και σεξ γουόρκερς που κοιτάνε όπλα. Μια πολεμική ταινία που δεν έχει να ζηλέψει τίποτα απο μια άλλη πολεμική ταινία (κάποια, δεν χρειάζεται να γίνομε συγκεκριμέην), ένα έργο ζωής και μια έκφραση τέχνης που πάνω απο όλα μας κάνει να σκεφτούμε:

Τελικά, στο Βιετνάμ απο ποιο μήκος τρίχας και πέρα έτρωγες φυλάκα;

Τι παίρνεις όταν συνδυάσεις τους σπουδαιότερους εκπροσώπους του ΠΡΟΥΣΠΛΟΗΤΕΣΙΟ, τα τιτάνια ανδρόβυζα του Μπόλο Γιανγκ, ράντομ γυμνές κορασίδες στην παραλία της Νέας Μάκρης (περίπου) και μερικά από τα πλέον ξεχειλωμένα αντρικά σώβρακα;

Μα το ΜΑΟΥΝΤ ΡΑΣΜΟΡ του είδους φυσικά.

Ένα υπέροχο τα-λέμε-μετά στους Μπρουσοκάτηδες του ονείρου πριν πέσουμε πάλι στην αγκαλιά των Νίνια.

Ήταν πραγματικά όλοι τους υπέροχοι.

Ενζο Καστελάρι ιζ μπακ και πέφτουμε πάλι με τα μούτρα στα Ραμπο-τάστικ ιταλιάνικα έπη. Νεαρός συναισθηματίας (μα και νταμάρι) πάει στην ζούγκλα (όχι με τον Ταρζάν) δια να διαδώσει την γνώση της σφεντόνας.

Βαριεστημένοι κομπάρσοι, σφαίρες που πέφτονε σαν το χαλάζι, μια νταμπλ έητζεντ και στην μέση ένα βρωμερό κομμουνιστικό φίδι (ΠΟΙΟΣ ΝΑ ΤΟ ΕΛΕΓΕ), συνθέτουν ένα μωσαϊκό δράσης για ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΛΙΓΟΥΣ. Όχι αλήθεια, είναι για λίγους. Όσο το δυνατόν λιγότερους.

Μπόνους κανονάκι το πιο άκυρο σάουντρακ εβερ.

H as-lo-as-lo-fi-gets κλωτσιά στα μούτρα του Buddy Giovinazzo καταφτάνει με άγριες διαθέσεις στο αγαπημένο σας ημι-υπόγειο.

Μια ταινία ορισμός του αμερικάνικου εφιάλτη (σε όνομα και ουσία), το Combat Shock καταφέρνει τόσα χρόνια μετά την κυκλοφορία του να κρατιέται φρέσκο και σύγχρονο, χωρίς να χάνει ίχνος απο την αγριάδα και την raw-as-all-fuck ενέργεια που είχε στα 80ς.

Ο Φράνκι γυρίζει καμένος μέχρι το μεδούλι απο το Βιετνάμ και σύντομα μεταφέρει όλη την κόλαση που έζησε στα διαλυμένα πεζοδρόμια του Στάτεν Άηλαντ. Και αυτό είναι όλο. απο σενάριο γιατί αυτό χρειάζεται για να κάνει ο Buddy το κομμάτι του.

Σίγουρα μια ταινία που δεν βλέπεις για να περάσεις καλά, αλλά σίγουρα μια ταινία που βλέπεις όταν θες να θυμίσεις στον εαυτό σου, ότι δεν χρειάζεσαι απαραίτητα πολλά χρήματα όταν έχεις όραμα and no intention of pulling any fucking punches.

Και φτάνει λεπον η στιγμή για άλλο ένα λαηβ κομεντέρι σέσιο, ένα γουοτς αλονγκ ΣΕΝΙΟ, ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟ ΚΑΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΟΛΑ ΠΧΙΟΤΙΚΟ.

Γιατί όμως χρειάστηκε τόσος καιρός για να πιάσουμε στα ιδρωμένα μας χέρια, το feeders 2, την (ΙΣΩΣ) σπουδαιότερη στιγμή στην κινηματογραφική (που λέει ο λογος) καριέρα των αδερφών Πολόνια;

Καταρχάς ΠΟΛΛΑ ΡΩΤΑΤΕ. Κατά δεύτερον ΓΙΑΤΙ ΕΤΣΙ ΘΕΛΟΜΕ.

Κατά τα λοιπά πείτε και κανένα φχαρστώ που σας δώνουμε δώρο χριστουγεννιάτικο ΑΝΤΕ ΠΙΑ.

Σας αφήνουμε το ηχητικό εδώ γιατί κάποιοι μισότρελοι από εσάς το ζητάτε, αλλά, μπορείτε και να ΔΕΙΤΕ ΤΟ WATCH ALONG ΕΔΩ.

O φόλα υποτιμημένος αλλά φανατικά πιστός υπηρέτης του action cinema σε όλες του τις μορφές Αλβέρτος Πάγιουν, επιστρέφει στο υπόγειο, αφήνει στο ντουλάπι την ασπίδα του Κάπτεν Αμέρικα και κάμει το φόκους στην ίσως πιο ολοκληρωμένη στιγμή της καριέρας του με το Νέμεσις, ένα σαημπερ-πανκικό, low-budget, high cinematic stakes κομψοτέχνημα που θέλει να πει πολλά, ίσως να μην καταφέρνει πάντα, αλλά διατηρεί απαράμιλλο στυλ και πένταλ-του-δε-μέταλ ακσιονιές που όχι μόνο ζήλεψαν αλλά και αντέγραψαν πολλές παρόμοιες παραγωγές που ακολούθησαν.

Με τον Ολιβιέ ΓΚΓΚΓΚΓΚΓΚρούνεγγγγγγ στην θέση του πρωταγωνιστή, το καυτό χοτ-ροντ του Πάγιουν αναζητά και οφείλει να πάρει μια τίμια επανεξέταση, ένα πιο ειλικρινές ΑΣΕΣΜΕΝΤ απο το φθηνότατο "νταημ στορ μπλέηντ ράνερ" που έχει λάβει ανά τα χρόνια και ΠΟΥ ΑΛΛΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΟ ΠΕΤΥΧΕΙ ΑΥΤΟ ΑΝ ΟΧΙ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΖΕΣΤΗ ΑΝΧΑΛΙΑ ΤΟΥ ΦΙΛΜ ΠΙ;

Άλμπερτ, ΓΙΟΥ ΑΡ ΛΟΒΝΤ.

Ο σπουδαίος, σεξουαλικος και πάντα ξυλοφορτωτικος Ρούντι Ρεη Μουρ επιστρέφει ως Ντόλεμαητ (πείτε με και Σούπερ Νταβατζή) για να πολεμήσει λευκούς μπάτσους, λευκούς εγκληματίες και στενά εσώρουχα.

Ένας ΘΡΥΛΟΣ του blaxploitation, ένας αρχιερέας του χιπ χοπ και της κωμωδίας, ένας ΤΙΤΑΝΑΣ του ερωτισμού. Από εμάς. Για εσάς.

Εν όψει της αρχής του δεύτερου σκέλους της όγδοης σεζόν, σας έχουμε ένα σφηνάκι πόντ έτσι για απεριτίφ. Νέα από το FULL MOON FILM MARATHON, απντέητ που κανείς δε ζήτησε, αλλά και δημοσιογραφική χαμαλοδουλειά μεγατόνων ΓΙΑΤΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΟΛΥΤΑΛΑΝΤΟΙ.

Κατα τ' άλλα, από βδομάδα θα είμαστε πίσω στα γνώριμα λημέρια του Φιλμπιτ, με μια σειρά ταινιών-λεκούμια.

ΚΑΛΟ ΧΕΙΜΩΝΑ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ

Σπέσιαλ μπόνους τυρογαριδάκι επεισόδιο με απευθείας (περίπου) σύνδεση με το φουαγιέ του Cinobo Πατησίων.

Ο Στέλιος και ο Αχιλλέας, στο ρόλο των δαιμόνιων ρεπόρτερ, κατέβηκαν με τα συμπράγκαλά τους σε ένα λιιιίγο μεγαλύτερο υπόγειο από αυτό που έχουν συνηθίσει, και πιάσαν κουβέντα με τον διευθυντή προγράμματος του σινεμά Άκη Καπράνο.

Με soft jazz ηχητικό φόντο, η κουβέντα πήγε προς τον τρόμο και τα φραντσάιζ του, τον Έμπερτ η Ήμπερτ ή πως διάολο το λένε το μακαρίτη αλλά και το πως είναι να τρέχεις ένα σινεμά.

Όλα αυτά, εν όψει του αφιερώματος FRIDAY THE 13th την Παρασκευή και 13 και Σάββατο 14 Δεκέμβρη. Θα προβληθούν τα τέσσερα πρώτα μέρη της δωδεκαλογίας που άφησε ιστορία στο σλάσερ ιδίωμα και θα είμαστε και εμείς εκεί, για να προλογίσουμε το πρώτο και το τρίτο μέρος της σειράς.

Τσιμπήστε εισητήρια από εδώ και ετοιμαστείτε για Τζεησονιάδα ολκής.

Η διαρκής μάχη της εργατιάς κόντρα στο κεφάλαιο, η διαρκής μάχη του Ντένις Χόπερ κόντρα στο ΓΙΑΤΙ-ΠΗΡΑ-ΑΥΤΟΝ-ΤΟΝ-ΡΟΛΟ, η διαρκής μάχη του Στίβεν Ντόρφ κόντρα στο ΕΙΜΑΙ-ΩΡΑΙΟΣ-ΓΙΑΤΙ-ΔΕ-ΜΕ-ΘΕΛΟΝΕ και άλλα τέτοια όμορφα.

Διάστημα, μπύρες, ίντριγκα και φονικές μηχανές.

Πραγματικά δεν του λείπει τίποτα.

Στο παρελθόν που είναι ένα εναλλακτικό μέλλον οι ρούσκι τα έκαμαν όλα ίσωμα και οι ΗΠΑ έχουν για βασιλιά τον Έλβις μόνο που ο Έλβις τα κακαρωην και ο Μπαντι Χόλι θέλει να του παρει το πόστο.

Όλα τα παραπάνω με φόντο την ερημιά του Ντεθ Βάλεη και το όνειρο μιας παραγωγής με ελάχιστα χρήματα αλλά άπειρη φιλοδοξία.

Το Six String Samurai είναι εδώ, είναι ο ΟΡΙΣΜΟΣ του καλτ αριστουργηματος και ο ΟΡΙΣΜΟΣ της ταινίας Φιλμ Πιτ.

ΗΝΤΖΟΙ

Μια ταινία βασισμένη σε μια ιστορία του Στήβεν Κινγκ, μόνο που δεν είναι βασισμένη σε ιστορία του Στήβεν Κινγκ, αλλά να το είπανε έτσι μέχρι που ο Στήβεν Κινγκ τους είπε να μην το λένε και δεν το λέγανε, μέχρι που βγήκε η ταινία στα βίδεο, οπότε το ξαναλέγανε και ο Στήβεν τους ειπε ΡΕ ΜΑΛΑΚΕΣ ΤΙ ΣΑΣ ΕΙΠΑ ΓΑΜΩ ΤΟ ΚΕΡΑΤΟ ΜΟΥ και αυτοί είπαν νομίσαμε μόνο να μην το λέμε όσο είναι στους σινεμάδες και ο Στήβεν τους είπε ΟΧΙ ΕΝΝΟΩ ΓΕΝΙΚΑ, ΜΗΝ ΤΟ ΛΕΤΕ ΓΕΝΙΚΑ και αυτοί είπανε έλα μωρέ πως κάνεις έτσι και ο Στήβεν είπε θα σας παω στα δικαστήρια και αυτοί είπαν εντάξει τώρα υπερβολές.

Και τελικά τους πήγε.

Αυτό ακριβώςτιποτάλλο.

Ο Μπρουζλίς απόθανε, αλλά αυτό σημαίνει ΝΤΕ ΚΑΙ ΚΑΛΑ ότι πρέπει να μην υπάρχει ο Μπρουζλίς; ΟΧΙ ΒΕΒΑΙΑ.

Αυτό είπανε μέσες-άκρες διάφοροι ΒΙΖΙΟΝΕΡΙΖ του ασιατικου κινηματογράφου (ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ) όταν απόθανε ο Μπρουζλίς και έσιασαν το σκατιανό, ανίερο, ανήθικο, ξεφτιλάμενο και ΑΠΟΛΥΤΑ υπεροχόνιο είδος του ΠΡΟΥΣΠΛΟΤΕΣΙΟ.

Το οποίο μας έδωσε τι μας έδωσε; Καμιά 300ρια ταινίες, άπειρα word-plays με τους τίτλους ταινιών του μακαρίτη και ΑΥΤΟ ΕΔΩ, που πολλές ψυχές αναφέρουν συχνά ως το χειρότερο προιον του είδους.

ΑΙΣΧΟΣ λεμε εμείς. Γιατί εδώ μιλάμε για ντοκιμαντέρ. Ερευνητικό ρεπορτάζ που θα ζήλευε και ο Χαρδαβέλας, αποκλειστικές συνεντεύξεις που θα ζήλευε και ο Θέμης Γεωργαντάς, αληθοφανή πλάνα ΑΠΟ ΑΚΤΣΟΥΑΛ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΑ που θα τα έγλεπε ο Ευαγγελάτος και στο επόμενο πλάνο θα ήταν και ο ίδιος μέσα.

Δηλαδή όταν κάνει ο Ατέμπορος αυτά με τους λιόνταρους είναι καλά;

ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ. ΑΚΟΥ ΕΚΕΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ.

ΑΣΚΕΤΟΙ

Για να μην χαλάσομε τελείως την ροή των ποδκαστ ΠΟΥ ΜΕ ΤΟΣΟ ΚΟΠΟ ΧΤΙΣΑΜΕ ΚΑΙ ΑΣ ΜΗΝ ΜΑΣ ΤΟ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ, ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΘΕΟΙ ΤΟΥ ΠΟΔΚΑΣΤΙΝ, βρισκόμεθα εδώ με ένα ΕΚΤΑΚΤΟ Φιλμ Πιτ, μιας και λόγω εργασιών δεν μποράμε ούλοι να είμαστε στας Αθήνας.

Αυτήν την εβδομάδα λοιπόν, τραβάμε ελαφρό χειρόφρενο και κοιτάμε τις ταινίες που μας ΑΡΕΖΑΝ μέχρι στιγμής μέσα στο 2024. Συμφωνάμε σε όλα; Διαφωνάμε σε όλα; Συμφωνωδιαφωνάμε σε όλα; Και τελικά ΕΧΟΥΜΕ ΔΕΙ ΚΑΜΙΑ ΤΑΙΝΙΑ του 2024, ή είμαστε τίποτα μαλάκηδες;

Αυτά και άλλα τόσα, στο σημερινό πεσόδιο, γιατί η δουλειά στο ημι-υπόγειο δεν σταματά ποτές.

Πρώτη επίσκεψη ενός ΙΕΡΟΥ ΤΕΡΑΤΟΣ του εξπλοητέσιο στο υπόγειο της Κυψέλης και ΝΤΡΟΠΗ που αργήσαμε τόσο.

ΧΑΟΥΕΒΕΡ.

Ο Μόνταγκ, ή αλλιώς ένας σχιζοφρενής δολοφόνος που δεν κωλώνει είναι εδώ για να δείξει πως όταν έχεις όραμα στην σόουμπηζ τότε μπορείς να πας ΠΟΛΥ μακριά.

Μέχρι τουλάχιστον να σε πετάξει στην φωτια ένα σιχαμερό ΑΡΔ-άκι, αλλά ακόμα κι έτσι πας να το γυρίσεις αλλά μετά πάλι μια ΚΑΚΙΣΤΡΩ στο χαλάει.

Γενικά να ξέρετε τηνε πολεμάνε την τέχνη τα ξένα κέντρα αποφάσεων.

Ένας πολυτάλαντος πολυθεσίτης που πάλεψε για την κινηματογραφικη του διάκριση και την μουσική του αποθέωση, ο Κλιφ Τουεμλοου εισβάλει στο αχανές αρχηγείο της sacred belt για να δοξαστεί όπως του αρμόζει.

Αποφυλακισμένος πρώην πορτιέρης και γενικως βασταγερός, αρχινάει έναν τελευταίο χορό με γυναίκες, βία, ποτά και μαλάκηδες, γιατί αν ειναι να κάμεις έξοδο Μεσολογγίου δεν μπορείς να τηνε κανεις με ηρεμία και ευγένεια.

Μεγάλε Κλιφ πόσα ήξερες και πόσα ήθελες να μας μάθεις.

Το απόλυτο τόσο-αληθινό-που-δεν-μπορεί-να-είναι-αληθινό μουσικό ντοκιμαντέρ κατεβαίνει επιτέλους τα σκαλιά της Sacred Belt Recordings για να εξεταστεί όπως του αρμόζει.

Με την κυκλοφορία του Dig! XX να πλησιάζει αναρωτιόμαστε αν τελικά:

Και τελικά, θυμάται ο Άντον τον Αχιλλέα;

Μεγάλα ερωτήματα σε ένα έξτρα σπέζιαλ ποδκαστ με ΜΠΟΝΟΥΣ ΚΑΛΕΣΜΕΝΕΣ

Στις 19/08 τo Film Pit προσγειώνεται στο ΚΠΙΣΝ για να «ντύσει» την Πανσέληνο του Αυγούστου με ταινίες από το κινηματογραφικό του μπαούλο σε ένα μαραθώνιο ταινιών με 80s νοσταλγία. Τέρατα της μυθολογίας, αυτοκίνητα χωρίς φρένα, καημπόηδες χωρίς άλογα, διάλογοι με αξέχαστες ατάκες, αγωνία, δράση, ψυχεδέλεια και μια μεταμεσονύχτια έκπληξη σας μπονους κανονάκι περιμένουν.

Σε αυτό το Αυγουστιάτικο σπέσιαλ, ο Ατσιλέας, μόνος κι έρημος στο υπόγειο της Αγίας Ζώνης, σας παίρνει από το χεράκι για μια γύρα στις ταινίες που επιλέξαμε για σας.

ΚΑΙ ΕΠΙΣΗΣ βρισκει την ευκαιρία να ρίξει και λίγο φως σε έναν σημαντικό συντελεστή από την κάθε ταίνια γιατί πως αλλιώς θα περάσει η ώρα μεσημεριάτικα το φελέκι μου μέσα.

Αλήτης-ρουφιάνος-δημοσιογράφος καταγράφει τα γεγονότα, κάμει τον ωραίο και γενικά είναι the-man-about-town, μέχρις που συναντά συμπαθή μα και κατατρεγμένη σίγκολ μάνα και μέσω της επαφής του με αυτήνα και τον γιόκα της, ανακαλύπτει την ψυχή του, μα και την ανάγκη του πάρει θέση και όχι απλά να καταγράφει.

Η ταινία ξεκινά ανάποδα οπότε δεν είναι σποηλερ να σας πούμε ότι το ειδύλλιο και οι ζωές των δεν καταλήγονε και πολύ καλά, αλλά μπροστά στον έρωτα τι είναι άραγες ο θάνατος φίλες και φίλοι.

Ολτέρνατιβλι, μιλάμε για την τελευταία ταινία της σεζόν, μιλάμε για την ταινία με την οποία κλείνουμε την Σελεκσιόν-Ντε-Στελιός-Καρακασής και μιλάμε για την ταινία που μας πάει ένα βήμα πιο κοντά στο τέλος του 2024, αλλά και στο τέλος της παραμονής μας στο μυθικό ημι-υπόγειο της Αγίας Ζώνης.

Νόημα, κοινωνική κριτική, ο ορισμός του blurring the lines και ένας δημιουργός with more than a little to say, κινούνται κάπου στο μπακράου.

Σήσον Φωτο Φίνις.

Πρώτο επεισόδιο της νέας σειράς του Film Pit, όχι τόσο επειδής θέλαμε να τήνε κάνουμε, αλλά περισσότερο επειδή είμαστε ανοργάνωτοι και επειδής ο βιντεογράφος με τον οποίο συνεργαζόμαστε μας έχει γράψει στα παλιά του παπούτσα.

Επίσης και. Θέλαμε μια "γεφυρα" για να περάσουμε στην επόμενη σεζόν.

Πρώτη καλεσμένη σε αυτήν την σειρά το λοιπόν η Ιωσηφίνα Γριβέα, που τα κάνει ούλα και συμφέρει. ΚΑΙ κριτικός κινηματογράφου είναι ΚΑΙ συντάκτρια είναι ΚΑΙ ιέρεια της ποπ κουλτούρας είναι ΚΑΙ ποντκάστερ είναι ΚΑΙ ψηφοφόρος στις Χρυσές Σφαίρες είναι ΚΑΙ τηλεοπτική περσόνα (χαίρε WatchNext) είναι και γενικά ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΕΝΤΑΞΕΙ ΑΤΟΜΟ ΑΣΟΥΜΕ, πως να το θέσουμε καλύτερα;

Τήνε ρωτάμε, απορεί και γελάει, την ακούμε "α ναι, έχεις δίκιο" λέμε, τρώμε κάτι πατατάκια, πίνουμε κάτι καφέδες, ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΜΕΓΑΛΟ ΕΜΠΑ. ΗΝΤΖΟΙ.

Δεν συμβαίνει συχνά να κατεβαίνει τα σκαλιά του ημι-υπογείου μια απο τις καλύτερες ταινιες sci-fi τρόμου όλων των εποχών.

Μια ταινία που δίκαια έχει χαρακτηριστεί "ορόσημο" και "θρυλική".

Μια ταινία που μέχρι και σήμερα διδάσκεται ως παράδειγμα σεναρίου, μοντάζ και ειδικών εφέ.

Μια ταινία που είναι τόσο άκοπα άψογη που σε κάνει να μην θες να ξαναδείς οτιδήποτε άλλο, γιατί η σύγκριση είναι κατάφορα άδικη.

Όλα τα παραπάνω θα μπορούσε άνετα να τα έχει γράψει ο Τσαρλς Μπάντ για το Parasite αλλά δεν το έκανε. Και αν θέλετε την άποψή μας, μαλακία του. Εμείς θα τον στηρίζαμε.

Καλά εντάξει, το "στηρίζαμε" ίσως να είναι κάπως υπερβολικό. Αλλά σίγουρα θα κοιτούσαμε με υποστηρικτικό βλέμμα προς την γενική του κατεύθυνση. Ναι, αυτό θα κάναμε.

Είναι το λιγότερο που αξίζει σε αυτό το διαμάντι.

Σο Κοσούγκι ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ.

Τόσο απλά τόσο, τόσο μπαμπακερά.

Ο σπουδαιότερος των νίνια, ο αρχιερέας των σούρικεν, ο σομελιέ των ασιατικών beatles cut ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ ΔΙΑΟΛΕ. ΣΤΗΝ ΚΥΨΕΛΗ. ΜΑΖΙ ΜΑΣ.

Σε μια επική ορθοπεταλιά, μια από τις καλύτερες στιγμές της καριέρας του, pulling no punches και παίρνοντας εκδίκηση γιατί οι ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ ΕΙΝΑΙ ΜΑΛΑΚΗΔΕΣ. Και αυτά. ΑΥΤΑ.

Σο Κοσουγκι ΣΕ ΑΓΑΠΑΜΕ.

Μια ταινία που ξεκινά με πολλαπλά θανατικά και το fat shaming ενός μικρού παιδιού μπορεί να είναι κάτι λιγοτερο απο οσκαρική;

ΚΙ ΟΜΩΣ ΜΠΟΡΕΙ.

Διότι το Τέντακλος καταφέρνει να κοιτάξει στα μάτια την τρομακτική οροσειρά Νάηστικ και να πει με θάρρος: "θα την κατακτήσω". Άσχετες μιουζικές με την εξέλιξη της ταινίας, χαρακτήρες που τους βλέπεις μια φορά και μετά τους ξεχνάς, ένα επιστήμονας που γουστάρει (ενδεχομένως σεξουαλικά) τις φάλαινές του, ο Κώστας Χαρδαβέλας της Αμερικής και στην μέση ένα χταπόδι γίγας που ΞΕΚΑΘΑΡΑ του αρέσει να παίρνει μάτι περισσότερο και απο τον Κώστα Τουρνά στο βίντεο κλιπ της αξέχαστης επιτυχίας του "Όμορφη".

Αυτό είναι το Τέντακλος.

Χωρίς φόβο και χωρίς ΙΝΤΣΑ πάθους.

Η εν λόγω ταινία, είναι θα λέγαμε ΜΙΑ ΑΚΟΜΗ ταινια που σε έναν ιδανικό κόσμο ΦΤΙΑΧΤΗΚΕ για να δώσει ζωή και σφυγμό στο σπουδαιότερο πόδκαστ στην ευρύτερη περιοχή της Αγίας Ζώνης.

Μιλάμε εντωμεταξύ για μια ταινία που τα έχει όλα. ΟΛΑ. Τσαμπουκάδες έχει, κωμωδία έχει, άκσιον έχει, ΟΜΟΡΦΑ παιδιά έχει, ΜΑΛΑΚΕΣ έχει, ΤΟ ΠΙΟ ΠΡΩΤΟΤΥΠΟ ΣΕΝΑΡΙΟ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΠΟΧΩΝ ΤΟ ΕΧΕΙ, πιθανή σύνδεση για ένα σπίνοφ του Τζουράσικ Παρκ (οπως πρέπει να έχει ΚΑΘΕ ταινία που σέβεται τον εαυτό της) έχει, ΤΙ ΑΛΛΟ ΝΑ ΘΕΛΕΙ ΚΑΝΕΙΣ;

Ίσως ένα μπουκάλι τζιν και μια χουφτα μυοχαλαρωτικα αλλά νταξει, αυτά περισσότερο για την φάση.

Ένα έξτρα σπέσιαλ-σπέσιαλ για να σας πούμε καλό καλοκαίρι, ερχόμαστε ως μάρτυρες υπεράσπισης ταινιών που χλευάστηκαν, ΕΣΤΑΥΡΩΘΗΚΑΝ και χαρακτηρίστηκαν για διάφορους λόγους "κακές", "'άθλιες" ή/και "αποτυχημένες".

Οπλισμένοι με 3 ταινίες each, ο Στέλεος, ο Ατσιλέας και ο Ασημάκης επιχειρούν να ΣΩΣΟΥΝ και να αθωώσουν μικραί και μεγάλαι παραγωγαί και στην πορεία ΙΣΩΣ, λέμε ΙΣΩΣ να πείσουν και εσάς για τα λεγόμενά τους, μήπως και αισθανθούν ΛΙΓΟΤΕΡΟ άθλιοι.

Θα αποτύχομε ασφαλώς, αλλά ακούστηκε ωραίο το παραπάνω.

Επίσης και. Μπόνους κανονάκι. Όλσο δις.

ΤΖΟΝ ΤΡΑΒΟΛΤΑ.

Και τα λέμε σε περίπου έναν μήνα.

Ένας Ζαν Κλοντ χαμένος στις καταχρήσεις, ένας Ραούλ Τζούλια στα τελευταία χιλιόμετρα της ζωής του και μια παραγωγή χαμένη στην υγρασία και σε ένα ανύπαρκτο μπάτζετ, συνθέτουν την εικόνα μιας ταινίας που έχει χαρακτηριστεί μια από τις χειρότερες ταινίες όλων των εποχών.

ΚΑΙ ΑΥΤΗ.

Είναι όμως έτσι;

Είναι τελικά ένα video game adaption που "ντροπιάζει" το ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΜΥΘΙΚΑ επιτυχημένο source material του ή μήπως μια ταινία that's kinda fun to shit on;

Το Film Pit προσκαλεί το Street Fighter στο υπόγειο για μια ειλικρινή κουβέντα

Μια συνάντηση που σχεδιάζαμε απο την ΠΡΩΤΗ χρονιά του Film Pit, μια εισβολή στο ημι-υπόγειο που ΑΡΓΗΣΕ πολύ, αλλά ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ έφτασε η ώρα της.

Ο Φωκίωνας Μπόγρης κατεβαίνει στα άδυτα της Αγίας Ζώνης και τον υποδεχόμαστε με ό,τι καλύτερο έχουμε να προσφέρουμε. Κοινώς (σχετικά) φτηνά πατατάκια, μπύρες ανατολικού μπλοκ, καφέδες και γκαζόζες.

Απο τα DIY χρόνια της Επιστροφής των Καθαρμάτων (μια ταινία που κάποια στελέχη του Film Pit ΙΣΩΣ να ξέρουν και απόξω), μέχρι τις urban-crime διαδρομές της Κάθαρσης και του Πρόστιμου, ο Φωκίωνας ξηγιέται ξεκάθαρα his way και φέρνει τις πλούσιες b και z movie σημειώσεις του για μια κοβένδα που μάλλον θα ΣΚΙΣΕΙ ΧΑΣΕΔΕΣ.

Σεζόν 9. Πόδκαστ νούμερο 1 αυτής. Και πόδκαστ νούμερο 1 απο το νέο υπόγειο μπουντρούμι μας. Όχι στην Αγία Ζώνη, πάλι στην Κυψέλη, αλλά με ΑΙΩΝΙΑ ΕΣΑΝΣ Αγίας Ζώνης.

911.

Σε άλλα νέα. Ο Ηρακλής βαριέται να αράζει στο Εκάλη Κλαμπ του Ολύμπου και πάει Μανχάταν για να κόψει κίνηση. Στον ρόλο του Ηρακλή ένας Άρνολ Σβαρσθενέγκεν, να τονε πιεις στο ποτήρι. Νεαρός, άγουρος, αλλά γιομάτος όρεξη για μάθηση.

Μια ταινία που τηνε βλέπεις και λες ΓΙΑΤΙ αλλά μετά συνεχίζεις και τηνε βλέπεις και λες ΓΙΑΤΙ.

Και με αυτήν αρχινάμε την σεζόν 9.

Ενας Χαλκ Χόγκαν να τονε πιεις στο ποτήρι (και μετά να τονε φτύσεις), μια παρέα απο εκνευριστικά πιτσιρίκια (που όμως κάμουν την δουλειά που πρέπει να κάμουν οι μεγάλοι), ένα παιχνίδι κατασκόπων που δεν κάνει ούτε για τον Θου Βου και στην μέση μια Λέσλι Αν Ντάουν που αναρωτιέται ποιος ΑΧΡΗΣΤΟΣ ΑΤΖΕΝΤΗΣ την έβαλε σε αυτήν την ταινία.

Α ναι και ο μίστερ Μαιάμι Βάης Θημ Γιαν Χάμερ να λέει ξεκάθαρα NO JOB IS TOO LOW IF ITS PAYING IN CASH.

Μπράβο Αχιλλέα που μας έφερες αυτήν την ταινία.

Όχι αλήθεια. ΜΠΡΑΒΟ.

Αυτή τη βδομάδα, ο Στέλιος και ο Αχιλλέας εξετάζουν την πιο Μάκη ταινία που έχουν δει, χωρίς το Μάκη.

Η ατιμη η κενωνία τον ανάγκασε να σημειώσει την πρώτη του απουσία από την αρχή τούτου του πόντκαστ, αν και πνευματικά ήταν εκεί μέσω της εξαιρετικής επιλογής του The Deadly Art of Survival.

Μια ταινία 99.8% βάημπς, που για άλλη μια φορά φέρνει στο φιλμπιτικό προσκήνιο τη Nέα Υόρκη των σέβεντιζ, αλλά αυτή τη φορά με μία τζούρα νίνια / τσαντάκηδες / σαντουιτσοκλέφτες / φαρσέρ. Χουάτ ε τουίστ.

Στα πλας του επεισοδίου, η πιθανότατη πλέον μετονομασία της Αγίας Ζώνης σε Disco Dojo, μια ιστορία θανατηφόρας επιβίωσης από την Άνω Τούμπα των νάηντιζ, και άλλα όμορφα.

Τζόσεφ Λάι και Γκόντφρεη Χο, Γκοντφρεη Χο και Τζόσεφ Λάι και πάλι κοντά σας. Οι άνθρωποι που έστησαν, που ΓΕΝΝΗΣΑΝ το Φιλμ Πι επιστρέφουν με άγριες διαθέσεις, στην ΙΣΩΣ καλύτερή τους ταινία έξω απο το θρυλικό Ninja Commandments το οποιο θα το πιάσομε άλλη φορα.

Τυχαίο που και οι δύο ταινίαι έχονε έντονα θρησκευτικά ΑΝΔΕΡΤΟΟΥΝΣ; Όχι βέβαια. Διότι όπως και να το κάνουμε ένας νίντζα λειτουργεί ΠΑΝΤΑ καλύτερα με μια πινελιά βίβλου.

Αδιανόητη παραγωγή, μεγάλες μουσικές και ένας Ρίτσαρντ Χάρισον σε φουλ γερο-μπαμπαλής mode, να τα βάζει με την στραβή οδοντοστοιχία του μονίμως ζοχαδιασμένου Γκραντ Τεμπλ, επειδής μωρό-Χριστός, ή ΑΛΦΑ όπως το λένε στην Ταϊλάνδη κι εμείς μετά τόνε κάναμε μπύρα.

Νίνια διάολε. Δεν υπάρχει κάτι καλύτερο.

Ξανά Γκοντφρεη Χο; ΝΑΙ ΞΑΝΑ ΤΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΕΧΕΤΕ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΟΝΤΚΑΣΤ; ΟΧΙ ΓΙΑΤΙ ΑΝ ΘΕΤΕ ΑΓΟΡΑΣΤΕ ΤΟ ΚΑΝΤΕ ΚΑΜΙΑ ΕΠΕΝΔΥΣΗ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΛΟΓΙΑ.

Πολύ καλή ταινία, ίσως η καλύτερη που έχομε δειξει/προτείνει και ίσως μια από τις καλύτερες όλων των εποχών μετά τον Πολίτη Κεην.

Μια κινηματογραφικη ονειρωξη με οπλα, αλουμινοχαρτα, βαμπιρ, σεξ σε λιμνες, φαντάσματα με σηκωμαρες και άλλα υπέροχα.

ΠΕΙΤΕ ΚΑΝΕΝΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ. ΑΝΤΕ.

Έχουμε Μπριγκίτε Νίλσεν στο ερμηνευτικό (...) της ντεμπούτο ως Red Sonja, έχουμε και πάλι Άρνι, ο οποίος νόμιζε ότι θα αρκεστεί σε cameo αλλά του το γύρισαν σε αρμένικη βίζιτα, (είναι ο Κόναν, αλλά τον λένε Κάλιντορ, τα δικαιώματα βλέπετε), έχουμε και τσογλανάκο κακομαθημένο πρίγκιπα και τον κολαούζο του.

Η χαρούμενη αυτή συντροφιά, θα περιπλανηθεί στον κόσμο του φανταστικού αναζητώντας την εκδίκηση, με τελικό προορισμό το κάστρο της κακιάς βασίλισσας Σαντάλ Μπέργκμαν, η οποία ευθύνεται για όλα τα δεινά του κόσμου, αλλά παραμένει υπέροχη.

Το αθάνατο RED SONJA του Richard Fleischer περιφέρεται στο υπόγειο μας και χαρίζει απλόχερα το φανταστικό του κέφι. Παρακαλούμε, δεν κάνει τίποτα.

Kαι κάπως έτσι ολοκληρώνουμε την μινι βόλτα μας στην κατηγορία "ποδκαστ με άλλους αθρώποι", με τελευταίο καλεσμένο σε αυτό το εντυπωσιακό κουαρτέτο τον Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο, watcher of films, appreciator of the arts, player of vinyl and all-round-smashing-type-of-guy που λένε και σε κάποια χωριά.

Κουβαλώντας νυν μέτριο, πρώην βαρύ τραυματισμό, κατέβηκε τα όχι και τόσο καλοφτιαγμένα σκαλιά του ημι-υπογείου της Αγίας Ζώνης για μια συζήτηση με άφθονο κινηματογράφο προφανώς και μερικές εκρήξεις (ΟΧΙ ΔΙΚΕΣ ΤΟΥ) για τον Γούντι Άλλεν.

No prizes for guessing who from.

In space, no one can hear you cringe. Και δε θα έπρεπε. Γιατί ο μεγάλος Μπρους Κάμπελ, ένας disgruntled art enthusiast με πάμπολλα διδακτορικά και ένα μεσσιανικό σύμπλεγμα, τυχαίνει να είναι ο πιο διαβόητος εγκληματίας του Διαστήματος. Είναι και ατακαδόρος.

Ο γιος του Ρόμπερτ Καλπ είναι ο Τσέηζ Μοράν, ένας απλός Κυανόκρανος του Ηλιακού μας Συστήματος που παίζει με τους δικούς του κανόνες, και θέλει να κάνει έκπληξη στη σύζυγο του για τα γενέθλια της. Και οι τρεις τους, μαζί με ένα πολύχρωμο παρεάκι χαρακτήρων, και μία υπέροχη χαίτη, θα βρεθούν στον επιστημονικό σταθμό DOME 4, ο οποίος είναι φτιαγμένος από γυψοσανίδες και χαρτόκουτα και θα ανεβάσουν μία παρωδία του DIE HARD.

Στρέιτ του τιβί, στρέιτ στις καρδιές μας.

Πολλές φορές διαβάζουμε ή ακούμε ότι μια ταινια είναι ένα "love letter" σε κάτι. Λίγες φορές όμως κάτι τέτοιο ισχύει πραγματικά. Χωρίς ίχνος κυνισμού. To Lost Arcade είναι όμως μια 100% ερωτική επιστολή σε μια πραγματικότητα που κανονικά θα έπρεπε να έχει σβήσει, αλλά κάποιοι περίεργοι-τρελοί-ρομαντικοί την κρατούν ζωντανή.

Το απόλυτα from-the-heart δημιούργημα του Κερτ Βίνσεντ και της Αηρίν Τσιν κατεβαίνει τα σκαλιά του ημι-υπογείου και μαζί του ξεδιπλώνουμε και εμείς τις αναμνήσεις μας απο τα ουφάδικα, τις μπλιμπλικερί και τα δικά μας arcade.

Τα coin-ops που μας σημάδεψαν, αυτά που πέρασαν ξώφαλτσα και εν τέλει την δική μας σχέση με αυτά τα ξεχασμένα μαγαζιά που κάποτε ήταν ο λόγος για να "δραπετεύουμε" απο το σχολείο και την πραγματικότητα την ίδια.

Arcades man. This brought back some memories.

Δεύτερο επεισόδιο στην νέα σειρά "γέφυρα" για την επόμενη σεζόν του Film Pit και κολυμπάμε στα βαθιά με τον Larry Gus, τον άνθρωπο (σίγουρα), μουσικό (επίσης σίγουρα), καλλιτέχνη (ίσως θα προτιμούσε το ΓΚΑΛΛΙΤΕΓΝΗΣ), ηθοποιό (περίπου), σεναριογράφο (όχι τόσο περίπου) και ολ αραουντ πολυθεσίτη της ποπ κουλτούρας.

Σε ένα πόδκαστ σοκ-δεος-ντου-και-ξύλο, ο Larry Gus καταφέρνει να κάμει κάτι που σπάνια συμβαίνει σε ετούτο το ημι-υπόγειο: να μην προλαβαίνουμε να μιλάμε και να καθόμαστε να χαζεύουμε τον λεκτικό ταζμέηνιαν ντέβιλ που αμολήσαμε στο ανυποψίαστο πληθυσμό της Αγίας Ζώνης.

It really is a sight to behold. If you could actually see it. Only you can't. Coz you weren't there and stuff.

ΖΗΛΙΑ ΨΩΡΑ.

Ο γιος του Ρίτσαρντ Χάρισον είναι εδώ, τον έφερε με ούμπερ ο Στέλιος ο Καρακάσης και εμείς απλά τον ευχαριστούμε.

Νεαρός ξανθομπαμπουρίνος λευκίζει, μετά ινδιανίζει, μετά λευκίζει εκ νέου επειδή δολοφονο-ινδιάνισε και μετά ΚΑΙ ΠΑΛΙ ινδιανίζει επειδή ΓΙΟΥ ΚΑΝ ΤΕΗΚ ΔΕ ΙΝΔΙΑΝ ΑΟΥΤ ΟΒ ΔΕ ΧΟΥΑΗΤ ΜΠΟΗ ΜΠΑΤ ΓΙΟΥ ΚΑΝΤ ΤΕΗΚ ΔΕ XOYAHT ΜΠΟΗ ΑΟΥΤ ΟΒ ΔΕ ΙΝΔΙΑΝ ή κάτι ανάλογο δεν είμαστε σίγουροι.

Κακοί καμποήδες, καλοί ινδιάνηδες, δράση, σέηξ και ίντριγκα σε μια ταινία που θα ήθελε να τα έχει όλα αυτά αλλά τελικά έχει κάποια απο αυτά και όλα σε μεσαίες εως χαμηλές ποσότητες.

It means well τρομάρα της, αλλά τελικά δεν τα πολυκαταφέρνει.

Αλλά έχει γιο Χάρισον οπότε ΒΟΥΛΩΝΕΤΕ.